Om de Race de Voltooien_

hoe laat dit was nie, ook kon hulle nie eet of met hulle gewone werk aangaan sonder om
kerse op te steek nie. . . . {GS 351.4}
“Die uitgestrektheid van hierdie duisternis was buitengewoon. In ‘n oostelike rigting is
dit sover as Falmouth waargeneem. Na die weste het dit tot die verste deel van
Connecticut gestrek tot by Albany. In die suide het dit tot by die seekus gestrek; en in die
noorde is dit sover as die Amerikaanse nedersettings gestrek het, gesien.”— Gordon, Dr.
Wm., “History of the Rise, Progress, and Establishment of the Independence of the U. S.
A.,” Deel III, bl. 57 (N. Y., 1789). {GS 351.5}
Die stikdonkerheid van daardie dag is ‘n uur of so voor die aand voorafgegaan deur ‘n
gedeeltelike onbewolkte lug, en die son het geskyn, alhoewel dit omhul was van ‘n swaar
swart mis. “Na sononder het die lug weer bewolk geword en dit het vinnig donker
geword.” “Die donkerheid van die nag was ook nie minder buitengewoon en
skrikwekkend as die van die dag nie; nieteenstaande die feit dat dit voile maan was, kon
niks gesien word nie sonder die hulp van kunsmatige lig, wat, waar dit van die naburige
wonings geskyn het, gelyk het asof dit deur ‘n soort van Egiptiese duisternis gekom het
wat byna nie deur ligstrale kon deurdring word nie.”— Thomas, “Massachussetts Spy;
or, American Oracle of Liberty,” Deel X, No. 472 (25 Mei, 1780).‘n Ooggetuie van die
toneel het verklaar: “Destyds het die gedagte onwillekeurig by my opgekom dat as elke
liggewende liggaam van die heelal in ondeurdringbare skaduwees gehul was, of
heeltemal uitgedoof sou gewees het, die duisternis nie erger kon gewees het nie.”—
Letter by Dr. Samuel Tenney, of Exeter, N. H., Desember, 1785 (in “Massachusetts
Historical Society Collections,” 1792, eerste reeks, Deel I, bl. 97). Hoewel die maan
daardie aand om nege-uur opgekom het, “het dit nie die minste uitwerking gehad om die
doodse skaduwees te verdryf nie.” Na middernag het die duisternis verdwyn en die maan,
toe dit die eerste maal sigbaar geword het, het soos bloed gelyk. {GS 353.1}
19 Mei 1780 staan in die geskiedenis bekend as “Die Donker Dag.” Sedert die tyd van
Moses, was geen duisternis so donker, so uitgestrek, en het so lank geduur as die wat
beskryf is nie. Die beskrywing van hierdie gebeurtenis soos deur ‘n ooggetuie gegee, is
slegs ‘n weerklank van die woorde van die Here, soos opgeteken deur die profeet Joël,
vyf-en-twintig honderd jaar voor hulle vervulling: “Die son sal verander word in
duisternis en die maan in bloed voordat die grote en deurlugtige dag van die Here kom.”
Joël 2: 31. {GS 353.2}
Christus het Sy volk beveel om uit te kyk vir die tekens van Sy wederkoms, en hulle te
verbly as hulle hierdie tekens van hulle komende Koning sou sien. “As hierdie dinge
begin gebeur,” het Hy gesê, “Kyk dan na bo en hef julle hoofde op omdat julle verlossing
naby is.” Hy het die aandag van Sy navolgers gevestig op die uitspruitende bome van die
lente, en gesê: “Net soos hulle uitloop, weet julle van self, as julle dit sien, dat die somer