Om de Race de Voltooien_

vernaamste en kenmerkende karaktertrekke van die uitverkorenes is dat hulle niks kan
doen wat God mishaag of deur die wet verbied is nie.” {GS 298.1}
Hierdie ontsettende leerstellings is in wese dieselfde as die latere leerstellings van die
populêre opvoeders en teoloë, naamlik dat daar nie ‘n onveranderlike goddelike wet as
maatstaf van geregtigheid bestaan nie, maar dat die maatstaf van sedelikheid deur die
samelewing self bepaal word, en dat dit gevolglik aan verandering onderhewig is. Al
hierdie idees kom van dieselfde meestergees — van hom. wat selfs onder die sondelose
bewoners van die hemel sy werk begin het om die regverdige beperkings van Gods wet
tersyde te stel. {GS 298.2}
Die leerstelling dat goddelike dekrete die karakter van mense onveranderlik vasstel,
het vele gebring tot ‘n feitlike verwerping van Gods wet. Wesley het die dwalings van die
Antinomiaanse leraars hardnekkig bestry, en daarop gewys dat hierdie leer wat tot
Antinomianisme lei, teenstrydig met die Skrifte was. “Die reddende genade van God het
aan alle mense verskyn.” “Dit is goed en aangenaam voor God, onse Verlosser, wat wil
hê dat alle mense gered word en tot kennis van die waarheid kom, want daar is een God
en een Middelaar tussen God en die mense, die mens Christus Jesus, wat homself gegee
het as ‘n losprys vir almal.” (Titus 2: 11; 1 Tim. 2: 3-6.) Die Gees van God word vryelik
gegee, om elke mens in staat te stel om die saligheid aan te neem. Christus, “die
waaragtige lig wat elke mens verlig was aan kom in die wêreld.” Joh. 1: 9. Die mens mis
die saligheid deur sy eie moedswillige weiering van die gawe van die lewe. {GS 298.3}
In antwoord op die bewering dat die Dekaloog saam met die seremoniële wet deur
Christus afgeskaf is, het Wesley gesê: “Die sedewet, vervat in die Tien Gebooie en
beveel deur die profete, het hy nie weggeneem nie. Dit was nie die doel van Sy koms om
enige deel hiervan af te skaf nie. Dit is ‘n wet wat nooit verbreek kan word nie, wat
,vasstaan as die getroue getuie in die hemel.’ . . . Dit het bestaan van die begin van die
wêreld, ,geskrywe nie op kliptafels nie,’ maar op die harte van alle mensekinders, toe
hulle van die hand van die Skepper gekom het. En hoe die letters wat eenmaal deur die
vinger van God geskryf is vandag ookal deur die sonde uitgewis is, kan hulle nogtans nie
heeltemal verdelg word nie solank ons nog enige besef het van goed en kwaad. Elke deel
van hierdie wet moet van krag bly op die hele mensheid, en in alle eeue; want hulle is nie
afhanklik van tyd of plek nie, of van enige ander omstandigheid wat aan verandering
onderworpe is nie, maar van die natuur van God, en van die natuur van die mens, en hulle
onveranderlike verhouding tot mekaar. {GS 299.1}
“ ,Ek het nie gekom om te ontbind nie, maar om te vervul.’ . . . Sonder twyfel is sy
bedoeling op hierdie plek (dit is ooreenkomstig alles wat voorafgaan en later volg)—Ek
het gekom om die wet in sy volheid te bevestig ten spyte van al die byvoegsels van
mense: Ek het gekom om alles ten voile duidelik te stel wat duister en verborge daarin is:
Ek het gekom om die ware en voile betekenis van elke deel te verklaar; om te wys op die