2024 03 15 Een twintigste-eeuwse Grieg - Leif Ove Andsnes

Vr 15 mrt 2024
Grote Zaal
20.15 uur
Serie Piano
Een twintigste-eeuwse
Grieg
Leif Ove Andsnes
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Een twintigste-eeuwse
Grieg
Leif Ove Andsnes
Serie Piano
Vr 15 mrt 2024
Grote Zaal
20.15 – 22.15 uur
ca. 65 minuten voor de pauze
ca. 35 minuten na de pauze
Leif Ove Andsnes piano
Franz Schubert (1797 - 1828)
Pianosonate nr. 14 in a D 784 (1823)
I. Allegro giusto
II. Andante
III. Allegro vivace
Geirr Tveitt (1908 - 1981)
Pianosonate nr. 29 op. 129 ‘Sonata Etere’ (1950)
I. In cerca di … Moderato
II. Tono etero in variazioni: Tranquillo ma deciso
III. Tempo di pulzazione
Pauze
Franz Schubert
Uit 4 Impromptus op. 142 D 935 (1827)
··
Impromptu nr. 1 in f
Johannes Brahms (1833 - 1897)
7 Fantasien op. 116 (1892)
I. Capriccio in d
II. Intermezzo in a
III. Capriccio in g
IV. Intermezzo in E
V. Intermezzo in e
VI. Intermezzo in E
VII. Capriccio in d
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Toelichting
De Pianosonate nr. 14, die als eerste op het programma staat, is een waterscheiding in het
oeuvre van Franz Schubert; een nieuw idioom, minder onschuldig en lieflijk, meer dreiging en
droefheid. Leif Ove Ansdnes vervolgt met de monumentale Pianosonate nr. 29 van de Noorse
componist Geirr Tveitt, die net als Edvard Grieg geïnspireerd was door Noorse volksmuziek.
Schuberts lyrische Impromptu nr. 1 D 935 ontstond kort voor zijn dood. Johannes Brahms
scheef zijn Fantasien op. 116 toen hij eigenlijk al was opgehouden met componeren; zeven
korte stukken, beurtelings exuberant, herfstig, meditatief en melancholisch.
Franz Schubert
Pianosonate nr. 14 in a
Rond 1820 voelde Schubert dat hij nieuwe
wegen moest inslaan. Tot die tijd waren
zijn composities meestal vriendelijk en
vertederend, met als uitzondering zijn
grimmige lied Erlkönig.
Hoe moet het gevoeld hebben om beginnend
componist te zijn in de stad van Joseph Haydn,
Wolfgang Amadeus Mozart, Johann Nepomuk
Hummel en Ludwig van Beethoven? Schuberts
zelfkritiek blijkt uit talloze onvoltooide werken.
In een daarvan, de Quartettsatz, heeft hij
ondanks de hete adem van zijn beroemde
collega’s echt iets nieuws te melden. Dat geldt
ook voor de sonate van vandaag.
Schuberts omstandigheden waren verre van
rooskleurig. Bitter weinig van zijn werken
verschenen in druk en zijn muziek werd
maar door een handjevol vrienden op waarde
geschat. In 1822 had hij syfilis opgelopen,
waardoor hij lange tijd bedlegerig was en
noodgedwongen weer bij zijn ouders moest
gaan wonen. Zodoende spreekt Schubert
in de sonate van vandaag een heel andere
muzikale taal dan hij gewend was. Hij
voltooide hem in 1823 en de sonate werd
pas elf jaar na zijn dood uitgegeven. Weg is
de vertederende vriendelijkheid; het nieuwe
emotionele landschap is vanaf de eerste maat
duidelijk. Er klinken sombere kale octaven
en de dreigende tremolando’s klinken als
onweer. Er zijn betekenisvolle, beladen pauzes.
Brahms heeft ooit gezegd dat Schubert soms
wel eens van zichzelf geschrokken zal zijn.
Hoor je deze huiveringwekkende muziek, dan
begrijp je die opmerking maar al te goed. Naast
somberheid zijn er ook korte, opstandige,
hemelbestormende erupties. Warmte en
innemendheid voeren de boventoon aan het
begin van het Andante, maar ook dit deel
ontkomt niet aan dreiging en wanhoop. In de
energieke finale horen we als afwisseling van al
het demonische soms een lieflijke, hunkerende
melodie, die op haar beurt diverse keren wordt
onderbroken door flarden van woede
Geirr Tveitt
Pianosonate nr. 29 ‘Sonata etera’
Dat de Noor Geirr Tveitt sterke nationalistische
sentimenten had, kunnen we al zien
aan zijn naam. Zijn doopnaam was Nils.
3

Toelichting
Maar omdat hij die naam niet Noors genoeg
vond veranderde hij hem in Geir.
Later voegde hij daar nog een extra r aan toe
en een extra t aan zijn achternaam, zodat
er ook bij buitenlanders geen misverstand
zou bestaan over de Noorse uitspraak van
zijn naam. Datzelfde nationalisme heeft
hem diverse keren problemen opgeleverd.
Al tijdens zijn studie in Leipzig werden zijn
leraren gek van Tveitts obsessie met modale
toonladders. Die zijn gemakkelijk te spelen
op de witte toetsen van de piano en vaak
gebruikt in kerkmuziek, maar ze vormen ook
de basis van volksmuziek in veel landen.
En rond 1930 was Tveitt gefascineerd door
de Noorse filosoof Hans Jacobsen, die het
christelijk geloof verwierp en teruggreep op de
oude Noorse verering van goden als Thor en
Odin. Deze Jacobsen greep zijn kans tijdens
de Duitse bezetting van Noorwegen en werd
een van de machthebbers. Ook het daarmee
gepaard gaande antisemitisme wees Tveitt
destijds niet af. Dat alles heeft Tveitt geen
goed gedaan in de muziekgeschiedenis. In
opvallend veel naslagwerken ontbreekt zijn
naam.
Hoewel Tveitt in het buitenland best successen
heeft gekend, bleef de Noorse muziekscene
ook uiterst gereserveerd ten opzichte van hem.
Daardoor kreeg hij het financieel zwaar en trok
hij zich steeds meer terug naar de boerderij
van zijn familie. Zijn manuscripten bewaarde
hij in een houten kist. In 1970 sloeg het noodlot
toe. Zijn huis brandde af en zo’n driehonderd
composities – vier vijfde van zijn werk – gingen
verloren. Daarna wilde het componeren niet
meer lukken en begon de alcohol een hoofdrol
te spelen. Tveitt overleed verbitterd in 1981.
Van zijn pianosonates werd alleen de vandaag
te spelen nummer 29 gered. We weten dat
dit stuk een van Tveitt favorieten was. Hij
ging ermee op concertreis in Zuid-Europa en
Noord-Afrika. Toen Tveitt zelf de monumentale
sonate rond 1950 een keer voor de Noorse
radio speelde, hadden de meeste recensenten
er geen goed woord voor over, maar
tegenwoordig wordt het stuk gezien als een
van de belangrijkste Noorse pianosonates.
Tegenwoordig behoort
Tveitts sonate tot de
belangrijkste Noorse
pianosonates.
Eerst iets over de raadselachtige term ‘etera’
in de titel. Het is heel goed mogelijk dat Tveitt
een spelfout heeft gemaakt in het Italiaans en
‘eterea’ (etherisch) bedoelde, wat terugslaat
op de bovenaardse klanken in het tweede
deel. De sonate stelt buitengewoon hoge eisen
aan de pianist, zowel qua techniek als qua
expressie. Soms horen we dat Tveitt tijdens
zijn studieperiode een tijdje les heeft gehad
van de Braziliaan Heitor Villa-Lobos. Het stuk
is tonaal, maar we komen wel geregeld terecht
in harmonisch drijfzand. Tveitt maakt soms
gebruik van destijds nieuwe technieken, zoals
clusterakkoorden, die worden aangeslagen
zonder te klinken en pas mee resoneren als
de pianist elders op de vleugel staccatonoten
4

Toelichting
speelt. Het is ook mogelijk dat hij met deze
techniek zijn bewondering heeft geuit voor de
Noorse volksmuziek, waarin een belangrijke
plaats is ingeruimd voor de Hardangerviool,
die ook voorzien is van extra snaren die alleen
mee resoneren. Qua lengte – een kwartier –
en ritmische en harmonische variëteit zou
deel twee al een sonate op zich kunnen zijn.
Het woord ‘tranquillo’ erboven dekt maar
gedeeltelijk de lading. Het uitgebreide slotdeel
is sneller en gedeeltelijk ook heftiger.
Franz Schubert
Impromptu nr. 1 in f
Kort voor zijn dood schreef Schubert
twee series van vier pianostukken. Op
de manuscripten staan geen data, maar
het soort papier zou kunnen wijzen op de
nazomer of december 1827. Vanwege het
– volgens hem – improviserende karakter
heeft zijn uitgever, en niet Schubert zelf, ze
Impromptus genoemd.
Schubert stuurde de tweede set, D 935,
op naar een uitgever, die ze terugstuurde
omdat hij ze te moeilijk vond en bang was
dat ze ongeschikt waren voor de Franse
markt. Ze werden uiteindelijk pas in 1839
uitgegeven, elf jaar na Schuberts dood. De
term Impromptu is trouwens voor het eerst
gebruikt door Schuberts Boheemse vriend en
collega Jan Václav Vořišek. In feite raakt de
titel ‘Impromptu’ hier kant nog wal, omdat de
stukken zeer hecht geconstrueerd zijn en niets
losjes hebben.
Schubert was zelf een verdienstelijk pianist
maar het is de vraag of zijn technisch niveau
wel toereikend was voor deze Impromptus.
Daarom vermoed men dat hij de Boheemse
pianovirtuoos Carl Maria von Bocklet in
gedachten had toen hij ze schreef. Diezelfde
pianist speelde de pianopartij van het Pianotrio
in Es D 929 in maart van Schuberts sterfjaar
tijdens een benefietconcert, dat zo succesvol
was dat er eindelijk hoop voor Schubert gloorde.
Helaas overleed hij in november dat jaar.
De Impromptu van vandaag opent met een
duidelijk statement en is qua ritme enigszins
Hongaars van karakter. Het stuk gaat
daarna lyrisch verder met een kabbelende
begeleiding. Het eigenaardige is dat, hoewel
de hoofdtoonsoort mineur is, Schuberts
majeurpassages vaak net zo ontroerend zijn.
Ooit heeft hij gezegd: ‘Jarenlang werd ik heen
en weer geslingerd tussen diep verdriet en
grote liefde. En elke keer dat ik over liefde
probeerde te zingen veranderde die in pijn. En
als ik over pijn wilde zingen veranderde die in
liefde.’
Johannes Brahms
Fantasien op. 116
In 1890 stuurde Brahms het manuscript van
zijn Tweede strijkkwintet op. 111 aan zijn
uitgever op. Er zat een briefje bij met daarop:
‘Met dit briefje kunt u afscheid nemen van
mijn noten – het is sowieso de hoogste tijd
om ermee te stoppen. De jongere generatie
moest het maar eens van mij overnemen.’
5

Toelichting
Zijn uitgever zal de wenkbrauwen wel even
opgetrokken hebben, want luister je naar het
energieke begin van het schitterende Tweede
strijkkwintet – dat mijns inziens veel te weinig
wordt gespeeld – dan hoor je absoluut geen
muziek van een componist wiens inspiratie
nog wat aan het nasmeulen is. Onbegrijpelijk
dus dat de toen 57-jarige Brahms het bijltje
erbij neer wilde gooien. Maar gelukkig liep het
anders, want kort daarop hoorde hij klarinettist
Richard Mühlfeld in het klarinetkwintet van
Mozart. Brahms noemde hem ‘absoluut
de beste blazer die ik ken’. Brahms en hij
raakten bevriend en brachten avonden door
waarop Mühlfeld zijn hele repertoire voor hem
doorspeelde. Brahms vroeg hem het hemd van
het lijf over de mogelijkheden op de klarinet.
Hij was zo weg van het warme, zachte, tedere
en ronde geluid dat Mühlfeld produceerde, dat
hij het aldoor had over ‘Fräulein Klarinette’.
Hierdoor geïnspireerd begon hij dus toch weer
te componeren. Er ontstonden maar liefst vier
werken, waarin de klarinet centraal stond. Het
Klarinettrio op. 114, het Klarinetkwintet op. 115
en de twee Klarinetsonates op. 120.
Maar ook in ander genres begon zijn
componistenbloed weer te stromen. Hij
schreef kort achter elkaar vier series korte
pianostukken, die heel anders van karakter
waren dan alles wat hij eerder voor dat
instrument had geschreven. Geregeld
minder exuberant en ook vaak, maar niet
altijd, minder virtuoos. De eerste serie, opus
116, waarmee Andsnes vandaag afsluit,
componeerde hij tijdens een zomervakantie in
het sprookjesachtig mooi gelegen Bad Ischl,
niet ver van Salzburg. Brahms heeft opvallend
veel werken op vakantie gecomponeerd.
Daar kwam hij tot rust, want in Wenen was hij
een celebrity en werd hij op de huid gezeten
door journalisten en rijke dames die hem
uitnodigden als middelpunt van hun soirees.
Hij gruwde daarvan.
De naam Fantasien die Brahms boven de
bundel opus 116 plaatste heeft heel wat
wenkbrauwen omhoog doen gaan. Want
geen enkele van de zeven stukken draagt het
opschrift Fantasie. Ook de titels die Brahms
boven de afzonderlijke stukken vermeldde,
Capriccio en Intermezzo, zijn tamelijk
willekeurig, maar met een beetje goede wil is
er wel spraken van enig verband tussen de
deeltjes. Dalende tertsen komen opvallend
vaak voor. Ook in de rest van zijn latere
oeuvre, trouwens. Men denkt dat dat interval
voor Brahms een uiting was van zijn gevoelens
over de dood en zijn eigen naderende
einde. Toen hij de Fantasien componeerde
– in 1892 – had de dood in zijn omgeving
stevig huisgehouden. Hij was twee dierbare
muziekvriendinnen kwijtgeraakt: Elisabeth von
Herzogenberg en de pas zesendertigjarige
zangeres Hermine Spies. Ook zijn zuster Elise
overleed in dat jaar.
In het vurige openingsstuk pakt Brahms
flink uit. Het vereist heel wat van de
pianist. Nummer twee is herfstig, dromerig
en melancholisch. In het derde stuk, een
soort scherzo met een wat bedaarder
middengedeelte, keert de virtuoze overmoed
van het openingsstuk weer terug. Voor het
vierde deel bedacht Brahms oorspronkelijk
de titel ‘nocturne’. Begrijpelijk, want de sfeer
6

Toelichting
is nachtelijk. Het is een schoolvoorbeeld van
hoe een componist in zeer kort bestek en
met minimale middelen een onontkoombare
sfeer weet op te roepen. Ooit heeft Brahms
gezegd: ‘Componeren is niet moeilijk, maar
het is ongelooflijk lastig om de overbodige
noten over boord te gooien.’ Nummer vijf zit
vol diepe zuchten, bestaande uit motiefjes
van twee noten, die aanleiding geven tot
dissonerende akkoorden. Het zesde deeltje
doet denken aan een nostalgisch, bitterzoet
menuet. Het slotdeel is weer behoorlijk
geagiteerd en rusteloos. De laatste maten
doen qua ritme en akkoorden denken aan het
openingsstuk, waarmee de cirkel rond is.
Thijs Bonger
7

Biografieën
Componisten
Franz Schubert
Franz Schubert (1797 -
1828) was de zoon van een
muzikale schoolmeester
die hem leerde vioolspelen.
Pianoles kreeg hij van zijn
twaalf jaar oudere broer
Ignaz, daarnaast leerde hij
zingen.
Met zijn mooie jongenssopraan
werd hij op zijn
elfde aangenomen als
koorknaap in de keizerlijke
hofkapel in Wenen. Aan het
Stadtkonvikt kreeg hij een
goede schoolopleiding. Op
8
zijn dertiende begon hij
liederen te schrijven en vanaf
zijn zeventiende ontstond
het ene meesterwerk na het
andere. Met zijn mooie stem
en zijn vertrouwdheid met de
piano voerde hij zijn liederen
in z’n eentje uit tijdens de
‘Schubertiades’, informele
salonavonden van Schuberts
vriendenkring. Schubert
componeerde op eigen
initiatief zonder te wachten
op een opdrachtgever. Hij
leefde van zijn composities
en het geven van pianoles
aan adellijke meisjes met wie
hij graag vierhandig speelde.
Rijk werd hij daarvan niet.
Zijn pogingen om ergens
kapelmeester te worden
lukten niet. Hij liep in 1822
syfilis op en in 1828 was
hij zo verzwakt dat een
tyfusbesmetting hem fataal
werd. Hij werd dicht bij
Ludwig van Beethoven in
Wenen begraven.
Geirr Tveitt
Geirr Tveitt (1908-1981) was
een productieve Noorse
componist en een bijzonder
vaardig concertpianist,
die eind jaren 40 en begin
jaren 50 door Zuid-Europa
en Noord-Afrika tourde.
Hij zong ook, speelde
klavecimbel, dirigeerde,
interviewde en werkte als
programmamaker voor de
vele literatuurprogramma’s
die hij maakte bij NRK, de
Noorse omroep.
Op de zomervakanties
in Hardanger leerde
Tveitt de volksmuziek
kennen. Hij leerde zowel

Biografieën
viool- als pianospelen en
ging op aanraden van de
componist Christian Sinding
componeren. In 1928 ging hij
naar het conservatorium in
Leipzig en later naar Parijs
waar hij les kreeg van Arthur
Honegger, Heitor Villa-Lobos
en Nadia Boulanger. Na een
korte studietijd in Wenen
kwam hij terug naar Oslo
en Norheimsund, waar hij
eerst leraar, muziekcriticus
en muziekconsulent van
de Noorse overheid was
en daarna zijn doorbraak
als componist beleefde. Na
de Tweede Wereldoorlog
dirigeerde en concerteerde
hij in de belangrijkste
steden van Europa. In 1960
werkte hij voor het Noorse
Radio (NRK). Nadat de
meeste werken van hem bij
een brand in 1970 waren
vernietigd componeerde hij
niet veel meer.
Johannes Brahms
Johannes Brahms (1833 -
1897) kreeg op zevenjarige
leeftijd pianoles en schreef
zijn eerste composities
vanaf zijn achttiende.
Tijdens een concertreis met
de Hongaarse violist Eduard
Reményi ontmoette Brahms
Franz Liszt en Robert
Schumann.
Schumann was erg onder de
indruk van Brahms’ talent
en zorgde ervoor dat zijn
werken gedrukt werden. Met
zijn vrouw Clara Schumann
had Brahms een bijzondere
vriendschapsband. In 1862
vestigde Brahms zich
in Wenen, waar hij veel
concerten gaf en werken
van Bach, Beethoven en
Schumann uitvoerde. Daarna
maakte hij concertreizen
naar onder andere Duitsland,
Oostenrijk, Zwitserland
en Nederland. Vanaf 1881
hield Brahms zich steeds
intensiever met componeren
bezig. Hij schreef in totaal
een omvangrijk oeuvre
bijeen met vier symfonieën,
twee pianoconcerten een
vioolconcert, koorwerken,
liederen, kamermuziek en
werken voor piano solo.
9

Biografieën
Uitvoerende
Leif Ove Andsnes
Piano
Leif Ove Andsnes (1970)
is geboren in Karmoy,
Noorwegen en studeerde
aan het Conservatorium te
Bergen bij de Tsjechische
docent Jiří Hlinka. Sinds
zijn internationale debuut
in het begin van de jaren
negentig, heeft Leif
Ove Andsnes een zeer
vooraanstaande positie
in het internationale
concertcircuit veroverd.
In 2013 verwierf hij een plek
in de Gramophone Hall of
Fame, en in 2016 en 2017
kreeg hij eredoctoraten
van de Juilliard School van
New York en de Universiteit
van Bergen in Noorwegen.
Andsnes ontving de
hoogste onderscheiding van
Noorwegen, Commandeur
in de Koninklijke Noorse
Orde van St. Olav, en
in 2007 ontving hij de
prestigieuze Peer Gynt
Prijs. Artist in residence
was hij bij de New York
10
Philharmony (2017-2018)
en de Götenborg Symfonie
(2019-2020). Hij ontving
zowel de Royal Philharmonic
Society’s Instrumentalist
Award als de Gilmore
Artist Award. Dit seizoen
voert Andsnes Ludwig van
Beethovens Pianoconcert
nr. 5 ‘Keizersconcert’ uit op
drie continenten, samen met
gerenommeerde orkesten
en dirigenten. Hij treedt
ook op in solorecitals en
kamermuziekconcerten over
de hele wereld. Andsnes
heeft een omvangrijke
discografie met meer
dan 50 titels, waarvoor
hij talloze prijzen heeft
ontvangen, waaronder zeven
Gramophone Awards en elf
Grammy-nominaties.
De laatste jaren heeft hij een
exclusief cd-contract met
Sony Classical. Afgelopen
oktober kwam de 36-delige
cd-box The Warner Classics
Edition 1990-2010 uit
met opnames voor Virgin
Classics en daarna voor
EMI Classics, met muziek
van Grieg, Schumann,
Rachmaninov en Schubert
en Scandinavische muziek.
Andsnes is een fervent
kamermusicus en was
bijna twee decennia medeartistiek
directeur van het
Risør Festival of Chamber
Music. Hij is artistiek
adviseur voor de Prof. Jiří
Hlinka Piano Academie in
Bergen waar hij jaarlijks
masterclasses geeft.

Biografieën
foto: Helge Hansen | Sony Music Entertainment
11

Verwacht
Serie Piano
Vr 26 apr 2024
Grote Zaal
20.15 uur
The man with the many
pianos
Alexander Melnikov
Alexander Melnikov is even gek als geniaal. Hij heeft niet alleen
een immens breed repertoire, hij bespeelt ook nog eens vele
soorten piano’s. Voor zijn internationaal geprezen programma
Many Pianos neemt hij maar liefst vier historische klavieren
mee, om te bespelen naast de Steinway concertvleugel.
Met fantasieën van Bach, via Mozart, Chopin en Skrjabin
tot Schnittke is Melnikov de gids tijdens een verrijkende
ontdekkingsreis door het hoofd van deze componisten.
Tegelijkertijd belicht hij de ontwikkeling vanaf de fortepiano
tot aan de moderne concertvleugel.
Alexander Melnikov onderscheidt zich van vele andere pianisten
doordat zowel de historische fortepiano als de moderne
concertvleugel geen geheimen voor hem hebben. Om de manier
waarop de diverse componisten met het instrument van hun tijd
omgingen optimaal over het voetlicht te brengen, koos Melnikov
voor de vrije vorm van de fantasie. Waan je in de huiskamer bij
componisten uit drie verschillende eeuwen die al improviserend
hun instrument verkennen.
Alexander Melnikov
foto: Julien Mignot
Programma: Johann Sebastian Bach Chromatische Fantasie
en Fuga BWV 903 / Carl Philipp Emanuel Bach Fantasie in fis
Wq 67 / Wolfgang Amadeus Mozart Fantasie in c KV475 Felix
Mendelssohn Bartholdy Fantasie in fis op. 28 ‘Sonate écossaise’
/ Frédéric Chopin Fantasie in f op. 49 / Aleksandr Skrjabin
Fantasie in b op. 28 / Alfred Schnittke Improvisatie en Fuga
12

Verwacht
Donderdag
avondserie
Do 23 mei 2024
Grote Zaal
20.15 uur
Hollandse nieuwe
Ralph van Raat
Nieuwer dan dit wordt het niet: de zes stukken op het
programma van vanavond zijn alle zes wereldpremières. Het is
dan ook geen toeval dat vijf van de zes stukken speciaal zijn
gecomponeerd voor Ralph van Raat, die het programma vanaf
het podium bevlogen toelicht. Als pleitbezorger van verse
noten kent Van Raat zijn gelijke niet. Behalve internationaal
vermaard pianist is hij trouwens ook gediplomeerd piloot.
Samen bieden de zes composities een staalkaart van de
Nederlandse muziek van nu: rijk, vitaal en bijzonder gevarieerd.
Robin de Raaff componeerde eerder twee zinderende
pianoconcerten voor Van Raat, waarvan het tweede in première
ging tijdens het Holland Festival 2022. Een totaal ander idioom
hanteert Peter Adriaansz, die fascinerende mechanieken zonder
organische ontwikkeling creëert. Zelfbenoemd ‘avant-popcomponist’
Jacob ter Veldhuis, ‘Componist des Vaderlands’
Anne-Maartje Lemereis en koorcomponist Gerard Beljon
schrijven oorspronkelijke muziek die onmiddellijk communiceert.
De eclectische Guus Janssen, zelf ook een vooraanstaand
pianist, verwijst in zijn compositie naar de reeks beeldende
kunstwerken van de Nederlandse kunstenaar Ger van Elk.
Ralph van Raat
foto: Martina Simkovicova
Programma: Robin de Raaff Piano Sonata No. 1 ‘Re-sonances’
(wereldpremière)* / Peter Adriaansz Chaser B (wereldpremière)*
Anne-Maartje Lemereis Sonatine nr. 1 (wereldpremière)*
Jacob ter Veldhuis In Limbo (wereldpremière)* / Gerard Beljon
Beat NXT (wereldpremière)* / Guus Janssen Elf Standpunten
van het Kinselmeer (wereldpremière)
* geschreven voor Ralph van Raat
13

Verwacht
Maart
za 16 mrt / 20.15 uur
Matthäus Passion volgens
Sebastiani
Vox Luminis + Lionel Meunier
zo 17 mrt / 12.00 uur /
Entreehal
Sunday Sounds
Picknick
wo 20 mrt / 20.15 uur
Kreek en Tormis
Ests Filharmonisch
Kamerkoor
za 23 mrt / 20.30 uur
Kordz x Sakamoto
Asko|Schönberg + Kordz
zo 24 mrt / 20.15 uur
And the sun darkened
New York Polyphony
wo 27 mrt / 20.15 uur
Johannes Passion
Orkest van de Achttiende
Eeuw + Cappella Amsterdam
do 28 mrt / 20.15 uur
Music for Empty Spaces
Heather Pinkham
vr 29 mrt / 12.30 uur
CvA-Sax meets CvA-
Percussie
Lunchconcert i.s.m.
Conservatorium van
Amsterdam
vr 29 mrt / 20.15 uur
The Path to Salvation
Stile Antico
vr 29 mrt / 20.30 uur /
Bimhuis
Mike Reed’s the Separatist
Party
Ft. Ben Lamar Gay, Marvin
Tate, Bitchin’ Bajas
za 30 mrt / 20.15 uur
De Sprong
Nora Fischer
zo 31 mrt / 13.30 uur
Zapp Mattheus (8+)
Amsterdams Bach Consort
April
ma 1 apr / 15.00 uur
Oster-Oratorium
Vlaams Radiokoor, PRJCT
Amsterdam + Maarten
Engeltjes
wo 3 apr / 20.15 uur
O táxi n.º 9297 (1927)
United Instruments of Lucilin
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen in de Atriumzaal
om 13.00 uur op verschillende
zondagen. Kaartjes via
muziekgebouw.nl/soundlab
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van
de Wolff van Martijn Padding
ter herinnering aan oprichter
van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
muziekgebouw. nl/
huilvandewolff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen.
muziekgebouw.nl/geheimtips
14

Foto: Erik van Gurp
Op de hoogte blijven?
Mis geen enkel concert en schrijf je
in voor onze nieuwsbrief! Scan de
QR-code of ga naar muziekgebouw.
nl/nieuwsbrief. Of volg ons via
Facebook, LinkedIn of Instagram.
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Word Vriend
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten.
Word vriend: met jouw steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/wordvriend
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15