Om de Race de Voltooien_

maan die hele Christelike bedeling tot by die jaar 1798 tot versigtigheid. Dit is na daardie
tyd dat die boodskap van die wederkoms van Christus sou verkondig word. {GS 408.2}
Geen dergelike boodskap is ooit in die verlede gegee nie. Paulus, soos ons gesien het,
het dit nie gepreek nie; hy het die aandag van sy broeders op die verre toekoms gevestig
vir die wederkoms van die Here. Die Hervormers het dit nie verkondig nie. Martyn
Luther het in sy tyd gesê dat die oordeelsdtg nog omtrent driehonderd jaar in die toekoms
was. Maar sedert die jaar 1798 is die boek van Daniel geopen, kennis van die profesieë
het toegeneem, en vele het die plegtige boodskap verkondig dat die oordeelsuur naby
was. {GS 408.3}
Net soos die groot Hervorming van die sestiende eeu, het die Adventbeweging in
verskillende lande op dieselfde tyd begin. In beide Europa en Amerika is manne van
geloof en gebed gelei om die profesieë te ondersoek; en waar hulle die ingegewe
oorkondes nagegaan het. het hulle die oortuigende bewys gevind dat die einde van alle
dinge op hande was. In verskillende lande was daar algesonderde groepe Christene wat
uit ‘n blote ondersoek van die Skrifte beweeg is om te glo dat die Heiland se wederkoms
naby was. {GS 409.1}
In die jaar 1821, drie jaar nadat Miller deur sy ondersoek van die profesieë die tyd van
die oordeel vasgestel het, het Dr. Joseph Wolff, ,.wêreldsendeling.” die spoedige
wederkoms van die Here begin verkondig. Wolff is van Joodse ouers in Duitsland
gebore; sy vader was ‘n Joodse Rabbi. Toe hy nog baie jonk was, is hy oortuig van die
waarheid van die Christelike geloof. Daar hy van ‘n aktiewe. ondersoekende geaardheid
was, het hy baie fyn geluister na die gesprekke wat in sy vader se huis plaasgevind het,
waar toegewyde Jode daeliks saamgekom het om te praat oor die hoop en verwagting van
hulle volk, die heerlikheid van die komende Messias, en die herstelling van Israel.
Eendag, toe die naam van Jesus van Xasaret genoem is, wou die seun weet wie Hy was.
“Een van die talentvolste Jode,” was die antwoord; “maar omdat Hy voorgegee het dat
Hy die Messias was, het die Joodse hof Hom tot die dood veroordeel.” “Hoekom,” het die
seun gevra, “is Jerusalem verwoes en waarom is ons in ballingskap?” “Helaas, helaas!”
het sy vader geantwoord, “omdat die Jode die profete om die lewe gebring het.” Dadelik
het die gedagte by die kind opgekom: “Miskien was Jesus ook ‘n profeet en het die Jode
Hom onskuldig om die lewe gebring.” —“Travels and Adventures oj the Rev. Joseph
Wolff,” Deel I, bl. 6 (ed. 1860).So sterk was hy onder die indruk hiervan dat hy, alhoewel
hy verbied was om ‘n Christelike kerk binne te gaan, dikwels buitekant na die preek
gestaan en luister het. {GS 409.2}
Toe hy maar nog sewe jaar oud was, en hy teenoor ‘n bejaarde Christelike buurman
gespog het met die toekomstige oorwinning van Israel by die wederkoms van die
Messias, het die ou man hom vriendelik gesê, “Liewe kind, ek sal jou sê wie die ware
Messias was: Hy was Jesus van Nasaret . . . wat deur julle voorvaders gekruisig is net