Om de Race de Voltooien_

eskaam.” “Want wat dwaas is by God is wyser as die mense; en wat swak is by God is
sterker as die mense.” 1 Kor. 1: 27, 25. {GS 265.2}
Froment het sy werk begin as skoolmeester. Die waarhede wat hy aan die kinders op
skool geleer het, het hulle in hulle huise herhaal. Baie gou het die ouers kom luister na
die verduideliking van die Bybel, totdat die skoolkamer vol aandagtige hoorders was.
Nuwe Testamente en traktate is vryelik uitgedeel, en hulle het baie bereik wat dit nie
gewaag het om openlik na die nuwe leerstellings te kom luister nie. Na ‘n tyd is hierdie
werker gedwing om te vlug; maar die waarhede wat hy geleer het, het ‘n indruk op die
mense gemaak. Die Hervorming het wortelgeskiet en dit het gegroei en verbrei. Die
predikers het teruggekom, en as gevolg van hulle werk is die Protestantse gods-diens
eindelik in Geneve bevestig. {GS 265.3}
Toe Calvyn, na baie omswerwings en wederwaardighede, die poorte binnekom, het die
stad hom alreeds uitgespreek vir die Hervorming. Toe hy eentyd teruggekeer het van ‘n
besoek aan sy geboorteplek, was hy op weg na Basel, máar toe hy vind dat die pad beset
was deur die leers van Karel V, is hy gedwing om met ‘n omweg na Genëve te gaan. {GS
266.1}
In hierdie besoek het Farel die hand van God gesien. Hoewel Geneve die Hervormde
geloof aangeneem het, was daar nog ‘n groot werk om te doen. Dit is as indiwidue dat
mense tot bekering moet kom en nie as gemeenskappe nie; die wedergeboorte is iets wat
in die hart en in die gewete deur die krag van die Heilige Gees bewerk word, en nie deur
dekrete of konsilies nie. Hoewel die mense van Geneve die gesag van Rome verwerp het,
was hulle nie so gereed om die euwels te versaak wat daar geheers het nie. Om die rein
beginsels van die evangelie hier te bevestig, en om hierdie mense te berei om op
waardige wyse die plek in te neem waartoe die Voorsienigheid hulle geroep het, was nie
‘n maklike taak nie. {GS 266.2}
Farel was oortuig dat hy in Calvyn iemand gevind het wat hom kon help in hierdie
werk. In die naam van God het hy die jong evangelis ernstig versoek om daar te bly en te
werk. Hiervoor het Calvyn teruggedeins. Bedees en vredeliewend, het hy teruggedeins vir
die aanraking met die stoutmoedige, onafhanklike, en selfs heftige gees van die inwoners
van Geneve. Sy swak ge-sondheid, en sy liefde vir studie het hom beweeg om
afsondering te soek. Gelowende dat hy deur sy pen die saak van die Hervorming beste
kon dien, het hy ‘n stil plekkie begeer vir studie, om daarvandaan, deur die pers, die
gemeentes te onderrig en op te bou. Maar Farel se plegtige vermaning het tot hom gekom
soos ‘n roepstem uit die hemel, en hy het nie gedurf om dit van die hand te wys nie. Dit
het vir hom geskyn, het hy gesê, “asof die hand van God van die hemel gereik en my
beetgepak het, en my daar vasgehou het op die plek wat ek so graag wou
verlaat.” D’Aubigne, “History oj the Reformation in the Time oj Calvin,” boek IX,
hoofstuk 17. {GS 266.3}