Om de Race de Voltooien_

Daar was geen bewys dat Christus verwag is nie, en ook geen voorbereiding vir die
Vors van die Lewe nie. In verbasing wou die hemelse boodskapper na die hemel
terugkeer met die skandelike tyding, toe hy ‘n groep herders opmerk wat besig was om in
die nag wag te hou by hulle kuddes, en wat hulle oë opgehef het na die sterrehemel en
gedink het oor die profesie van ‘n Messias wat na die aarde sou kom, en verlang het na
die koms van die wêreld se Verlosser. Hier was ‘n groep wat bereid was om die hemelse
boodskap te ontvang, en skielik het die engel van die Here verskyn en die blye boodskap
van groot vreugde aan hulle verkondig. Hemelse heerlikheid het die vlakte vervul en daar
is ‘n ontelbare skare van engele geopenbaar; en asof die vreugde te groot was vir een
boodskapper om van die hemel te bring, het ‘n menigte stemme die lied aangehef wat al
die verlostes eendag sal sing: “Eer aan God in die hoogste hemele en vrede op aarde, in
die mense ‘n welbehae!” Lukas 2: 14. {GS 359.2}
O, wat ‘n les is daar in hierdie wonderbare verhaal van Betlehem! Hoe bestraf dit nie
ons ongeloof, ons hoogmoed en ons selfvoldaanheid. Hoe waarsku dit ons nie om op te
pas sodat ons deur ons onverskoonbare onverskilligheid ook nie sal versuim om die
tekens van die tye te sien, en dus die dag van besoeking nie te ken nie. {GS 360.1}
Dit was nie alleen op die berge van Judea en onder die herders dat die engele wagters
gevind het op die koms van die Messias nie. Ook in die land van die heidene was daar
diegene wat Sy koms verwag het; hulle was die wyse manne, ryk en edel, die wysgere
van die Ooste. As studente van die natuur het die wyse manne God in Sy handewerk
gesien. Uit die Hebreeuse Skrifte het hulle geleer van die Ster wat sou kom uit Jakob, en
met groot verlange het hulle gewag op Hom, wat nie alleen die “Vertroosting van Israel”
sou wees nie, maar ook “‘n Lig tot verligting van die nasies,” en “‘n verlossing sal wees
tot aan die eindes van die aarde.” Lukas 2: 25, 32; Hand. 13: 47. Hulle was soekers na die
lig, en lig van die troon van God het die pad vir hulle voete verlig. Terwyl die priesters en
die rabbi’s van Jerusalem, die aangestelde beskermers en verklaarders van die waarheid,
in duisternis gehul was, het die ster, deur die hemel gestuur, hierdie heidense
vreemdelinge na die geboorteplek van die pasgebore Koning gelei. {GS 360.2}
Dit is “aan die wat Hom verwag” dat Christus “vir die tweede maal sonder sonde sal
verskyn.” Heb. 9: 28. Net soos die boodskap van die Heiland se geboorte, is die boodskap
van Sy wederkoms nie aan die godsdienstige leiers van die volk toevertrou nie. Hulle het
versuim om hulle verbinding met God te handhaaf, en het die lig van die hemel geweier;
daarom val hulle nie onder die getal wat as volg deur die apostel Paulus beskryf is
nie: “Maar julle, broeders, is nie in duisternis, dat die dag julle soos ‘n dief sou oorval
nie. Julle is almal kinders van die lig en kinders van die dag; ons is nie van die nag of die
duisternis nie.” 1 Thess. 5:4, 5. {GS 360.3}
Die wagters op die mure van Sion moes die eerste gewees het om die boodskap van
die Heiland se koms te verneem; die eerste om hulle stem te verhef om te verkondig dat