Om de Race de Voltooien_

plek van die Godheid in te neem. Daarna is sy op ‘n hoë altaar geplaas en het sy die
aanbidding van almal wat teenwoordig was ontvang.” —Alison, Deel 1, hoojstuk
10. {GS 316.2}
Kort daarna het daar ‘n openbare verbranding van Bybels plaasgevind. By ‘n sekere
geleentheid het die “Volkgenootskap van die Museum” die saal van die stadsraad
binnegestap en uitgeroep: “Vive la Raison!” (Lewe die Rede). Terwyl hy dit uitgeroep
het, het hy aan ‘n stok vasgemaak, die verbrande oorblyfsels van verskeie boeke omhoog
gehou, waaronder Katolieke gebedeboeke, misboeke, en die Ou en Nuwe Testamente
wat, soos die president gesê het, “in ‘n groot vuur geboet het vir al die onsin wat hulle die
menslike geslag laat bedryf het.”— “Journal of Paris,” 1793, No. 318. Aanhangsel in
Bouchez-Roux se versameling van “Parliamentary History,” Deel XXX, bis. 200,
201. {GS 316.3}
Dit was die pousdom wrat die werk begin het wat nou deur ateïsme voltooi is. Die
staatkunde wat deur Rome gevolg is, het hierdie toestande, sosiaal, staatkundig, en
godsdienstig, laat ontstaan wat Frankryk tot sy ondergang gedryf het. Skrywers oor die
gruweldade van die Rewolusie, sê dat hierdie verregaande gruwels aan die troon en die
kerk moet toegeskryf word. (Sien Aanhangsel.) Maar as ons regverdig wil wees, moet die
kerk al die skuld kry. Die pousdom het die verstand van die konings vergiftig teen die
Hervorming, as synde ‘n vyand van die troon, ‘n element van tweedrag, wat skadelik sou
wees vir die vrede en eenheid van die volk. Dit was die slimheid van Rome, wat langs
hierdie weg die gruwelikste wreedheid en afskuwelikste verdrukking deur die troon
bewerkstellig het. {GS 316.4}
Die gees van vryheid en die Bybel gaan saam. Orals waar die evangelie nog ooit
aangeneem is, het die volk ontwaak. Hulle het die boeie afgeskud wat hulle die slawe van
onkunde, sonde, en bygeloof gemaak het. Hulle het begin handel en dink soos mense. Die
vorste het dit gesien en hulle het gebeef vir die verdere bestaan van hulle
alleenheerskappy. {GS 317.1}
Rome het nie nagelaat om hulle ywersugtige gees aan te blaas nie. In die jaar 1525 het
die Pous aan die ryksbestuurder van Frankryk gesê: “Hierdie manie, “Protestantisme” sal
nie alleen die godsdiens in verwarring bring en tot niet maak nie, maar ook alle
heerskappy, die hele adel, alle wette, range, en stande.”— Felice, G. de, “History of the
Protestants oj France,” boek I, hoojstuk 2, para. 8.‘n Paar jaar later het ‘n pouslike
gesant die koning as volg gewaarsku: “Meneer, laat u nie mislei nie. Die Protestante sal
alle burgelike, sowel as alle godsdienstige orde omkeer. . . . Die troon staan in die selfde
gevaar as die altaar. . . . Die invoering van ‘n nuwe godsdiens beteken noodsaaklikerwyse
ook ‘n nuwe regering.”— D’Aubigne, “History oj the Reformation in the Time oj Calvin”
boek II, hoofstuk 36.‘n Godgeleerde het hom op die vooroordeel van die volk beroep deur
te verklaar dat die Protestantse leer “Die mense verlei tot nuwighede en dwaasheid; die