Om de Race de Voltooien_

Onskuldige is veroordeel, en die misdadiger vrygespreek.” “Dit is die kruis van Christus
alleen wat die poorte van die hemel oopmaak en die poorte van die hel sluit.”— Wylie,
boek XIII, hoojstuk 2. {GS 246.2}
Farel het die waarheid met blydskap aangeneem. Deur ‘n bekering soos die van
Paulus, is hy verlos uit die slawerny van tradisie, tot die vryheid van die seuns van God.
“In stede van die moordlustige hart van ‘n verskeurende wolf het hy teruggekom,” sê hy,
“tot die stilheid van ‘n sagmoedige en onskadelike lam, met ‘n hart heeltemal afgewend
van die Pous, en oorgegee aan Jesus Christus.”— D’Aubigne, boek XII, hoojstuk 3. {GS
246.1}
Terwyl Lefevre voortgegaan het om die waarheid te versprei onder sy studente, het
Farel, nou net so ywerig vir die saak van Christus as hy was in die van die Pous,
voortgegaan om die waarheid in die openbaar te verkondig. ‘n Waardigheidsbekleër van
die kerk, die biskop van Meaux, het kort daarna by hulle aangesluit. Ander leraars wat
hoog gestaan het vir hulle bekwaamheid en geleerdheid, het aangesluit in die
verkondiging van die evangelie, en onder alle klasse is daar bekeerlinge gemaak — uil
die huise van ambagsmanne en arbeiders en selfs in die paleis van die koning. Die suster
van Frans I, die regerende vors, het die hervormde waarheid aangeneem. Die koning self,
en die koninginmoeder, het die geloof vir ‘n tyd met guns bejeën, en met groot hoop het
die Hervormers uitgesien na die tyd wanneer Frankryk tot die evangelie gewin sou
word. {GS 246.2}
Maar hulle hoop sou nie verwesenlik word nie. Beproewing en vervolging het die
dissipels van Christus gewag. Dit, egter, was genadiglik vir hulle verberg. Daar het ‘n tyd
van vrede aangebreek waarin hulle kragte sou versterk word om die storm te trotseer; en
die Hervorming het spoediger vooruitgang gemaak. Die biskop van Meaux het ywerig in
sy eie bisdom gewerk om geestelikes sowel as leke te onderrig. Onkundige en onsedelike
priesters is verwyder, en, sover moontlik, vervang deur vrome en geleerde manne. Die
biskop was baie begerig dat sy mense vir hulleself toegang sou hê tot die woord van God,
en dit is eerlank bewerkstellig. Lefevre het onderneem om die Nuwe Testament te
vertaal. En op dieselfde tyd toe Luther se Duitse Bybel verskyn het in Wittenberg, is die
Franse Nuwe Testament op Meaux uitgegee. Die biskop het geen arbeid of koste gespaar
om die Bybel onder sy gemeente te versprei nie, en die boerebevolking van Meaux was
gou in besit van die Heilige Skrifte. {GS 246.3}
Soos reisigers wat op die punt staan om van dors om te kom ‘n waterfontein
verwelkom, so het hierdie siele die hemelse boodskap aangeneem. Die arbeiders op die
lande, die ambagsmanne in die werkswinkels, het hulle daelikse arbeid ligter gemaak
deur te gesels oor die heerlike waarhede van die Bybel. Saans, in stede om na die
drinkplekke te gaan, het hulle in mekaar se huise vergader om Gods woord te lees, en
saam te bid en lofsange te sing. In hierdie gemeenskappe het daar eerlank ‘n groot