Om de Race de Voltooien_

Vir baie hoorders was hierdie leer onwelkom. Dit was vir hulle ‘n bittere teleurstelling
om te hoor dat hulle vermoeiende reis tevergeefs was. Hulle kon nie die vergifnis
verstaan wat vryelik aan hulle aangebied word deur Christus nie. Hulle was tevrede met
die ou pad na die hemel wat Rome vir hulle aangewys het. Hulle het teruggedeins vir die
moeite om na iets beter te soek. Dit was vir hulle makliker om hulle saligheid aan die
priesters en die Pous oor te laat as om na reinheid van hart te soek. {GS 199.2}
Maar daar was ‘n ander klas wat die boodskap van verlossing deur Christus met
blydsk?p aangeneem het. Die dinge wat Rome voorgaskryf het. het nie sielevrede gegee
nie, en deur geloof het hulle die Heiland se bloed aangeneem as hulle versoening. Hierdie
mense is terug huis-toe om die kosbare lig wat hulle ontvang het aan ander mee te deel.
Op hierdie manier is die waarheid gedra van dorpie tot dorpie en van stad tot stad; en die
aantal
pelgrims na die heiligdom van die maagd het afgeneem. Ook was daar ‘n vermindering in
die offergawes, met die gevolg dat Zwingli se salaris ook verminder het. Maar toe hy sien
dat die mag van fanatisme en bygeloof verbreek word, het dit hom vreugde verskaf. {GS
199.3}
Die owerhede van die kerk was nie blind vir die werk wat Zwingli besig was om te
doen nie; maar hulle het nie dadelik stappe gedoen nie. Nog hopende om hom tot hulle
kant te win, het hulle hom gevlei; maar in die tussentyd het die waarheid ‘n houvas gekry
op die harte van die volk. {GS 200.1}
Zwingli se werk op Einsiedeln het hom berei vir ‘n groter werk, en dit sou hy spoedig
aanvaar. Na hy drie jaar daar gearbei het, is hy beroep as prediker in die katedraal van
Zurich. Dit was destyds die belangrikste stad van die Switserse bondgenootskap, en die
invloed wat daarvandaan uitgegaan het sou algemeen gevoel word. Die geestelikes wat
verantwoordelik was vir sy beroep na Zurich, het, omdat hulle alle nuwighede wou
vermy, hom duidelik ingelig aangaande sy pligte. {GS 200.2}
“Jy moet jou beywer,” het hulle gesê, “om alle inkomste van die kapittel in te vorder,
sonder om die minste oor die hoof te sien. Jy moet die gelowiges, uit die kansel en die
biegstoel vermaan om alle tiendes en gelde te betaal, en om deur hulle offergawes hulle
liefde vir die kerk te toon. Jy moet jou bes doen om die inkomste wat van die siekes en
die misse verkry word, en oor die algemeen van alle geestelike verordeninge, te
vermeerder.” “Wat betref die bediening van die sakramente, die preekdiens, en die
versorging van die gemeente — dit is almal pligte van die kapelaan; maar hiervoor mag
jy ‘n plaasvervanger gebruik, veral by die preekdiens. Jy moet die sakramente bedien
alleen aan vooraanstaande persone. en dit alleen op versoek; jy word verbied om te
handel sonder aansien van persone.”—D’Aubigne, boek VIII, hoojstuk 6. {GS 200.3}