Om de Race de Voltooien_

klooster. Hier het die reinheid van sy lewe, saam met sy ywer en getrouheid, vir hom die
guns van die prior gewin. Sy eksamens het getoon dat hy talente besit het wat in die
toekoms veel sou beteken vir die diens van die kerk. Daar is besluit om hom na een van
die universiteite van Duitsland of die Nederlande te stuur; die jong student kon self kies,
maar met een voorwaarde, naamlik dat hy nie na Wittenberg moes gaan nie. Hierdie
student van die kerk moes gevrywaar word teen die gif van kettery, so het die monnike
gesê. {GS 275.2}
Tausen het na Keule gegaan wat destyds, en soos dit vandag nog is, een van die
vestings van Katolisisme was. Spoedig, egter, het hy gevind dat die mistisisme van die
skoolmanne hom nie aangestaan het nie. In hierdie tyd het hy Luther se geskrifte in die
hande gekry. Dit het hy met verbasing en verrukking gelees, en hy was baie begerig om
persoonlik deur die Hervormer onderrig te word. Om dit te kan doen, sou beteken dat hy
hom die misnoeë van die kloosterhoof op die hals sou haal en dat hy daardeur sy
ondersteuning sou verloor. Dit het hom nie lank geneem om te besluit nie, en baie gou
was hy ingeskryf as ‘n student op Wittenberg. {GS 275.3}
Terug in Denemarke, is hy weer na sy klooster. Totnogtoe het niemand vermoed dat
hy ‘n Lutheraan was nie; hy het nie sy geheim verklap nie, maar het getrag om sy
vriende, sonder om hulle vooroordeel op te wek, te lei tot ‘n reiner geloof en heiliger
lewe. Hy het die Bybel aan hulle verklaar, en Christus aan hulle verkondig as die sondaar
se geregtigheid en sy enigste hoop op die saligheid. Die prior wat soveel van hom verwag
het as ‘n magtige verdediger van Rome, was woedend. Hy is dadelik uit sy eie klooster
verwyder na ‘n ander, waar hy in sy sel onder strenge toesig moes bly. {GS 276.1}
Tot ontsteltenis van sy nuwe bewakers, het verskeie van die monnike verklaar dat
hulle die Protestantse geloof aangeneem het. Deur die tralies van sy sel, het Tausen die
waarheid aan sy metgeselle verkondig. As hierdie Deense vaders geweet het hoe om met
ketters te handel, sou Tausen se stem nooit weer gehoor gewees het nie; maar pleks om
hom in die een of ander ondergrondse kerker op te sluit, het hulle hom uit die klooster
gesit. Nou was hulle magteloos. ‘n Koninklike edik wat pas uitgevaardig was, het
beskerming verleen aan al die leraars van die nuwe leer. Tausen het begin preek. Die
kerke is vir hom geopen, en die volk het daarheen gestroom om hom te hoor. Daar was
ook ander wat die woord van God verkondig het. Die Nuwe Testament, in die Deense
taal vertaal, is wyd en syd versprei. Die pogings wat die priesters aangewend het om die
werk te stop, het dit net uitgebrei, en eerlank het Denemarke verklaar dat hy die
Hervormde geloof aangeneem het. {GS 276.2}
Ook in Swede, het jongmanne wat uit die fontein van Wittenberg gedrink het, die
water van die lewe aan hulle landgenote gebring het. Twee van die leiers in die Sweedse
Hervorming, Olaf en Laurentius Petri, seuns van ‘n smid op Orebro, het onder Luther en
Melanchthon gestudeer, en die waarhede wat hulle geleer het, het hulle ywerig