Om de Race de Voltooien_
Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.
Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.
Net soos Elisa van die ploeg op die lande weggeroep is om die profeetsamp te aanvaar, so is William Miller ook geroep om sy ploeg te verlaat en die verborgenhede van die koninkryk van God te verklaar. Met bewing het hy sy werk aanvaar en sy hoorders stap vir stap deur die profetiese tydperke gelei tot by die wederkoms van Christus. Met elke poging het hy krag en moed ontvang namate hy die groot belangstelling gesien het wat deur sy woorde opgewek is. {GS 380.1} Dit was slegs op aandrang van sy broeders, in wie se woorde hy die roepstem van God gehoor het, dat Miller ingestem het om sy sienswyses in die openbaar te verkondig. Hy was nou vyftig jaar oud, nie gewoond aan openbare toesprake nie, en hy het gebukgegaan onder ‘n besef van sy onbekwaamheid vir die werk. Maar uit die staanspoor uit is sy werk op merkwaardige wyse geseën tot redding van siele. Sy eerste lesing is gevolg deur ‘n godsdienstige opwekking waarin dertien gesinne, met uitsondering van twee persone, tot bekering gekom het. Daar is dadelik by hom aangedring om ook op ander plekke te praat, en op byna elke plek waar hy gewerk het, het daar ‘n opwekking in die werk van God gekom. Sondaars het tot bekering gekom, Christene is opgewek tot groter toewyding, en deïste en ongelowiges is daartoe gebring om die waarheid van die Bybel en die Christelike godsdiens te erken. Die getuienis van diegene onder wie hy gearbei het, lui as volg: “‘n Klas van mense is deur hom bereik wat nie deur ander kon bereik word nie.”— Bliss, “Memoirs of Wm. Miller,” bl. 138.Sy prediking was bereken om die gemoed van die publiek wakker te skud vir die godsdiens en om die toenemende wêreldsgesindheid en singenot van die tyd te stuit. {GS 380.2} In byna elke dorp was daar talle, en in sommige gevalle honderde, wat onder sy prediking tot bekering gekom het. Op baie plekke is Protestantse kerke van byna alle genootskappe tot sy beskikking gestel; en versoeke om sy dienste het gewoonlik gekom van die predikante van verskeie gemeentes. Dit was sy vaste gewoonte om nie op enige plek te arbei waarheen hy nie uitgenooi is nie, maar eerlank het hy gevind dat hy nie in staat was om te voldoen aan helfte van die versoeke wat ingestroom het nie. {GS 381.1} Vele wat nie sy sienswyse aangeneem het ten opsigte van die juiste tyd van die wederkoms nie, was oortuig van die nabyheid van die koms van Christus en hulle behoefte aan voorbereiding. In sommige van die groot stede het sy werk ‘n baie diep indruk gemaak. Drankhandelaars het hulle besigheid opgegee en hulle winkels in byeenkomsplekke omgeskep; dobbelaarsholle is vernietig: ongelowiges, deïste, universaliste, en selfs die gruwelikste booswigte het tot bekering gekom, sommige wat vir jare nooit in die kerk gekom het nie. Bidure is gereël deur die verskillende genootskappe, in verskillende dele, op byna alle ure; sakemanne het op die middag vergader vir gebed. Daar was nie buitensporige opwinding nie, maar ‘n ernstige stemming het oor die mense gekom. Sy werk, soos die van die vroeër Hervormers. het die
verstand oortuig en die gewete wakkergeskud liewer as om net die gevoelens op te wek. {GS 381.2} In die jaar 1833 is Miller toegelaat om te preek, deur die Baptiste Genootskap, waarvan hy ‘n lidmaat was. ‘n Hele aantal van die predikante van daardie genootskap het sy werk goedgekeur, en dit was met hulle formele toestemming dat hy sy werk voortgesit het. Hy het onafgebroke gereis en gespreek, hoewel sy persoonlike arbeid grotendeels verrig is in die New England en Middel State. Vir etlike jare het hy sy onkoste uit sy eie sak betaal, maar hy het nooit genoeg middele ontvang om sy reisonkoste te dek nie. Sy openbare werk het hom dus geen geldelike voordeel gebring nie, maar steeds uitgawe, en sy besittings het stadigaan verminder. Hy was die vader van ‘n groot gesin, maar daar hulle almal spaarsaam en werksaam was, het sy plaas genoeg voortgebring om hulle en hom te onderhou. {GS 381.3} In 1833, twee jaar na Miller in die openbaar die bewyse van Christus se spoedige koms verkondig het, is die laaste tekens gesien wat deur die Heiland belowe is as tekens van Sy wederkoms. Jesus het gesê: ,.Die sterre sal van die hemel val.” Matt. 24: 29. En in Openbaring verklaar Johannes, toe hy in ‘n gesig die tonele gesien het wat die dag van God sou inlui, “En die sterre van die hemel het op die aarde geval, soos ‘n vyeboom, wat deur ‘n groot wind geskud word, sy navye laat afval.” Openb. 6: 13. Hierdie profesie is op treffende wyse vervul deur die groot sterrereent van 13 November 1833. Toe is die grootste vertoning van verskietende sterre gesien waarvan die geskiedenis tot dusver weet: “Die hele uitspansel oor die Verenigde State was destyds in vuur en vlam! Van dat die land bewoon is, is daar nog nooit ‘n hemelse verskynsel gesien wat deur een deel van die bevolking met sulke verrukking aanskou is en wat die ander deel met sulke vrees en angs vervul het nie.” “Die verhewenheid en onsaglike skoonheid daarvan word nog deur baie mense onthou. . . . Nog nooit het reent vinniger geval as wat die sterre aardwaarts geskiet het nie; oos, wes, noord, en suid — orals was dit dieselfde. Met een woord, cit het geskyn of die ganse hemele in beweging was. . . . Die skouspel, soos in Professor Silliman se journaal beskryf is, is oor die hele Noord Amerika gesien. . . . Van twee-uur in die more tot helder daglig — die lig was heeltemal wolkeloos — is daar ‘n onafgebroke vertoning gesien van verblindende skitterende vuurbolle.”— Devens, R. M., “American Progress; or, The Great Events oj the Greatest Century,” hoofstuk 28, para. 1-5. {GS 382.1} ,.Die grootse skoupel kan nie in woorde beskryf word nie; . . . geeneen wat dit nie gesien het nie kan ‘n behoorlike denkbeeld van die heerlikheid daarvan vorm. Dit het geskyn asof die hele sterrehemel op een plek op die hoogtepunt van die lug saamgetrek het, en dat die sterre gelyktydig verskiet het so vinnig soos weerlig, na elke deel van die horison; en nogtans het hulle nie opgeraak nie —• duisende het gevolg in die bane van die duisende voor hulle, nes of hulle vir daardie doel gemaak was.” — Reed, F., in “The
- Page 201 and 202: Hoofstuk 15—Die Franse Rewolusie
- Page 203 and 204: word.” Openb. 11: 5. Die mens kan
- Page 205 and 206: sou word van een geslag na die ande
- Page 207 and 208: Christus, in Sy karaktertrekke van
- Page 209 and 210: plek van die Godheid in te neem. Da
- Page 211 and 212: “Maar blinde en onverbiddelike dw
- Page 213 and 214: wettige vrug van die Bybel beskou,
- Page 215 and 216: waarin mense opgehoop was. Lyons is
- Page 217 and 218: omvang van die kwaad wat daar gevol
- Page 219 and 220: Hoofstuk 16—Die Pelgrimvaders Hoe
- Page 221 and 222: “Broeders, eerlank sal ons moet s
- Page 223 and 224: Roger Williams is geëer en bemin a
- Page 225 and 226: eklee, het uiters verderflike gevol
- Page 227 and 228: Hoofstuk 17—Tekens van Christus s
- Page 229 and 230: genoem word: My welbehae, en jou la
- Page 231 and 232: inwoners opgeswelg. ‘n Magtige go
- Page 233 and 234: hoe laat dit was nie, ook kon hulle
- Page 235 and 236: 20. “En in die tyd,” sê die He
- Page 237 and 238: vir die profete van God wat om die
- Page 239 and 240: Hy naby is; die eerste om die volk
- Page 241 and 242: van saligheid anderkant die graf ni
- Page 243 and 244: die dag van God baie ver in die ver
- Page 245 and 246: aan Sy diensknegte geopenbaar het.
- Page 247 and 248: epaal van die 2,300 jaar, soos deur
- Page 249 and 250: 70 A.D = Die Verwoesting van Jerusa
- Page 251: en hoewel daar nog baie dele was wa
- Page 255 and 256: van Christenvolke. Hierdie gebeurte
- Page 257 and 258: het versigtig en biddend tot ons ge
- Page 259 and 260: en krag gegee aan hulle ernstige sm
- Page 261 and 262: Hoofstuk 19—Lig in die Duisterni
- Page 263 and 264: die harte van die dissipels vervul
- Page 265 and 266: onder hulle oor wie van hulle die g
- Page 267 and 268: kante was die prediking gebaseer op
- Page 269 and 270: Deur ‘n geseënde ervaring sou hu
- Page 271 and 272: maan die hele Christelike bedeling
- Page 273 and 274: (ed. 1835).“En Hy sal op die Olyf
- Page 275 and 276: saai geen saad nie; hulle woon in t
- Page 277 and 278: Namate hy voortgegaan het met sy on
- Page 279 and 280: profesie was, en dat as hierdie men
- Page 281 and 282: die Heiland liefhet, het verklaar d
- Page 283 and 284: Met onuitspreeklike verlange het di
- Page 285 and 286: Hoofstuk 21—‘n Waarskuwing Verw
- Page 287 and 288: willekeurige onttrekking van die hu
- Page 289 and 290: Deur te weier om te luister na die
- Page 291 and 292: te aap en hulle vriendskap te soek.
- Page 293 and 294: ‘n Skyngodsdiens is gewild by die
- Page 295 and 296: het. . . . Die Protestantse evangel
- Page 297 and 298: Hoofstuk 22—Profesiee Vervul TOE
- Page 299 and 300: uitgegaan het. In hierdie gelykenis
- Page 301 and 302: William Miller het geen medelye geh
Net soos Elisa van die ploeg op die lan<strong>de</strong> weggeroep is om die profeetsamp te aanvaar,<br />
so is William Miller ook geroep om sy ploeg te verlaat en die verborgenhe<strong>de</strong> van die<br />
koninkryk van God te verklaar. Met bewing het hy sy werk aanvaar en sy hoor<strong>de</strong>rs stap<br />
vir stap <strong>de</strong>ur die profetiese tydperke gelei tot by die we<strong>de</strong>rkoms van Christus. Met elke<br />
poging het hy krag en moed ontvang namate hy die groot belangstelling gesien het wat<br />
<strong>de</strong>ur sy woor<strong>de</strong> opgewek is. {GS 380.1}<br />
Dit was slegs op aandrang van sy broe<strong>de</strong>rs, in wie se woor<strong>de</strong> hy die roepstem van God<br />
gehoor het, dat Miller ingestem het om sy sienswyses in die openbaar te verkondig. Hy<br />
was nou vyftig jaar oud, nie gewoond aan openbare toesprake nie, en hy het gebukgegaan<br />
on<strong>de</strong>r ‘n besef van sy onbekwaamheid vir die werk. Maar uit die staanspoor uit is sy werk<br />
op merkwaardige wyse geseën tot redding van siele. Sy eerste lesing is gevolg <strong>de</strong>ur ‘n<br />
godsdienstige opwekking waarin <strong>de</strong>rtien gesinne, met uitson<strong>de</strong>ring van twee persone, tot<br />
bekering gekom het. Daar is da<strong>de</strong>lik by hom aangedring om ook op an<strong>de</strong>r plekke te praat,<br />
en op byna elke plek waar hy gewerk het, het daar ‘n opwekking in die werk van God<br />
gekom. Sondaars het tot bekering gekom, Christene is opgewek tot groter toewyding, en<br />
<strong>de</strong>ïste en ongelowiges is daartoe gebring om die waarheid van die Bybel en die<br />
Christelike godsdiens te erken. Die getuienis van diegene on<strong>de</strong>r wie hy gearbei het, lui as<br />
volg: “‘n Klas van mense is <strong>de</strong>ur hom bereik wat nie <strong>de</strong>ur an<strong>de</strong>r kon bereik word nie.”—<br />
Bliss, “Memoirs of Wm. Miller,” bl. 138.Sy prediking was bereken om die gemoed van<br />
die publiek wakker te skud vir die godsdiens en om die toenemen<strong>de</strong> wêreldsgesindheid<br />
en singenot van die tyd te stuit. {GS 380.2}<br />
In byna elke dorp was daar talle, en in sommige gevalle hon<strong>de</strong>r<strong>de</strong>, wat on<strong>de</strong>r sy<br />
prediking tot bekering gekom het. Op baie plekke is Protestantse kerke van byna alle<br />
genootskappe tot sy beskikking gestel; en versoeke om sy dienste het gewoonlik gekom<br />
van die predikante van verskeie gemeentes. Dit was sy vaste gewoonte om nie op enige<br />
plek te arbei waarheen hy nie uitgenooi is nie, maar eerlank het hy gevind dat hy nie in<br />
staat was om te voldoen aan helfte van die versoeke wat ingestroom het nie. {GS 381.1}<br />
Vele wat nie sy sienswyse aangeneem het ten opsigte van die juiste tyd van die<br />
we<strong>de</strong>rkoms nie, was oortuig van die nabyheid van die koms van Christus en hulle<br />
behoefte aan voorbereiding. In sommige van die groot ste<strong>de</strong> het sy werk ‘n baie diep<br />
indruk gemaak. Drankhan<strong>de</strong>laars het hulle besigheid opgegee en hulle winkels in<br />
byeenkomsplekke omgeskep; dobbelaarsholle is vernietig: ongelowiges, <strong>de</strong>ïste,<br />
universaliste, en selfs die gruwelikste booswigte het tot bekering gekom, sommige wat<br />
vir jare nooit in die kerk gekom het nie. Bidure is gereël <strong>de</strong>ur die verskillen<strong>de</strong><br />
genootskappe, in verskillen<strong>de</strong> <strong>de</strong>le, op byna alle ure; sakemanne het op die middag<br />
verga<strong>de</strong>r vir gebed. Daar was nie buitensporige opwinding nie, maar ‘n ernstige stemming<br />
het oor die mense gekom. Sy werk, soos die van die vroeër Hervormers. het die