Om de Race de Voltooien_

teen die gesag van die Skrifte opgewerp het, weer aan te haal nie. Hy was toe nie bereid
om hulle te beantwoord nie; maar hy het geredeneer dat as die Bybel ‘n openbaring van
God was, dit nie in stryd met homself sou wees nie; en daar dit gegee is vir die onderrig
van die mens moes dit moontlik wees dat hy dit kon verstaan. Hy het besluit om die
Skrifte vir homself te ondersoek, ten einde vas te stel of al die skynbare teenstrydighede
nie met mekaar in ooreenstemming kon gebring word nie. {GS 366.1}
Tragtende om al sy vooropgestelde opinies tersyde te stel, en sonder die hulp van
kommentare, het hy skriftuur met skriftuur vergelyk met die hulp van kanttekenings en ‘n
konkordansie. Hy het sy studies op ‘n stelselmatige wyse voortgesit; hy het met Genesis
begin, en vers vir vers lesende, het hy nie verder gegaan voordat die gelese gedeeltes vir
hom so duidelik geword het dat daar geen twyfel meer bestaan het nie. Wanneer hy iets
teëgekom het wat nie vir hom duidelik was nie, het hy dit met alle ander tekste vergelyk
wat enigsins in verband daarmee gestaan het. Hy het elke woord toegelaat om sy regte
verhouding in die teks in te neem, en as sy beskouing daaroor ooreengestem het met alle
gelykstaande tekste, het dit vir hom geen moeilikheid meer opgelewer nie. Wanneer hy
dus ‘n skrifgedeelte teëgekom het wat moeilik was om te verstaan, het hy ‘n verklaring
daarvan in ‘n ander deel van die Skrifte gevind. Namate hy gestudeer het met ernstige
gebed om goddelike verligting, is wat vir hom voorheen duister was, opgeklaar. Hy het
die waarheid ondervind van die woord van die psalmis, “die opening van die woorde gee
lig, dit maak die eenvoudiges verstandig.” Ps. 119: 130. {GS 366.2}
Met die grootste belangstelling het hy die boeke van Daniel en Openbaring ondersoek
volgens dieselfde beginsels wat hy gebruik het om die ander Skrifte te verklaar, en tot sy
groot vreugde het hy gevind dat die profetiese sinnebeelde kon verstaan word. Hy het
gesien dat die profesieë, sover as hulle reeds vervul was, letterlik vervul is; dat die
verskeie beelde, die beeldspraak, die gelykenisse, en die sinnebeelde of verklaar is in
hulle onmiddellike verband of dat die terme wat gebruik is in ander skriftuurplase
verklaar is, en op daardie manier verklaar, kon hulle letterlik verstaan word. “Ek was
derhalwe tevredegestel,” het hy gesê, “dat die Bybel ‘n stelsel van geopenbaarde
waarhede is, so duidelik en eenvoudig gegee, dat selfs die dwase nie daarin sal dwaal
nie.”—Bliss, “Memoirs of Wm. Miller,“bl. 70. Skakel vir skakel in die ketting van
waarheid het sy pogings beloon, namate hy stap vir stap die groot reekse profesieë
ondersoek het. Engele van die hemel het sy gees gelei en die Skrifte aan hom
verduidelik. {GS 367.1}
Die wyse waarop die profesieë in die verlede vervul is as voorbeeld nemende om die
onvervulde te verklaar, is hy oortuig dat die algemene idee van ‘n geestelike regering van
Christus —‘n tydelike millennium voor die einde van die wêreld — nie deur die woord
van God gestaaf is nie. Hierdie leerstelling, wat vooruitgewys het op ‘n duisend jaar van
geregtigheid en vrede voor die persoonlike koms van die Here, het die verskrikkinge van