Om de Race de Voltooien_

Die afgevaardigdes het die raadslede vermaan om in die kerk te bly, want daar is geen
verlossing buite die kerk nie, het hulle gesê. Zwingli het geantwoord: “Moenie deur
hierdie beskuldiging beweeg word nie. Die fondament van die kerk is dieselfde rots,
dieselfde Christus, wat aan Petrus sy naam gegee het omdat hy Hom getrou bely het. Wie
ookal van enige volk met sy hele hart in die Here Jesus glo, word deur God aangeneem.
Hier, inderwaarheid, is die kerk waarbuite niemand gered kan word nie.”—D’Aubigne,
boek VIII, hoojstuk 11.As gevolg van hierdie konferensie, het een van die biskoppe se
plaasvervangers die hervormde geloof aangeneem. {GS 205.1}
Die konsilie het geweier om stappe te doen teen Zwingli, en Rome het hom berei vir
‘n nuwe aanval. Toe die Hervormer verwittig is van die sameswerings van sy vyande, het
hy uitgeroep; “Laat hulle maar kom; ek vrees hulle net so min as wat die uitstekende rots
die gedonder van die bare aan sy voet vrees.” — Wylie, boek VIII, hoojstuk 11.Die
pogings van die geestelikes het die saak wat hulle omver wou werp, slegs verder
aangehelp. Die waarheid het steeds uitgebrei. Die aanhangers daarvan in Duitsland, wat
ontmoedig is deur die verdwyning van Luther, het weer nuwe moed geskep toe hulle die
vooruitgang van die evangelie in Switserland sien. {GS 205.2}
Namate die Hervorming in Zurich gevestig is, is die vrugte daarvan duidelik gesien in
die onderdrukking van losbandigheid en die bevordering van orde en eensgesindheid.
“Vrede woon in ons dorp,” het Zwingli geskryf; “daar is geen twis, geen huigelary, geen
nyd, en geen stryd nie. Vanwaar kan sulke eenheid kom as alleen van die Here, en van
ons leer wat ons vervul met die vrugte van vrede en vroomheid?”— Wylie, boek VIII,
hoojstuk 15. {GS 205.3}
Die oorwinnings van die Hervorming het die Roomsgesindes opgewek tot groter
vasberadenheid om dit omver te werp. Toe hulle sien hoe min uitgerig is deur die
vervolging en onderdrukking van Luther se werk in Duitsland, het hulle besluit om die
Hervorming met sy eie wapens te bestry. Hulle sou ‘n openbare disputasie met Zwingli
hou, en daar die reeling van sake in hulle eie hande sou wees, sou hulle seker maak van
die oorwinning deur nie alleen die plek te kies nie, maar ook die regters wat die uitspraak
sou gee. As hulle Zwingli maar eenmaal in hulle mag kon kry sou hulle seker maak dat
hy nie vry kom nie. As hulle die leier kon stilmaak, sou die beweging spoedig onderdruk
kon word. Hierdie doel, egter, het hulle sorgvuldig bedek. {GS 207.1}
Die disputasie sou op Baden plaasvind: maar Zwingli was nie teenwoordig nie. Die
raad van Zurich, wat die planne van die pousgesindes vermoed het, en wat gewaarsku is
deur die brandende houtstapels wat in die pousgesinde provinsies vir die belyers van die
evangelie aan die brand gesteek is, het hulle leraar verbied om homself aan hierdie gevaar
bloot te stel. Hy was gereed om al die aanhangers wat Rome mag stuur op Zurich te
ontmoet; maar om na Baden te gaan, waar die bloed van die martelare vir die waarheid so
pas gevloei het, sou die gewisse dood beteken. (Ecolampadius en Haller is gekies om die