Om de Race de Voltooien_

waarvan Hy gesê het dat die verdrukking verkort sou word — het Hy sekere
gebeurtenisse genoem wat Sy koms sou voorafgaan, en Hy het die tyd vasgestel wanneer
die eerste daarvan gesien sou word: “In daardie dae, ná die verdrukking, sal die son
duister word, en die maan sal sy glans nie gee nie.” Markus 13: 24. Die 1260 dae, of jaar,
het in 1798 geëindig. ‘n Kwart eeu voor daardie tyd het die vervolging so-te-sê byna
opgehou. Ná hierdie vervolging, het Christus gesê, sou die son verduister word. Op 19
Mei 1780 is hierdie profesie vervul. {GS 350.1}
“Hierdie geheimsinnige en totnogtoe onverklaarde verskynsel, naamlik die donker dag
van 19 Mei 1780, staan byna alleen indien nie heeltemal alleen nie, as die
onverklaarbaarste verduistering van die sigbare hemele en atmosfeer inNew England.” —
Devens, R. M., “Our First Century,” bl. 89. {GS 350.2}
‘n Ooggetuie van Massachussetts beskryf die gebeurtenis as volg: {GS 350.3}
“In die more het die son helder opgekom, maar die lug was gou bewolk. Die wolke het
donker geword, daar het weerlig uitgeslaan, dit het gedonder en ‘n bietjie reën het geval.
Teen nege-uur het die wolke dunner geword en ‘n koperagtige kleur aangeneem; die
aarde, die rotse, die bome, die geboue, die water, en persone is verander deur hierdie
vreemde aaklige lig. ‘n Paar minute later het ‘n dik swart wolk die hele lig bedek behalwe
‘n dun strepie op die gesigseinder, en dit was so donker as dit gewoonlik was om negeuur
op ‘n somersaand. . . . {GS 351.1}
“Vrees, angs, en ontsetting het stadigaan die gemoedere van die mense vervul.
Vrouens het in die deure gestaan en kyk na die donkere landskap; mans het van hulle
werk op die lande teruggekeer; die skrynwerker het sy gereedskap neergesit, die smid het
sy aambeeld verlaat, en die winkelier sy toonbank. Die skole is verdaag en die kinders het
vreesagtig huis-toe gevlug. Reisigers het sommer by die naaste plaashuis herberg gaan
soek. ,Wat is aan kom?’ was die vraag op elke hart en lip. Dit het geskyn asof ‘n
stormwind gedreig het of dat die einde van alle dinge gekom het. {GS 351.2}
“Kerse is opgesteek; die vure in die kaggels het helder geskyn net soos op ‘n maanlose
nag. . . . Hoenders het gaan slaap, beeste het by hulle kamphekke gestaan en bulk, die
paddas het gekwaak, die voëls het hulle aandlied gesing, en die vlermuise het begin
rondvlieg. Maar die mens het geweet dat dit nog nie nag was nie. . . . {GS 351.3}
“Dr. Nathanael Whittaker, leraar van die tabernakelkerk in Salem, het ‘n diens gehou,
en ‘n preek gelewer waarin hy volgehou het dat die duisternis bonatuurlik was. Op baie
ander plekke het gemeentes vergader. Dit tekste vir die onvoorbereide preke was
gewoonlik die wat daarop gewys het dat die duisternis ooreengekom het met die profesie
van die Skrif. . . . Kort na elfuur was dit die donkerste.”—“ The Essex Antiquarian,”
Salem, Mass., April, 1899 (Deel III, No. 4, bls. 53, 54) “Op meeste plekke van die land
was die duisternis selfs in die dag so groot dat die mense nie op hulle horlosies kon sien