Om de Race de Voltooien_

soos ook die profete vanouds. Gaan huis-toe en lees die drie-en-vyftigste hoofstuk van
Jesaja, en jy sal oortuig wees dat Jesus Christus die Seun van God is.” —“Travels and
Adventures oj the Rev. Joseph Wolff,” Deel I, bl. 7.Sy oortuiging het dadelik sterker
geword. Hy is huis-toe en het die skrifgedeelte gelees; hy wTas verbaas om te sien hoe
volkome dit deur Jesus van Nasaret vervul is. Was die woorde van hierdie Christen waar?
Die seun het sy vader gevra om ‘n verklaring van hierdie profesie, maar hy is met so ‘n
strenge stilswyse begroet dat hy nooit weer gewaag het om die onderwerp aan te roer nie.
Dit, egter, het sy begeerte net groter gemaak om meer te weet van die Christelike
godsdiens. {GS 410.1}
Die kennis waarna hy gesoek het, is sorgvuldig in sy Joodse huis van hom af
weggehou; maar toe hy elf jaar oud was, het hy sy vader se huis verlaat en is hy die
wêreld in om self ‘n opvoeding te verkry, om sy godsdiens te kies en sy lewenswerk. Vir
‘n tyd het hy by ‘n rasgenoot ingewoon, maar is gou daar weggejaag as ‘n ketter; alleen,
en sonder geld, moes hy sy bestaan soek onder vreemdelinge. Hy is van plek tot plek en
het homself onderhou deur Hebreeuse lesse te gee, terwyl hy self ywerig gestudeer het.
Onder invloed van ‘n Katolieke leraar is hy beweeg om die Roomse leer aan te neem, met
die voorneme om as sendeling vir sy eie mense te dien. Met hierdie doel voor oë is hy
later na die “College of the Propaganda” te Rome om sy studies voort te sit. Hier het sy
onafhanklike gedagtegang en sy manier om vryuit te praat hom die beskuldiging van
ketter op die hals gehaal. Hy het openlik die misbruike van die kerk aangeval en gewys
op die noodsaaklikheid van hervorming. Hoewel hy in die begin die guns van die
Roomse waardigheidsbekleërs geniet het, is hy later van Rome weggestuur. Onder toesig
van die kerk is hy van plek tot plek, maar dit het spoedig duidelik geword dat hy nooit
sou toestem tot die slawerny van die Roomse kerk nie. Hy is as onverbeterlik verklaar, en
hulle het hom toe vrygestel om te gaan waar hy wou. Hy is toe na Engeland en het by die
Kerk van Engeland aangesluit. Na twee jaar se studie het hy in die jaar 1821 met sy
sending begin. {GS 410.2}
Hoewel Wolff die groot waarheid van Christus se eerste koms as ‘n “Man van smarte
en bekend met krankheid,” aangeneem let, het hy gesien dat die profesieë net so duidelik
ook die wederkoms van Christus in krag en heerlikheid, geleer het. En waar hy getrag het
om sy eie mense tot Jesus van Nasaret as die Beloofde Een, te bring, en hulle te wys op
Sy eerste koms en nederigheid en as soenoffer vir die sondes van die mensheid, het hy
ook Sy wederkoms as Koning en Verlosser voorgehou. {GS 411.1}
“Jesus van Nasaret, die ware Messias,” het hy gesê, “Wie se hande en voete deurboor
is, wat as Lam na die slagting gebring is, die Man van smarte en bekend met krankheid,
wat, ná die septer van Juda weggeneem is en die wetgewer van tussen sy voete, en wat
die eerste maal gekom het, sal die tweede maal kom op die wolke van die hemel en met
die basuin van die Aartsengel.”— Wolf}, “Researches and Missionary Labours,” bl. 62