2024 06 01 Van Rameau tot Rachmaninov - Nathalia Milstein

Za 1 jun 2024
Grote Zaal
20.15 uur
Serie Piano
Van Rameau tot
Rachmaninov
Nathalia Milstein
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Van Rameau tot
Rachmaninov
Nathalia Milstein
Serie Piano
Za 1 jun 2024
Grote Zaal
20.15 – 22.10 uur
ca. 45 minuten voor de pauze
ca. 45 minuten na de pauze
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Programma
Jean-Philippe Rameau (1683 - 1764)
Uit Pièces de clavecin (1724)
··
Le rappel des oiseaux uit Suite in e
··
L’entretien des muses uit Suite in D
··
Les cyclopes uit Suite in D
Claude Debussy (1862 - 1918)
Images boek 1 (1904/1905)
··
Reflets dans l’eau
··
Hommage à Rameau
··
Mouvement
Sergej Rachmaninov (1873 - 1943)
Études-tableaux op. 39 (1916/1917)
··
Nr. 1 Allegro agitato in c
··
Nr. 2 Lento assai in a
··
Nr. 3 Allegro molto in fis
··
Nr. 4 Allegro assai in b
··
Nr. 5 Appassionato in es
··
Nr. 6 Allegro in a
··
Nr. 7 Lento in c
··
Nr. 8 Allegro moderato in d
··
Nr. 9 Allegro moderato in D
Gabriel Fauré (1845 - 1924)
Thème et variations op. 73 in cis (1895)
··
Thème
··
Variation 1: L’istesso tempo
··
Variation 2: Più mosso
··
Variation 3: Un poco più mosso
··
Variation 4: L’istesso tempo
··
Variation 5: Un poco più mosso
··
Variation 6: Molto adagio
··
Variation 7: Allegro moderato
··
Variation 8: Andante molto moderato
··
Variation 9: Quasi adagio
··
Variation 10: Allegro vivo
··
Variation 11: Andante molto, moderato
espressivo
Pauze
3

Toelichting
Nathalia Milstein opent de avond met drie hoogst originele stukken van Jean-Philippe
Rameau. In twee daarvan gaat hij heel ver in een poging tot klankschildering, met
ertussenin een teder en verstild intermezzo. Toen Gabriel Fauré later in zijn leven
directeur van het conservatorium werd, stelde hij een docent aan die college gaf over
historische componisten, waaronder Rameau. Tot die benoeming waren de studenten
tijdenlang volstrekt onkundig van het muzikale verleden.
Van Fauré horen we een belangrijk
variatiewerk uit diens middelste periode,
waarin zijn vroege galante stijl aan het
uitrijpen is. Hij bedient zich van een
geconcentreerder klankidioom met minder
versieringen. Fauré heeft zich meerdere
keren laten ontvallen dat hij meer plezier
beleefde aan de muziek van Claude
Debussy dan hij eigenlijk wilde. Die laatste
was trouwens ook vol bewondering voor
het werk van Rameau. Van Debussy horen
we de eerste serie van zijn Images. Het is
het eerste werk waarin hij zijn volstrekt
eigen, vernieuwende klankidioom toepast.
De avond eindigt met het laatste werk
dat Sergej Rachmaninov schreef voordat
hij in 1917 zonder een cent op zak het
communistische Rusland ontvluchtte. Het
overgrote deel van zijn Études-tableaux
is melancholieke en zeer virtuoze muziek,
deels gebaseerd op sombere schilderijen
van Arnold Böcklin.
Jean-Philippe Rameau
Le rappel des oiseaux / L’entretien des
muses / Les cyclopes
Van de componisten van voor 1750,
die belangwekkende werken voor
klavecimbel hebben geschreven, die
ook repertoire hebben gehouden, vormt
Rameau een uitzondering. Zijn oeuvre
voor dat instrument is maar beperkt. En
al helemaal als je het vergelijkt met dat
van Johann Sebastian Bach en François
Couperin.
Rameau was een wonderkind en kon al op
zijn zevende alles wat men op de lessenaar
zette à vue van blad spelen. Al gauw
ontwikkelde hij zich tot een virtuoos. Ook
het orgel had zijn aandacht omdat hij de
eerste veertig jaar van zijn carrière de kost
verdiende als organist in Avignon, Clermont-
Ferrand, Parijs, Dijon en Lyon. Maar toen
hij rond 1730 eenmaal vaste voet aan de
grond had gekregen in het muziektheater
wijdde hij zijn aandacht volledig aan opera
en ballet en stopte met het schrijven van
klavecimbelmuziek.
Le rappel des oiseaux (de vogelvergadering)
is afkomstig uit de Suite in e uit 1724.
Rameau schreef dit werkje waarschijnlijk
omdat hij bevriend was met een jezuïet,
Père Castel, die het gezang van vogels
bestudeerde. Het stukje zit vol met venijnige
trillers en is een duidelijke imitatie van het
soms bijna oorlogszuchtige kwinkeleren.
Het verstilde, eenzame en melancholieke
4

Toelichting
L’entretien des muses (het gesprek van de
muzen) vormt een onderdeel van de Suite in
D uit datzelfde jaar.
Het laatste werk van Rameau dat vanavond
wordt gespeeld, Les cyclopes – afkomstig
uit dezelfde suite – is ook het meest
revolutionaire. Via wervelende arpeggio’s
(gebroken akkoorden), razendsnel
kruisende handen en gewaagde sprongen
in de linkerhand die bepaalde basnoten
accenturen, probeert Rameau het bizarre
uiterlijk van de mythologische eenogige
monsters in klank te vatten. Spectaculair
en virtuoos is het allemaal wel, maar of je
er nou de cyclopen in terug hoort is zelfs
voor veel musicologen de vraag. In hun
verhandelingen over het stuk lopen ze er
meestal met een wijde boog omheen. Wat
ze wel vermoeden is dat Domenico Scarlatti
het werkje kende en zich erdoor heeft laten
inspireren in zijn Sonate in G K 547. Een
jezuïet heeft Les cyclopes blijkbaar een keer
voorgespeeld voor de keizer van China, die
er niet erg van onder de indruk was.
Claude Debussy
Images boek 1
Debussy begon op zijn zevende met
pianospelen. Zijn ideaal was oorspronkelijk
om een van de vele rondreizende
klavierleeuwen te worden, die, als het
goed ging, bakken met geld verdienden.
Voor hem extra aanlokkelijk omdat hij
afkomstig was uit een gezin, waar men de
eindjes aan elkaar moest knopen.
Op zijn tiende ging hij naar het
conservatorium. Hij was daar op zijn zachtst
gezegd een dwarse leerling. Achttien jaar
jong werd hij door de Russische Nadezjda
von Meck ingehuurd als huispianist en
leraar. Von Meck was de puissant rijke
weldoenster van Pjotr Tsjaikovski, die
haar veel manuscripten ter beoordeling
toestuurde. Zo kwam het dat Debussy
en zij symfonieën in wording vierhandig
doorspeelden op de piano. Als huisleraar
ging Debussy ook uitgebreid mee op
vakantie in Zwitserland en Italië en logeerde
dan in luxehotels waar hij nooit van had
durven dromen. De jonge Debussy heeft
dus veel pianomuziek geschreven, maar
geleidelijk aan begon zijn interesse te
verschuiven naar het orkest met al zijn
klankkleuren. Tegelijkertijd begon hij ook
af te stappen van het idee om klavierleeuw
te worden, wat we ook al kunnen zien aan
zijn uitspraak: ‘Mijn klankideaal is een piano
zonder hamertjes.’
De drie Images uit het eerste boek worden
door velen gezien als de eerste uitingen
van Debussy’s ontwikkelde stijl vol
vernieuwende harmonische rijkdom. Reflets
dans l’eau is een poëtisch klankschilderij
van kalm kabbelende golfjes. Franz Liszt en
Emmanuel Chabrier dienden als voorbeeld.
Het stuk is zeer geliefd, maar niet door
Debussy zelf, die het spottend aanduidde als
gecomponeerd ‘volgens de meest recente
uitvindingen op het gebied van harmonische
scheikunde.’ Het tweede stuk, Hommage à
Rameau, is waarschijnlijk ontstaan omdat
Debussy betrokken was bij de uitgave van
5

Toelichting
Rameau’s opera Castor et Pollux. Debussy
stak zijn bewondering voor Rameau niet
onder stoelen of banken. Erboven staat:
‘Dans le style d’une sarabande, mais sans
rigueur’ (in de stijl van een sarabande, maar
niet te strikt) . Het derde stuk van boek 1
draagt de simpele titel Mouvement; een
uiterst virtuoos, nogal raadselachtig geheel
met een onstuitbare vaart en een paar
gepassioneerde uitbarstingen.
Gabriel Fauré
Thème et variations
Fauré heeft als componist een
verbijsterende stijlontwikkeling
doorgemaakt. In plaats van naar het
conservatorium stuurden zijn ouders
hem vanaf zijn negende naar de École
Niedermeyer, een opleidingsinstituut voor
kerkmusici. De muzikale smaak daar was
oerconservatief.
Muziek van Ludwig van Beethoven, die
toen al zo’n 30 jaar dood was, werd daar
oogluikend toegestaan, maar alle toen
hedendaagse romantische muziek werd
ongeschikt bevonden voor de oren van
de pupillen. Een van Fauré’s leraren was
de nog piepjonge Camille-Saint-Saëns,
die zich meer leerling voelde dan docent.
Fauré en hij werden vrienden voor het
leven en Saint-Saëns liet zijn leerlingen
stiekem na schooltijd kennismaken met de
‘verderfelijke’ muziek van Robert Schumann,
Richard Wagner, Franz Liszt en Frédéric
Chopin. Na zijn afstuderen werkte Fauré
als organist en koordirigent in een aantal
Parijse kerken. Hij componeerde toen
voornamelijk kamermuziek en liederen en
dat waren nou net de genres waarmee je
het als componist niet kon maken; zolang
je geen opera had geschreven telde je
niet mee. Fauré’s muziek was dus maar in
kleine kring bekend en daar was hij best
gefrustreerd over.
Meestal onderscheiden we bij Fauré ruwweg
drie stijlperiodes. Zijn vroege muziek had
wel wat van die van Felix Mendelssohn:
melodieus en mild, vol galante versieringen,
maar wel met vrij onverwachte harmonische
verschuivingen, die hij waarschijnlijk
ontleende aan de liturgische gregoriaanse
muziek die hij dagelijks begeleidde. Het
vandaag te spelen Thème et variations
stamt uit de middelste periode, waarin zijn
galante stijl tot volle bloei komt. Onder
invloed van de kerkmuziek, werken uit
de renaissance en de polyfonie uit de
barok veranderde zijn muzikale taal, die
geconcentreerder wordt. Zijn Thème
et variations doet qua opbouw denken
aan Schumanns Études symphoniques
en is gebaseerd op een begrafenismars.
Alle variaties behalve de laatste staan in
dezelfde mineurtoonsoort. Typisch voor
Fauré, die bepaald geen showman was, is
dat hij het werk niet afsluit met de briljante,
geestige en virtuoze tiende variatie – zoals
zijn voorgangers, waaronder Mendelssohn,
gewend waren – maar met een sobere,
kalme en bijna religieus klinkende
majeurvariatie.
6

Toelichting
Sergej Rachmaninov
Études-tableaux
Rachmaninov schreef twee series etudes:
Opus 33 in 1911 en Opus 39 in 1916/1917.
De tweede reeks bestaat uit de laatste
composities die Rachmaninov schreef
voordat hij in 1917 het revolutionaire
Rusland ontvluchtte.
Étude nr. 1 in c doet denken aan iemand
die zenuwachtig naar iets op zoek is en dat
maar niet kan vinden. De volgende etudes
zijn overwegend melancholisch van karakter.
Dat is niet zo gek als je bedenkt dat kort
na elkaar drie hem zeer dierbare mensen
overleden. Zijn studievriend Aleksandr
Skrjabin, zijn geliefde conservatoriumleraar
Sergej Tanejev en zijn vader. Het grimmige
middeleeuwse ‘Dies Irae’ thema, dat
staat voor de dood, duikt soms op in
Étude nr. 2 in a. De eerste paar maten van
dit stuk zijn zo intens treurig dat je hart
ervan samenknijpt. In eerste instantie
weigerde Rachmaninov om te onthullen over
welke schilderijen zijn etudes gingen, maar
later lichtte hij toch nog een tipje van de
sluier op. Dirigent Serge Koussevitsky van
het Boston Symphony Orchestra gaf aan
de Italiaanse componist Ottorino Respighi
de opdracht om vijf etudes voor orkest te
bewerken. Rachmaninov was enthousiast
over dit initiatief en op verzoek van Respighi
onthulde hij dat het om doeken ging van
Arnold Böcklin. Dat leverde een titel op
van Étude nr. 2: ‘De zee en de meeuwen’,
naar een somber schilderij van Böcklin. De
première van Respighi’s bewerkingen in
1932 was een doorslaand succes.
Étude nr. 3 is wel wat levendiger, maar
toch ook verre van vrolijk. De vierde
etude is ingetogen en redelijk opgewekt.
Nummer vijf is waanzinnig virtuoos
en klinkt majestueus, gepassioneerd,
rusteloos en naar het einde toe dieptreurig.
Pianolegende Svjatoslav Richter weigerde
deze etude uit te voeren omdat hij zich
tijdens het spelen ‘emotioneel naakt’
voelde. Étude nr. 6 in a verklankt volgens
Rachmaninov zelf het sprookje van
Roodkapje. Je hoort de wolf grommen
en herhaaldelijk naar haar happen. In de
snelle lichtvoetige passages ertussendoor
horen we het meisje rennen voor haar
leven. Rachmaninov gunt Roodkapje geen
happy end: de etude eindigt met een
forse hap van de wolf. De volgende etude,
nummer zeven in c, is volgens Rachmaninov
zelf een klankschildering van eindeloos
vallende motregen waar je wanhopig van
wordt. Onder die omstandigheden had
hij de begrafenis bijgewoond van zijn
vriend Aleksandr Skrjabin. Het is een
lugubere begrafenismars en we horen ook
de fascinatie die Rachmaninov had met
kerkklokken. Het is Rachmaninov ten voeten
uit. De voorlaatste etude, nummer acht,
biedt wat soelaas in de vorm van tederheid
en lyriek. De reeks sluit af met een briljant
stuk vol uitbundige bravoure.
Thijs Bonger
7

Biografieën
Componisten
Jean-Philippe
Rameau
Jean-Philippe Rameau
(1683 – 1764) was een
Frans organist, klavecinist,
muziekpedagoog en
bovenal een belangrijke
muziektheoreticus. Nog
voor hij kon schrijven
tekende hij noten en zijn
eerste composities schreef
hij op achtjarige leeftijd.
Door zijn vader werd hij in
1701 naar Italië gestuurd op
een studiereis. Hij keerde
echter snel terug naar
8
Frankrijk als violist van een
reizend operagezelschap. In
1702 werd hij organist aan
de kathedraal van Clermont-
Ferrand, waar hij in 1714
een vast contract kreeg en
een groot orgelimprovisator
werd. Hier ontstonden
ook zijn grote werken
voor de kerk en begon hij
zijn Traité de l’harmonie,
een van de belangrijkste
muziektheoretische
geschriften. In 1730 kwam
hij in Parijs in dienst van
de welgestelde Alexandre
Le Riche de la Pouplinière
als dirigent, organist en
klavecimbelspeler, waar
hij onder andere Voltaire
ontmoette. Zijn roem
groeide en hij werd in 1745
benoemd tot Compositeur
de la Musique de la Chambre
du Roy. In 1752 verliet hij
het huis van Le Riche de
la Pouplinière en trok zich
terug in een eenvoudige
Parijse woning, waar hij
tot zijn dood hard werkte
aan nieuwe composities en
geschriften.
Claude Debussy
De Franse componist
Claude Debussy
(1862 - 1918) was een
baanbrekende Franse
componist en pianist die
wordt beschouwd als een
van de meest invloedrijke
figuren in de muziek van
de late 19e en vroege 20e
eeuw.
Debussy begon zijn muzikale
opleiding op jonge leeftijd
en werd toegelaten tot het
Parijse Conservatorium toen
hij slechts tien jaar oud was.
In 1884 ontving hij de Prix
de Rome. Zijn taal en vorm
vond hij vooral nadat hij

Biografieën
eerst de werken van Wagner
en vervolgens tijdens de
Wereldtentoonstelling in
Parijs in 1889 veel Spaanse
muziek en de Javaanse
gamelan had gehoord.
Hoewel Debussy vanwege
zijn suggestieve werk vaak
in één adem genoemd wordt
met het impressionisme
behoorde tot zijn vroegste
inspiratiebronnen vooral
de mystieke literatuur. Om
de sfeer van die werken
te benaderen schreef
hij in een welhaast vrij
improvisatorische vorm en
bediende hij zich van een
‘zwevende’ tonaliteit. Zijn
opera Pelléas et Mélisande
markeerde een keerpunt in
de operageschiedenis door
zijn innovatieve gebruik van
orkestrale kleuren en vocale
lijnen. Debussy’s muziek
heeft een blijvende invloed
gehad op de ontwikkeling
van de moderne muziek
en inspireerde talloze
componisten na hem.
Gabriel Fauré
Al op negenjarige leeftijd
kwam Gabriel Fauré (1845 -
1924) terecht op de École
de Musique Classique
et Réligieuse in Parijs.
Zijn leermeesters Louis
Niedermeyer en Camille
Saint-Saëns zouden een
levenslange invloed op hem
hebben.
Niet alleen zijn religieuze
muziek maar ook zijn
kamermuziek ademt een
sfeer van intimiteit en
bescheidenheid. Opvallend
zijn zijn impressionistisch
aandoende harmonieën
en zijn melodieën waarin
modale toonladders zijn
verwerkt. Vanaf 1874 was
Fauré organist aan de
Église de la Madeleine. In
1897 werd Fauré docent
aan het Conservatorium
van Parijs; Maurice Ravel
en George Enescu waren
er zijn leerlingen. In 1920,
inmiddels directeur van
het Conservatorium, ging
Fauré met pensioen. Zijn
toenemende doofheid
dwong hem een stap terug
te doen. Ondanks zijn
doofheid schreef Fauré
in zijn laatste levensjaren
enkele van zijn belangrijkste
kamermuziekwerken,
waaronder zijn enige
strijkkwartet.
9

Biografieën
Sergej Rachmaninov
Sergej Rachmaninov
(1873 - 1943) geldt als de
laatste vertegenwoordiger
van de laat-romantische
Russische pianistiek en
als de laatste componist
die de romantische
westers-Russische stijl van
componeren tot ver in de
20e eeuw bracht.
Hij kreeg zijn opleiding
aan het Conservatorium
van Moskou en won er de
gouden medaille voor zijn
opera Aleko uit 1892. Door
de slechte ontvangst van
zijn Eerste symfonie in 1895
belandde Rachmaninov in
10
een diepe depressie. Na de
Revolutie van 1917 verliet
Rachmaninov zijn vaderland
om zich te vestigen in
de Verenigde Staten.
Rachmaninov onderhield
zichzelf en zijn familie door
het geven van recitals en
hij kreeg mede dankzij zijn
fabelachtige techniek en de
grote spanwijdte van zijn
handen een legendarische
status. Door zijn drukke
pianocarrière en heimwee
naar zijn thuisland nam zijn
compositorische arbeid
echter zienderogen af.
Uitvoerende
Nathalia Milstein
Piano
Nathalia Milstein (1995)
begon op vierjarige leeftijd
met pianoles bij haar
vader Serguei Milstein
en komt in zijn klas op
het Conservatorium van
Genève. Na het behalen van
haar bachelor en master
diploma zet ze haar studie
voort aan de Barenboim-
Said Akademie in Berlijn en
bij Sir András Schiff.
In 2015 won ze de eerste
prijs tijdens de internationale
pianocompetitie in Dublin en
wordt sindsdien uitgenodigd
door zalen als National
Concert Hall in Dublin,
de Zankel Hall (Carnegie
Hall) in New York, de
Wigmore Hall in Londen,
het Gewandhaus in Leipzig
en de Pierre Boulez Saal in
Berlijn. Ze ontving meerdere
prijzen waaronder in 2017
de Young Soloist Prize door
de Médias Francophones
Publics. Nathalia treedt
op in Frankrijk en in

Biografieën
het buitenland, geeft
soloconcerten en
kamermuziekconcerten door
heel Europa, met optredens
op grote festivals zoals La
Roque d’Anthéron, Flâneries
Musicales de Reims, La
Folle Journée, New Ross
Piano Festival, Lille Piano
Festival, Zaubersee Festival
en Radio France Festival.
In 2021/22 was Nathalia in
heel Europa te horen tijdens
de tour Building Bridges,
georganiseerd door Sir
András Schiff. In 2018 nam
ze haar debuut-cd op en in
2021 kwam haar tweede cd
Fugitives Visions uit.
foto: Anne Bied
11

Verwacht
Serie Piano
Ma 1 jul 2024
Grote Zaal
20.15 uur
Debuut in Amsterdam
Tiffany Poon
‘Pianiste Tiffany Poon is een van die zeldzame fenomenen
die eens in een generatie voorkomen en onze vooroordelen
omverwerpen’, aldus Bachtrack. Deze 27-jarige
pianosensatie treedt nu voor het eerst op in Amsterdam
met een solorecital. Werken van haar recente debuutcd
Diaries: Schumann (nr. 1 op zowel Apple Music als de
Billboard Charts) vult ze aan met preludes van Chopin,
Bach en de immer spectaculaire pianoversie van Ravels
La valse. Een debuut waar nog lang over gesproken zal
worden.
‘Een innemende jonge ster… een verbale wervelwind van
enthousiasme, ideeën en inzichten’, zo noemde International
Piano de Amerikaanse pianiste Tiffany Poon. De in Hong
Kong geboren Tiffany Poon begon al op achtjarige leeftijd
aan de roemruchte Juilliard School bij Emanuel Ax en de
inmiddels overleden Joseph Kalichstein. Ze groeide uit
tot een ware 21e-eeuwse musicus met een grote schare
YouTubevolgers, goed voor meer dan vijftig miljoen views.
Tiffany Poon
foto: Remy Holwick
Tiffany Poon - Debuut in Amsterdam is een samenwerking tussen
Muziekgebouw en Askonas Holt
Programma: Robert Schumann Kinderszenen / Papillons /
Maurice Ravel La valse / Johann Sebastian Bach Prelude en
fuga in C en in c uit Das wohltemperierte Klavier / Frédéric
Chopin 24 Preludes
12

Seizoen 2024-2025
Serie Piano
De piano: 88 toetsen die een heel muzikaal universum herbergen. Want wie heeft er
niet voor het klavier geschreven? Een alfabet bij elkaar: van Beethoven, Brahms, Bartók
tot Schubert, Scarlatti en Sjostakovitsj. Ontdek nieuwe stukken of geniet van grote
klassiekers. De interessantste pianisten van onze tijd nemen je graag mee in dit altijd
uitdijende, veelkleurige heelal van klanken.
za 28 sep / 20.15 uur
Romantische fantasieën
Alexander Malofeev
di 29 okt / 20.15 uur
Lubimov 80!
Lubimov, Melnikov, Pashchenko + Poprugin
vr 15 nov / 20.15 uur
Schönbergs laboratorium
Pierre-Laurent Aimard
do 19 dec / 20.15 uur
Componerende klavierleeuwen
Yeol Eum Son
wo 8 jan / 20.15 uur
Visioenen voor twee piano’s
Pavel Kolesnikov + Samson Tsoy
za 5 apr / 18.00 uur
Sonate Marathon I
Tamara Stefanovich
za 5 apr / 20.00 uur
Sonate Marathon II
Tamara Stefanovich
za 5 apr / 22.00 uur
Sonate Marathon III
Tamara Stefanovich
vr 9 mei / 20.15 uur
Sonata
Paul Lewis
Bekijk het gehele nieuwe seizoen op
muziekgebouw.nl.
za 15 feb / 20.15 uur
Mondschein
Alice Sara Ott
vr 7 mrt / 20.15 uur
Ravel 150
Julien Libeer
13

Verwacht
Juni
zo 2 jun / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Hollandse Meesters
Ere Lievonen
zo 2 jun / 20.15 uur
Pathétique
Pynarello
wo 5 jun / 20.30 uur /
Bimhuis
Misha Mengelberg & Louis
Andriessen: Goede Maten
ICP Orchestra, McFadden,
Bouwhuis, Mukaiyama,
MacGregor, Hoogland,
Herman, Provan + Kluster5
za 8 jun / 20.30 uur
zo 9 juni / 15.00 + 20.30 uur
The Bird of a Thousand
Voices
Tigran Hamasyan, Ruben
van Leer, Boris Acket,
Areni Agbabian
wo 19 + do 20 jun / 20.30 uur
Melencolia
Brigitta Muntendorf,
Ensemble Modern
zo 23 jun / 15.30, 17.15, 19.00
+ 20.45 uur
Mutability
Yannis Kyriakides,
Darien Brito, Theun Mosk,
Asko|Schönberg
do 27 jun / 20.30 uur
Limite
Mário Peixoto, Metá Metá,
Andy Moor, Terrie Ex
za 29 jun / 15.30 + 20.30 uur
Close Encounters of the
Queer Kind
Amsterdam Gay Men’s Chorus
zo 30 jun / 13.30 uur /
Kleine Zaal
Herdenking Keti Koti
Arturo den Hartog
Juli
ma 1 jul / 20.15 uur
Debuut in Amsterdam
Tiffany Poon
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen in de Atriumzaal
om 13.00 uur op verschillende
zondagen. Kaartjes via
muziekgebouw.nl/soundlab
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van
de Wolff van Martijn Padding
ter herinnering aan oprichter
van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
muziekgebouw. nl/
huilvandewolff
do 13 + vr 14 jun / 20.30 uur
The Faggots and Their
Friends Between Revolutions
Ted Huffman, Philip Venables,
Factory International
di 2 juli / 20.15 uur
Een verbond tussen
Brahms en Schumann
Thomas Oliemans +
Malcolm Martineau
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen.
muziekgebouw.nl/geheimtips
14

Foto: Erik van Gurp
Op de hoogte blijven?
Mis geen enkel concert en schrijf je
in voor onze nieuwsbrief! Scan de
QR-code of ga naar muziekgebouw.
nl/nieuwsbrief. Of volg ons via
Facebook, LinkedIn of Instagram.
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Word Vriend
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten.
Word vriend: met jouw steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/wordvriend
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15