Om de Race de Voltooien_

oom gelê en by almal aangedring om vrugte voort te bring wat by die bekering pas.
Hierdie aangrypende oproepe was in groot teenstelling met die versekerings van vrede en
veiligheid wat van die populêre kansels gehoor is; en orals waar die boodskap verkondig
is, het dit die mense beweeg. Die eenvoudige, direkte getuienis van die Skrifte, deur die
Heilige Gees bekragtig, het ‘n oortuigende krag gehad wat min mense heeltemal kon
weerstaan. Belyers van die godsdiens is opgewek uit hulle gevoel van valse veiligheid.
Hulle het hulle afvalligheid, hulle wêreldsgesindheid en ongeloof, hulle hoogmoed en
selfsug besef. Baie het die aangesig van die Here met bekering en ootmoed gesoek. Hulle
harte, wat solank vasgeklem het aan aardse dinge, is nou na die hemel opgehef. Die Gees
van die Here het op hulle gerus, en met versagte harte het hulle aangesluit om die
roepstem te laat hoor, “Vrees God en gee Hom heerlikheid, want die uur van Sy oordeel
het gekom.” {GS 421.1}
Sondaars het wenende uitgeroep, “Wat moet ek doen om gered te word?” Diegene wat
oneerlik was, wou graag vergoeding doen. Almal wat vrede in Christus gevind het, was
begerig om die seën met ander te deel. Die harte van ouers is tot hulle kinders gewend, en
die harte van die kinders tot hulle ouers. Die skeidsmure van hoogmoed en
terughoudendheid is weggeruim. Daar is opregte belydenis gedoen, en huisgenote het
gearbei vir die redding van hulle dierbares. Dikwels is die stem van vurige voorbidding
gehoor. Orals was daar siele wat in groot angs met God gepleit het. Baie het die hele nag
in die gebed geworstel om versekering dat hulle sondes vergewe is, en vir die bekering
van hulle vriende en bure. {GS 422.1}
Alle klasse het na die Adventisbyeenkomste gestroom. Ryk en arm, hoog en laag, was,
om verskillende redes, begerig om persoonlik die leerstelling van die wederkoms te hoor.
Die Here het die gees van teenstand in bedwang gehou terwyl Sy diensknegte die rede
van hulle geloof uiteengesit het. Soms was die werktuig swak, maar die Gees van God
het krag gegee aan Sy waarheid. Die teenwoordigheid van heilige engele is in hierdie
byeenkomste gevoel, en baie is daeliks tot die gelowiges toegevoeg. Waar die bewyse
van Christus se spoedige wederkoms herhaal is, het groot skares in stilte geluister na die
plegtige woorde. Dit het geskyn of die hemel en die aarde mekaar genader het. Die krag
van God is deur oud en jonk gevoel. Mense is huis-toe met lofliedere op hulle lippe, die
weerklank waarvan in die nagtelike stilte gehoor is. Niemand wat hierdie dienste
bygewoon het, sal ooit die tonele van groot belangstelling vergeet nie. {GS 422.2}
Die verkondiging van ‘n bepaalde tyd vir die koms van Christus het teenstand uitgelok
van baie klasse — van die predikant in sy preekstoel tot selfs die roekeloosste sondaar.
Die woorde van die profesie is vervul: “Dit moet julle veral weet dat daar aan die einde
van die dae spotters sal kom wat volgens hulle eie begeerlikhede wandel en sê: Waar is
die belofte van Sy wederkoms? Want vandat die vaders ontslaap het, bly alles soos dit
was van die begin van die skepping af.” 2 Pet. 3:3, 4. Baie wat voorgegee het dat hulle