Om de Race de Voltooien_

koning ontroof van die liefde van sy onderdane en sowel die kerk as die staat verwoes.”
Op hierdie wyse het dit Rome geluk om Frankryk teen die hervorming te stel. “Dit was
om die troon staande te hou, die adel te beveilig, en die wette te handhaaf, dat die swaard
van vervolging vir die eerste keer in Frankryk ontbloot is.”— Wylie, boek XIII, lioofstuk
4. {GS 317.2}
Min het die heersers van die land die gevolge voorsien wat hierdie noodlottige politiek
as gevolg sou hê. Die leer van die Bybel sou in die verstand en die hart van die volke die
beginsels van regverdigheid, matigheid, waarheid, geregtigheid en
weldadigheid ingeplant het wat die hoeksteen van voorspoed in ‘n nasie vorm.
“Geregtigheid verhoog ‘n volk,” daardeur “word die troon bevestig.” Spreuke 14: 34; 16:
12. “Die werking van geregtigheid sal vrede wees, en die voortbringsel van die
geregtigheid berus in veiligheid tot in ewigheid.” Jes. 32: 17. Hy wat die goddelike wet
gehoorsaam, sal inderwaarheid ook die wette van sy land eerbiedig en gehoorsaam. Hy
wat God vrees, sal die koning eer in die uitoefening van alle regverdige en regmatige
gesag. Maar die ongelukkige Frankryk het die gebruik van die Bybel verbied, en die
aanhangers van die leer daarvan verban. Manne van beginsel en opregtheid, manne van
goeie verstand en sedelike moed, wat gedurf het om vir hulle oortuigings uit te kom, en
geloof gehad het om vir die waarheid te ly, moes vir eeue as slawe op die galeie swoeg,
op die brandstapel sterf, of hulle het in die kerkers omgekom. Duisende en duisende het
veiligheid gevind in vlug; en dit het aangehou vir twee honderd en vyftig jaar na die
begin van die Hervorming. {GS 317.3}
“Gedurende daardie lang tydperk was daar byna geen geslag van Franse, wat nie
daarvan getuie was dat die aanhangers van die evangelie moes vlug voor die kranksinnige
woede van die vervolger, en hulle het die wetenskap, die skone kunste, die industrieë, en
die ordelikheid waarin hulle in die reel uitgeblink het met hulle meegeneem om die land
waar hulle skuiling gevind het daarmee te verryk. En namate hulle ander lande met die
goeie gawes bedeel het is hulle eie land verarm. As alles wat toe verdryf is in Frankryk
kon gehou gewees het; as die industriële bedrewenheid van die bannelinge die grond
gedurende daardie drie honderd jaar kon bewerk het; as hulle aanleg vir die kuns
gedurende daardie drie honderd jaar aan die verbetering van hulle eie fabriekswese kon
bestee gewees het; as hulle skeppende genie en vindingryke krag gedurende die drie
honderd jaar aan die verryking van hulle literatuur en die ontwikkeling van hulle
wetenskap kon bestee gewees het; as die vergaderings deur hulle wysheid kon gelei
gewees het, hulle moed Frankryk se oorloë kon gevoer het, hulle regverdigheid van
oordeel sy wette kon gemaak het, en as die godsdiens van die Bybel die verstand van die
volk kon versterk het om hulle wette te bestuur, wat ‘n heerlikheid sou Frankryk vandag
omring het! Wat ‘n groot, voorspoedige, en gelukkige land —‘n voorbeeld vir die volkere
— sou dit gewees het! {GS 318.1}