Om de Race de Voltooien_

waarsêers vir geld. Xogtans steun hulle op die Here en sê: Is die Here nie by ons nie?
Geen onheil sal ons wedervaar nie!” Miga 3:9-11 {GS 27.2}
Hierdie woorde is ‘n getroue beskrywing van die bedorwe en eiegeregtige bewoners
van Jerusalem. Terwyl hulle voorgegee het dat hulle die wet van God getrou nagekom
het, het hulle al die beginsels daarvan oortree. Hulle het Christus gehaat omdat Sy
reinheid en heiligheid hulle sondes geopenbaar het; en hulle het Horn beskuldig dat Hy
die oorsaak was van al die moeilikhede wat oor hulle gekom het as gevolg van hulle
sondes. Hoewel hulle geweet het dat Hy sondeloos was, het hulle verklaar dat Sy dood
nodig was vir hulle veiligheid as volk. “As ons Horn so laat begaan,” het die Joodse leiers
gesê, ,.Sal almal in Hom glo; en die Romeine sal kom en ons land en ons nasie albei
afneem.” Joh. 11:48. As hulle Christus opoffer, mag hulle weer ‘n sterk en verenigde
volk word. So het hulle geredeneer. en hulle het die besluit van hulle hoëpriestiI keur,
naamlik dat dit beter sou wees vir een man om te sterf as dat die hele volk vergaan. {GS
28.1}
Op hierdie manier het die Joodse leiers “Sion gebou met bloed en Jerusalem met
onreg.” En nogtans, terwyl hulle hulle Heiland om die lewe gebring het omdat Hy hulle
sondes bestraf het. was hulle so eiegeregtig dat hulle hulleself beskou het as Gods
uitverkore volk, en hulle het verwag dat die Here hulle sou verlos van hulle vyande.
“Daarom,” het die profeet voortgegaan “sal Sion om julle ontwil soos ‘n land omgeploeg
en Jerusalem puinhope word en die tempelberg bosrante.” Miga 3: 10, 12. {GS 28.2}
Vir sowat veertig jaar na Christus die verwoesting van Jerusalem voorspel het, het die
Here Sy oordele oor die stad en die volk vertraag. Wonderbaarlik was die
lankmoedigheid van God teenoor die verwerpers van Sy evangelie en die moordenaars
van Sy Seun. Die gelykenis van die onvrugbare boom was ‘n sinnebeeld van Gods
handelinge met die Joodse volk. Die bevel is gegee, “Kap hom uit. Waarom maak hy die
grond nog onvrugbaar?” Lukas 13: 7. Maar goddelike genade het dit nog langer gespaar.
Daar was nog vele onder die Jode wat onkundig was aangaande die karakter en werk van
Christus. En die kinders het nie die voorregte of die lig gehad wat hulle ouers versmaai
het nie. Deur die prediking van die apostels en hulle medewerkers, sou God die lig op
hulle laat skyn; hulle sou sien hoedat
die profesie vervul is, nie alleen in die geboorte en lewe van Christus nie, maar ook in Sy
dood en opstanding. Die kinders is nie veroordeel weens die sonde van die ouers nie;
maar wanneer die kinders, met al die lig wat aan hulle ouers gegee is, ook die bykomstige
lig verwerp wat aan hulle gegee is, word hulle deelgenote van hulle ouers se sondes en
vul hulle die beker van hulle ongeregtigheid. {GS 29.3}
Die lankmoedigheid van God tenoor Jerusalem het die Jode maar net laat volhard in
hulle onboetvaardigheid. In hulle haat en wreedheid teenoor die dissipels van Jesus, het