Om de Race de Voltooien_

verwerping van Gods wet, die grondslag van Sy regering in die hemel en op die aarde.
Die gebooie van Jehova sou verag en kragteloos gemaak word. Miljoene in die slawerny
van sonde, slawe van Satan, gedoem tot die tweede dood, sou weier om te luister na die
woorde van waarheid in die dag van hulle besoeking. Hoe vreeslik die blindheid! Hoe
vreemd die versotheid! {GS 22.3}
Twee dae voor die Pasga, toe Christus vir die laaste maal die tempel verlaat het. nadat
Hy die huigelary van die Joodse owerstes bestraf het, is Hy weer met Sy dissipels na die
Olyfberg waar hulle teen die berghelling op die gras gesit het met die stad daaronder.
Weer het Hy die stadsmuur, die torings, en die paleise gesien. Weer het Hy die
skitterende prag van die tempel aanskou soos ‘n sierlike kroon op die heilige berg. {GS
23.1}
Duisend jaar tevore, het die psalmis God geloof vir Sy guns aan Israel deur Sy
woonplek te maak in hulle heilige huis: “Ook het in Salem Sy tent verrys en Sy woning
in Sion.” Hy het “die stam van Juda uitverkies, die berg van Sion wat Hy lief het. En Hy
het Sy heiligdom soos hemelhoogtes gebou.” Ps. 76: 3; 78: 68, 69. Die eerste tempel is
gebou in die voorspoedigste tydperk van Israel se geskiedenis. Groot hoeveelhede skatte
is vir die doel bymekaargemaak deur Koning Dawid, en die plan vir die geboue is deur
goddelike ingewing opgestel. (1 Kron. 28: 12, 19.) Salomo, die wysste van Israel se
vorste, het die werk klaargemaak. Die tempel was die pragtigste gebou wat die wêreld
nog ooit gesien het. En nogtans het die Here deur die profeet Haggai, aangaande die
tweede tempel gesê, “die toekomstige heerlikheid van hierdie huis sal groter wees as van
die vroeëre.” “Al die nasies sal Ek laat bewe, sodat die skatte van al die nasies sal
toevloei; en Ek sal hierdie huis met heerlikheid vervul, sê die Here van die leërskare.”
Haggai 2:9, 7. {GS 23.2}
Na die verwoesting van die tempel deur Nebukadnesar, is dit omtrent vyfhonderd jaar
voor die geboorte van Christus weer herbou deur ‘n volk wat uit lewenslange ballingskap
teruggekeer het na ‘n verwoeste en byna verlate land. Onder hulle was daar destyds
grysaards wat die heerlikheid van Salomo se tempel gesien het, en wat geween het met
die legging van die fondament van die nuwe gebou, omdat dit so minderwaardig was
vergeleke met die vorige. Die heersende gevoelens word kragtig deur die profeet as volg
uitgedruk: “Wie is onder julle nog oor wat hierdie huis in sy vroeëre heerlikheid gesien
het? En hoedanig sien julle dit nou? Lyk dit nie na niks in julle oë nie?” Haggai 2:3; Esra
3: 12. Toe is die belofte gemaak dat die heerlikheid van hierdie gebou die vorige een ver
sou oortref. {GS 23.3}
Maar die tweede tempel was nie gelyk aan die eerste wat prag betref het nie; ook is dit
nie geheilig deur daardie sigbare tekens van goddelike teenwoordigheid wat in die eerste
tempel gesien is nie. By die inwyding daarvan was daar geen openbarings van
bonatuurlike krag nie. Geen wolk van heerlikheid het hierdie nuwe heiligdom vervul nie.