Om de Race de Voltooien_

Calvyn was maar nog ‘n jongeling met ‘n sagmoedige, stil voorkomste. Hy het onder die
mense by hulle huise begin werk. Omring deur die lede van die huisgesin, het hy die
Bybel gelees, en die waarhede van die saligheid verduidelik. Diegene wat die boodskap
gehoor het, het die goeie tyding aan ander gebring, en gou het die leraar verder gegaan na
die afgeleë dorpies. Hy het toegang gevind tot kasteel en hut, en hy het voortgegaan en
die fondament van gemeentes gelê wat onverskrokke getuies vir die waarheid sou
word. {GS 253.4}
Na enige maande was hy weer terug in Parys. Daar was ‘n ongewone opskudding
onder die geleerdes. Die studie van ou tale het mense tot die Bybel gebring, en baie wie
se harte nie deur die waarhede daarvan aangeraak is nie, het hulle nogtans gretig bespreek
en selfs die stryd aanvaar teen die voorvegters van die Roomse geloof. Calvyn, hoewel,
‘n bekwame vegter in teologiese geskille, het ‘n hoër roeping gehad as die van die
luidrugtige geleerdes. Die gees van die mense is wakker geskud, en nou was dit die tyd
om die waarheid aan hulle te verkondig. Terwyl die sale van die universiteite weerklink
het van die geraas van teologiese twiste, het Calvyn van huis tot huis gegaan, die Bybel
aan die mense geopen, en met hulle van Christus, die gekruisigde, gepraat. {GS 254.1}
In die voorsienigheid van God, sou Parys weer ‘n uitnodiging kry om die evangelie
aan te neem. Die oproep van Lefevre en Farel is verwerp, maar weer sou die boodskap
gehoor word deur alle klasse in daardie hoofstad. Die koning, om politieke beweegredes,
het tot dusver nog nie die kant van Rome gekies teen die Hervorming nie. Margaretha het
nog gehoop dat Protestantisme in Frankryk sou seëvier. Sy het besluit dat die hervormde
geloof in Parys moes verkondig word. In die afwesigheid van die koning het sy bevel
gegee dat ‘n Protestantse predikant in die kerke van die stad moes preek. Maar aangesien
die pouslike waardigheidsbekleërs dit verbied het, het die prinses die paleis oopgestel vir
die doel. Een van die afdelings is ingerig as kapel, en daar is aangekondig dat daar op ‘n
sekere tyd elke dag ‘n preek gelewer sou word; en die mense van alle range en stande is
uitgenooi om die dienste by te woon. Skares het na die dienste gekom. Nie alleen die
kapel nie, maar die voorkamers en sale was vol. Elke dag het daar duisende saamgekom
— edelliede, staatsmanne, wetgeleerdes, koopmanne, en ambagsmanne. Die koning,
pleks om die byeenkomste te verbied, het bevel gegee dat twee van die kerke in Parys
geopen moes word. Nog nooit tevore is die stad so deur die woord van God geaffekteer
nie. Dit het geskyn of die gees van die lewe uit die hemel op die mense neergedaal het.
Matigheid, reinheid, ordelikheid, en arbeid het die plek ingeneem van dronkenskap,
ontug, oproer, en ledigheid. {GS 254.2}
Maar die hiërargie het nie stil gesit nie. Nog steeds het die koning geweier om die
prediking te belet, en hulle het hulle toe beroep op die volk. Alle middels is gebruik om
die vrees, die vooroordeel, en die fanatisme van die onkundige en bygelowige menigtes
op te wek. Deur ‘n blindelingse oorgawe aan sy valse leraars, het Parys, net soos