Om de Race de Voltooien_

Deur te weier om te luister na die boodskap van die eerste engel, het hulle die middel
van die hemel verwerp wat vir hulle herstelling voorsien was. Hulle het die genadige
boodskapper verwerp wat die sondes wat hulle van God geskei het, sou wegneem, en met
groter gretigheid het hulle die vriendskap van die wêreld gesoek. Hier het ons die oorsaak
van die vreeslike toestand van wêreldsgesindheid, afvalligheid, en die geestelike dood
wat daar geheers het in die kerke van 1844. {GS 434.2}
In Openbaring 14, word die eerste engel deur ‘n tweede gevolg wat sê “Geval, geval
het Babilon die groot stad, omdat sy al die nasies laat drink het van die wyn van die
grimmigheid van haar hoererye.” Openb. 14: 8. Die benaming “Babilon” is afgelei van
“Babel,” wat verwarring beteken. Dit is in die Skrifte gebruik om die verskillende vorms
van valse of afvallige godsdiens voor te stel. In Openbaring 17, is Babilon deur ‘n vrou
voorgestel —‘n beeld wat in die Bybel gebruik word as simbool vir ‘n kerk; ‘n goeie vrou
stel ‘n rein kerk voor, en ‘n slegte vrou ‘n afvallige kerk. {GS 435.1}
Die verhouding tussen Christus en Sy kerk word in die Bybel voorgestel deur ‘n
egverbintenis. Die Here het Sy volk aan Hom verbind in ‘n plegtige verbond; Hy beloof
om hulle God te wees, en hulle verbind hulle om Syne te wees en Syne alleen. Hy sê, “Ek
sal My met jou verloof tot in ewigheid en My met jou verloof in geregtigheid en in reg en
in goedertierenheid en in barmhartighede.” Hos. 2: 18. En weer lees ons, “Ek is heer oor
julle.” Jer. 3: 14. En in die Nuwe Testament gebruik Paulus dieselfde beeld waar hy sê,
“Ek het julle aan een man verbind, om julle as ‘n reine maagd aan Christus voor te stel.”
2 Kor. 11: 2. {GS 435.2}
Die ontrouheid van die kerk van Christus deur sy vertroue en liefde af te wend van
Hom, en deur toe te laat dat liefde vir wêreldse dinge die hart vervul, word voorgestel as
‘n skending van die egband. Die sonde van Israel deur hulle afwyking van die Here is
onder hierdie beeld voorgestel; en die wonderbare liefde van God wat hulle op hierdie
manier verag het, word op treffende wyse as volg beskryf: “Ek het vir jou gesweer en met
jou ‘n verbond aangegaan, spreek die Here HERE, en jy het Myne geword.” “Jy was
buitengewoon mooi en so voorspoedig dat jy koninklike waardigheid bereik het. Daarby
het daar ‘n naam van jou af uitgegaan onder die nasies om jou skoonheid ontwil, want dit
was volmaak deur My versiersels wat Ek op jou aangebring het, . . . Maar jy het vertrou
op jou skoonheid en gehoereer vanweë jou naam.” “Maar soos ‘n vrou troueloos skei van
haar minnaar, so het julle troueloos teen My gehandel, o huis van Israel, spreek die
HERE;” “O die vrou wat owerspel bedrywe! Terwyl sy onder haar man staan,het sy
vreemdes aangeneem.” Eseg. 16: 8, 13-15, 32; Jer. 3:20. {GS 435.3}
In die Nuvve Testament word daar byna dergelike taal gebruik waar belydende
Christene wat die guns van die wêreld soek bo die guns van God, aangespreek word. Die
apostel Jakobus sê “Egbrekers en egbreeksters, weet julle nie dat die vriendskap van die