Preview Raak december 2023
m a a n d b l a d v a n k w b jaargang 76 • december 2023 Doe-het-zelf TIJDSCHRIFTEN TOELATING - GESLOTEN VERPAKKING 3200 AARSCHOT 1 - BC 1145 Afgiftekantoor: 3200 Aarschot 1 - Maandblad, verschijnt niet in juli en augustus - P106332 Moet er nog hoop zijn? 5 vragen aan muzikante Isolde Lasoen
- Page 2 and 3: Verhaal Kwb’er Dirk speelt met ta
- Page 4 and 5: Kwb-nieuws Opleiding ‘Koken de we
- Page 6 and 7: Kwb-nieuws Driekoningentocht in Sch
- Page 8: Thema Kwb Lommel Kattenbos stak de
m a a n d b l a d v a n k w b<br />
jaargang 76 • <strong>december</strong> <strong>2023</strong><br />
Doe-het-zelf<br />
TIJDSCHRIFTEN<br />
TOELATING - GESLOTEN VERPAKKING<br />
3200 AARSCHOT 1 - BC 1145<br />
Afgiftekantoor: 3200 Aarschot 1 - Maandblad, verschijnt niet in juli en augustus - P106332<br />
Moet er nog hoop zijn?<br />
5 vragen aan muzikante Isolde Lasoen
Verhaal<br />
Kwb’er Dirk speelt met taal en woord<br />
Stokstaartversjes<br />
als pralines<br />
Dirk Ceulemans, lid van kwb Zonderschot (Heist-op-den-Berg), schreef de voorbije<br />
jaren maar liefst 150 eigenzinnige, ondeugende en humoristische versjes, die hij<br />
‘stokstaartversjes’ doopte. Ze waren te lezen op sociale media én in het plaatselijk<br />
‘<strong>Raak</strong>ske’ van kwb Zonderschot. Nu zijn ze gebundeld in een boekje. <strong>Raak</strong> kreeg<br />
van Dirk tekst en uitleg.<br />
Auteur:<br />
<strong>Raak</strong>: Vanwaar je voorkeur voor dat format?<br />
Dirk: “Omdat je in een kort en prettig tekstje toch een boodschap,<br />
een grap, een fijn gevoel kan meegeven. Ik noem het geen poëzie,<br />
omdat mensen dan dikwijls denken aan moeilijke, een beetje<br />
gesloten teksten, waar je je hoofd moet over breken. Nee, dan<br />
liever ‘versjes’ die vlot leesbaar zijn, heel toegankelijk en toch ook<br />
leuk, dankzij de rijmpjes en het spelen met taal en woorden.”<br />
<strong>Raak</strong>: Hoe ben je beginnen schrijven aan De Stokstaartversjes?<br />
Dirk: “Ik leef me graag creatief uit op verschillende manieren.<br />
Zo schrijf ik al vele jaren artikels, interviews en stukjes voor ons<br />
plaatselijk kwb-blaadje. De Stokstaartversjes hebben een heel<br />
eigen geschiedenis. Mijn echtgenote en ik zijn met pensioen maar<br />
startten een paar jaar geleden samen met onze twee dochters<br />
het familiebedrijfje ‘Stokstaart’. Onder die ludieke naam werken<br />
we rond sociale media, tekstcorrectie en cartoons, én geven we<br />
boeken uit. Taalplezier is een van de hoofd ingrediënten van wat<br />
we doen. Zo begon ik op de Facebook- en Instagram-pagina van<br />
Stokstaart versjes te publiceren.”<br />
10<br />
Staking<br />
De vuilnismannen staakten al maanden.<br />
Alsof ik me in een apocalypsfilm waande:<br />
het huisvuil in de straat hoopte zich op.<br />
Stank en ratten, het land stond op zijn kop.<br />
Daarna gingen de marketeers ook staken.<br />
Ze schreeuwden hun looneisen van de daken.<br />
De stroom aan reclame droogde op.<br />
Tv-spotjes gingen op de schop.<br />
Reclameborden verdwenen uit de straten.<br />
Je brievenbus werd met rust gelaten.<br />
Ieder was tevreden met wat ie had.<br />
Niet meer jaloers op wat de buur bezat.<br />
Ik kan me misschien hier lelijk vergissen<br />
maar niemand leek de marketeers te missen.<br />
Waarom verdienen die (dit brengt me in de war)<br />
dan dubbel zo veel als de mannen van de vuilkar?
‘Preken helpt niet, dus als ik een sociale boodschap<br />
wil brengen, verpak ik die in een ludieke vorm’<br />
<strong>Raak</strong>: Waar haal je de inspiratie voor je versjes vandaan?<br />
Dirk: “De ideetjes kunnen letterlijk overal vandaan komen. Je<br />
hoort, ziet of leest iets … Soms gebeurt er iets opmerkelijks vlak<br />
voor je neus en je zegt: daar zit best een leuk Stokstaartversje<br />
in! Het allerbelangrijkste is: als er een ideetje komt dat direct opschrijven.<br />
Ik heb een notablokje in het nachtkastje naast mijn bed<br />
liggen. Of ik tik een idee in mijn telefoon, om het even waar ik ben.<br />
Zo ontstaat er een waslijstje aan ideetjes.”<br />
<strong>Raak</strong>: Hoe gaat het dan verder?<br />
Dirk: “Een Stokstaartversje wordt bijna altijd in drie tijden gemaakt.<br />
Eerst heb je dus ideeën nodig. Later pik ik er eentje uit het lijstje en<br />
ga aan de slag. Hoe kan ik dit op een speelse manier verwoorden?<br />
Welke beeldspraak hoort erbij? Wat is een verrassende clou?<br />
Welke rijmwoorden komen van pas? Dan leg ik het werk weer<br />
weg om nog wat te rijpen. En dan komt er een deadline in zicht; ik<br />
publiceerde elke dinsdag- en vrijdagochtend een versje. Dan doe<br />
ik stap drie en schrijf het versje uit tot het helemaal klaar is.”<br />
<strong>Raak</strong>: Wat is belangrijk voor jou in een Stokstaartversje?<br />
Dirk: “Ze zijn er in soorten. Sommige zijn romantisch, sommige<br />
ondeugend, sommige gewoon een grap. Maar er zitten ook<br />
dingen bij met een boodschap. En zoals ik van mijn kinderen<br />
leerde: ‘preken helpt niet’. Dus als ik een sociale boodschap wil<br />
brengen, verpak ik die altijd in een ludieke vorm, met een doordenkertje<br />
en wat humor. Dan komt de boodschap beter over. Ik<br />
besteed altijd aandacht aan de eerste en de laatste versregel. Het<br />
Stal<br />
’t Was 24 <strong>december</strong>, kil en donker in de stad.<br />
Een koppeltje liep arm in arm op weg naar hun warme flat.<br />
In een portiek zagen ze plots een man en een zwangere vrouw.<br />
Twee vluchtelingen vruchteloos aan ’t schuilen voor de kou.<br />
moet beginnen met een leuke opener. En zo mogelijk eindigen met<br />
een ‘clou’: een plottwist of grap. Er hoort ook altijd een kleine illustratie<br />
bij om het wat levendiger te maken.”<br />
<strong>Raak</strong>: Welke reacties krijg je zoal?<br />
Dirk: “Hoe meer versjes ik publiceerde, hoe meer fijne reacties ik<br />
kreeg. Mensen lieten weten dat een versje hen ontroerd had, of<br />
dat ze er plezier aan gehad hadden. Of het doorgestuurd hadden<br />
aan vrienden. Zo kwam het idee om 150 versjes te bundelen. Met<br />
dat boekje kan je vrienden of kennissen een ‘doosje taalplezier’<br />
cadeau doen. Geen boekje om in één keer uit te lezen maar om<br />
af en toe eens vast te pakken en van te genieten, zoals van een<br />
doosje pralines.”<br />
<strong>Raak</strong>: Schrijf je nog verder?<br />
Dirk: “De versjes liggen nu even stil. Mijn vrijwilligerswerk voor De<br />
Kringwinkel en het wijkgezondheidscentrum en mijn inzet voor<br />
Zonderschotse verenigingen gaan voor. Maar de creatieve drang<br />
blijft. Ik maak misschien weer liedjes, cartoons of een column.<br />
Ook ons volgende kwb-blaadje komt er al aan, en dan kruip ik<br />
weer in de pen.”<br />
Stof<br />
De vrouw stoft elke dag de schouw af.<br />
Je vraagt je daarbij misschien af:<br />
wordt hier dan zoveel stof gemaakt?<br />
Z’ is pas haar echtgenoot kwijtgeraakt.<br />
Tot stof en as is hij vergaan.<br />
Praten, strelen, voor altijd gedaan.<br />
En daarom babbelt de eenzame vrouw<br />
tegen zijn urne op de schouw.<br />
En streelt hem met de stofdoek dan,<br />
haar zwijgende schouwmantelman.<br />
Ze keken elkaar aan en hun besluit was snel gemaakt:<br />
“Kom mee, kom naar ons huis, voor je bevroren raakt.<br />
Kom binnen, ‘k maak de zetel vrij, kom hier en zet u al.<br />
Let maar niet op de rommel, ’t is hier een beetje een stal.<br />
Er is nog brood, ik bak een ei en ik zet warme thee.”<br />
De man sprak een beetje Engels en bedankte zo de twee.<br />
Hij vertelde over hun lange vlucht vanuit de Gazastrook.<br />
Tot zij hem onderbrak en zei: “I think my water broke!”<br />
‘De Stokstaartversjes’ kost 15 euro en is te koop in<br />
de boekhandel of via www.stokstaart.be.<br />
WIN! <strong>Raak</strong> mag 3 exemplaren weggeven. Stuur voor<br />
5/1/2024 een mail naar raak@kwb.be met je naam, adres<br />
en lidnummer (vermeld ‘Stokstaart’ in het onderwerp) en<br />
maak kans!<br />
11
Kwb-nieuws<br />
Opleiding ‘Koken de wereld rond’<br />
Van curry en tataki<br />
tot ceviche: het was<br />
smullen van de trefdag<br />
Op zaterdag 14 oktober was de koks- en hotelschool in Wemmel the place to<br />
be voor zowat 50 enthousiaste kwb-hobbykoks die deelnamen aan de kwbopleidingsdag<br />
rond ‘Koken de wereld rond’, een kookactiviteit om je culinaire<br />
grenzen te verleggen.<br />
Na een letterlijk en figuurlijk warme<br />
ontvangst met koffie en minikoffiekoekjes<br />
splitste de groep zich op. De helft<br />
van hen dook een voormiddag de keukens<br />
in, waar ze in twee ploegen en onder<br />
leiding van een professional aan de slag<br />
gingen. Het ene team maakte chorizopizza,<br />
rundstataki en ceviche; de anderen toverden<br />
baba ganoush, Thaïse curry en Turks brood<br />
met humus en tomatensalsa op tafel. Er<br />
werd geschild, gesneden, gewokt, gekneed,<br />
gemengd, gekruid en gedresseerd dat het<br />
een lieve lust was, terwijl en passant ook nog<br />
heel wat nuttige tips, weetjes en suggesties<br />
de revue passeerden. De resultaten<br />
mochten er - zowel qua zicht als smaak -<br />
zeker wezen!<br />
De andere helft van de aanwezigen<br />
mochten de ochtend benutten om zich<br />
te verdiepen in de wereld van wijn. Twee<br />
sommeliers vertelden hen alles over de<br />
godendrank, en uiteraard werd er ook<br />
geproefd. Van prosecco tot rode wijn: het<br />
passeerde allemaal de revue.<br />
Pindasaus en pannenkoeken<br />
En dan … aan tafel! Tijdens een gezellige<br />
lunch werd er genoten van de resultaten<br />
uit de voormiddagsessie en van de wel<br />
zéér plaatselijke wijn, gemaakt met druiven<br />
uit de wijngaard van de school. Uiteraard<br />
werd er intussen ook enthousiast kennisgemaakt,<br />
gekeuveld, genetwerkt en<br />
ervaringen uitgewisseld.<br />
Daarna was het tijd om de rollen om te<br />
draaien. Op het menu van de namiddag<br />
stonden een Afrikaans en een Aziatisch<br />
gerecht: kippenbouten in pindasaus en<br />
(heerlijke!) Japanse pannenkoekjes met<br />
lente-ui. De koks van de voormiddag<br />
kregen de mogelijkheid aan te schuiven<br />
voor hun wijnproeverij.<br />
Het was een lekkere, verbindende en<br />
geslaagde dag!<br />
12
a Bekijk een verslag van RINGtv op www.ringtv.be/nieuws/campus-wemmel-geeft-kookdemos-wereldkeuken-aan-leden-kwb.<br />
a Zin om met je eigen afdeling of kookploeg werelds aan te slag te gaan? Vraag je digitaal receptenboekje aan via<br />
https://bruisendebuurt.be/activiteiten/koken-de-wereld-rond of een papieren exemplaar via info@kwb.be.<br />
Een smaakmakertje: baba ganoush<br />
Wat heb je nodig? (voor 10 personen)<br />
a 1 kg aubergines<br />
a 1 granaatappel<br />
a 2 limoenen<br />
a 2 teentjes look<br />
a 1 bosje koriander<br />
a 1 bosje munt<br />
a 120 gr Griekse yoghurt<br />
a 100 gr tahini<br />
a olijfolie<br />
a chermoula<br />
a flatbread of toastjes<br />
Zo maak je het<br />
1. Verwarm de oven voor op 200°C.<br />
2. Halveer de aubergines en leg ze<br />
met het vruchtvlees naar boven op<br />
de bakplaat. Snijd het vruchtvlees<br />
kruiselings in, wrijf in met olijfolie en<br />
kruid met peper en zout. Bak in de<br />
oven gedurende 30 minuten.<br />
3. Laat de aubergines afkoelen en<br />
verwijder het vel.<br />
4. Doe het vruchtvlees samen met de<br />
tahini, het limoensap, de knoflook en<br />
de yoghurt in de blender en mix tot<br />
een smeuïge massa.<br />
5. Kruid met peper, zout en chermoula.<br />
6. Doe de baba ganoush in een<br />
kommetje en werk af met olijfolie,<br />
granaatappelpitjes, munt en koriander.<br />
7. Serveer met flatbread of toastjes.<br />
13
Kwb-nieuws<br />
Driekoningentocht in Schaarbeek: Sven Moens over veelkleurigheid<br />
“Als directeur en leerkracht is<br />
het belangrijk om diversiteit<br />
te herkennen en erkennen”<br />
Op de eerste zondag van januari is er, traditiegetrouw, de kwb-Driekoningentocht. In 2024<br />
loopt de tocht door laag Schaarbeek, met als centraal thema diversiteit. In het centrum<br />
van de wijk ligt gemeenteschool Paviljoen. <strong>Raak</strong> sprak met directeur Sven Moens.<br />
k werk al sinds 1997 in het Brussels<br />
“Ionderwijs. Eerst zeven jaar als<br />
leerkracht in een school in Sint-Joostten-Node,<br />
waar ik ook 10 jaar directeur<br />
was. In 2015 maakte ik een zijsprongetje<br />
naar weekendschool TADA. Ik startte een<br />
nieuwe afdeling in Molenbeek en stond<br />
weer drie jaar voor de klas. Daarna richtte<br />
ik de nieuwe gemeenteschool Paviljoen-<br />
Schaarbeek op, die in september 2018 van<br />
start ging.”<br />
Tekst: Pol Arnauts<br />
<strong>Raak</strong>: De school ligt in een dichtbevolkte<br />
stadswijk. Hoe beleef je die veelkleurige<br />
omgeving? Is er ook veel ‘gekleurde’<br />
armoede?<br />
Sven: “De school is gelegen in een<br />
kwetsbare wijk waar mensen uit verschillende<br />
hoeken van de wereld samenwonen.<br />
Het is er altijd heel erg druk. Veel automobilisten<br />
doorkruisen de wijk om van<br />
buiten de stad Brussel binnen en buiten<br />
te rijden. De werkloosheid is groot en<br />
gezinnen wonen vaak met veel op een<br />
kleine oppervlakte. Al verschillende jaren<br />
neemt ook de drugshandel toe. Kortom, ik<br />
ervaar deze wijk als een harde wijk waar<br />
mensen aan het ‘overleven’ zijn omdat<br />
ze met heel veel uitdagingen te maken<br />
hebben. Daartegenover staat dat er ook<br />
veel kansen liggen om in te spelen op al<br />
die uitdagingen. Individuele mensen en<br />
18<br />
organisaties nemen initiatieven die voor<br />
veel mensen een verschil kunnen maken.”<br />
<strong>Raak</strong>: Kunnen we ook spreken over<br />
‘gekleurde rijkdom’? Komen er andere,<br />
nieuwe waarden binnen in de school door<br />
de veelkleurigheid?<br />
Sven: “Ik zie met het pedagogisch project<br />
dat we uitrollen in Paviljoen-Schaarbeek<br />
veel kansen om een centrale rol te spelen<br />
in deze wijk. We willen onze leerlingen<br />
toekomstperspectieven bieden en klaarstomen<br />
om later op een succesvolle<br />
manier in het leven te staan. Daarbij willen<br />
we samenwerken met de buurt. Van bij de<br />
start hebben we contacten gelegd met de<br />
inwoners rond de school. Daaruit blijkt dat<br />
er een groot potentieel is aan mensen die<br />
de handen uit de mouwen willen steken,<br />
mensen die zich verenigen en projecten<br />
opzetten. De culturele diversiteit verplicht<br />
ons om ons onderwijs af te stemmen op<br />
die realiteit. Cultuursensitief lesgeven<br />
waarbij we rekening houden met verschillende<br />
referentiekaders is essentieel in het<br />
onderwijs in de grootstad. Diversiteit in<br />
religie, afkomst, sociaal-economische<br />
status en seksuele oriëntatie ... als<br />
directeur en leerkracht is het belangrijk om<br />
deze diversiteit te herkennen, te erkennen<br />
en ermee om te kunnen gaan.”
<strong>Raak</strong>: Waarom koos je ervoor om hier te<br />
werken?<br />
Sven: "Toen ik las dat de gemeente<br />
Schaarbeek een splinternieuwe school wilde<br />
openen en ze een directeur zochten om dit<br />
mee op te starten, leek dat voor mij een<br />
uitgelezen kans. Mijn ervaringen uit Sint-<br />
Joost-ten-Node en de innovatieve aanpak<br />
van TADA samensmelten tot een nieuw<br />
pedagogisch project zag ik helemaal zitten.”<br />
<strong>Raak</strong>: Hoe speelt de school in op<br />
diversiteit? Hoe pakken jullie de sociale<br />
ongelijkheid aan?<br />
Sven: “Ik werkte een basis pedagogisch<br />
project uit, gebaseerd op vijf pijlers:<br />
identiteit, duurzaamheid, connectie,<br />
ondernemerschap en digitaal. Alles wat we<br />
uitrollen, toetsen we aan deze vijf pijlers,<br />
die het DNA van Paviljoen-Schaarbeek zijn.<br />
Ze zijn zorgvuldig gekozen om te kunnen<br />
inspelen op de uitdagingen waarmee we<br />
te maken hebben in de grootstedelijke<br />
context. Maatschappijgericht onderwijs<br />
waarbij leerkrachten pedagogisch-didactische<br />
experts zijn, maar waar ook gastdocenten<br />
hun expertise over hun beroep<br />
kunnen komen delen met onze leerlingen.<br />
Op die manier brengen we hen in contact<br />
met rolmodellen die het ‘later’ voor hen<br />
wat tastbaarder kunnen maken. Ze geven<br />
zo onze leerlingen een extra duwtje in de<br />
rug.”<br />
<strong>Raak</strong>: Welke rol speelt het oudercomité<br />
daarin?<br />
Sven: “Natuurlijk zijn de ouders daarbij<br />
onze belangrijkste partners. We willen<br />
hen betrekken bij ons onderwijs en<br />
hen responsabiliseren. Ouders zijn elke<br />
ochtend welkom tot op de klasvloer. De<br />
vele, ook informele, contacten met de leerkrachten<br />
zijn erg belangrijk, zowel voor de<br />
ouders als de school. Op de 365 dagen van<br />
een jaar zijn er maar 180 schooldagen,<br />
net de helft. Ons onderwijsproject wil ook<br />
impact hebben op de andere helft, waarbij<br />
de kinderen niet in de school zijn.”<br />
<strong>Raak</strong>: Daarnaast is er ook TADA (zie<br />
kader). Waar maakt dat project een<br />
verschil?<br />
Sven: “Hoe TADA bedrijven en de brede<br />
maatschappelijke wereld weet warm te<br />
maken om iets te betekenen voor kinderen<br />
met veel potentieel maar vaak minder<br />
kansen, is hoopgevend. Ik zie de scholen<br />
van vandaag als een netwerk van partners<br />
die elk hun steentje kunnen en moeten<br />
bijdragen in de ontwikkeling van kinderen<br />
en jongeren. Educatie en vorming is de<br />
verantwoordelijkheid van de brede maatschappij,<br />
ook van bedrijven. Wanneer ik zie<br />
dat leerlingen die vele jaren terug in mijn<br />
TADA-klas zaten nu een actieve maatschappelijke<br />
rol opnemen, maakt me dat<br />
blij en trots.”<br />
<strong>Raak</strong>: Hoe hou je de motivatie levend<br />
bij jezelf en je team om in deze wijk te<br />
blijven werken?<br />
Sven: “Ik ben trots op mijn team wanneer<br />
ik zie hoe zij ons pedagogisch project<br />
vormgeven. De startup-mentaliteit waarmee<br />
ze kritisch hun eigen onderwijs<br />
samen vormgeven is hoopgevend. We<br />
zien elke dag kinderen groeien. Ze worden<br />
sterker, taalvaardiger, zelfbewuster en<br />
zelfzekerder.<br />
Onze onderwijsopdracht is gericht op<br />
de toekomst en die rol willen we blijven<br />
opnemen, ook in de buurt. Wanneer<br />
bepaalde thema’s zoals mobiliteit of<br />
seksualiteitsbeleving moeilijk liggen, blijft<br />
het onze opdracht dit telkens opnieuw<br />
bespreekbaar te maken. Opgroeien en<br />
leven in een interculturele en diverse<br />
gemeenschap werkt alleen als herkennen,<br />
erkennen, begrip en vooral dialoog centraal<br />
staan.”<br />
a www.paviljoen-schaarbeek.be<br />
Wat is TADA?<br />
Meer dan 800 jongeren tussen 10 en 14 jaar nemen<br />
drie jaar lang elke zaterdag van het schooljaar deel<br />
aan de weekendscholen van TADA. Via praktische<br />
workshops van gepassioneerde vrijwilligers - van<br />
advocaten en koks tot dokters en kunstenaars -<br />
ontdekken de jongeren hun potentieel en krijgen<br />
ze een voorsmaakje van hoe hun toekomst eruit<br />
zou kunnen zien. Zo vinden ze de motivatie om<br />
het beste van zichzelf te geven op school en op te<br />
groeien tot actieve burgers die bijdragen aan onze<br />
samenleving. TADA heeft afdelingen of ‘antennes’<br />
in Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Anderlecht en<br />
Schaarbeek.<br />
a www.tada.brussels<br />
Driekoningentocht 2024:<br />
I love superdivers 2030<br />
Welke kansen geeft een ‘superdivers’ Schaarbeek? Brusselaars<br />
tonen hoe ze omgaan met diversiteit in talen, gebruiken, religies,<br />
gerechten … en we belichten projecten die sociale ongelijkheid<br />
bestrijden. Uiteraard is er ook aandacht voor het prachtige<br />
patrimonium in de wijken tussen het station van Schaarbeek en het<br />
Noordstation.<br />
Praktisch:<br />
• zondag 7 januari 2024<br />
• vertrek in tijdsloten tussen 10u en 15u<br />
• tocht van 3,5 km (ca. 3 uur) onder begeleiding van een gids<br />
• 7 euro voor kwb-leden, 10 euro voor anderen<br />
• inschrijven (voor 23/12) op www.kwb.be/driekoningentocht<br />
19
Thema<br />
Kwb Lommel Kattenbos stak de handen uit de mouwen om lokale school te helpen<br />
“In ons bestuur hebben we alle<br />
soorten competenties: zeer handig!”<br />
Je engageren voor de buurt, daar weten ze bij kwb Lommel Kattenbos alles van. Een rolstoelpad, een<br />
vlindertuin … er werd de laatste jaren heel wat gerealiseerd. In een lokale school staken ze handen uit<br />
de mouwen om de broodnodige herstellingen aan het dak uit te voeren. Medard vertelt.<br />
<strong>Raak</strong>: Dag Medard, wat hebben jullie precies gedaan?<br />
Medard: “We vernieuwden de volledige pergola (afdak) van de<br />
Eymard-school. Dat was door de jaren heen in zeer slechte staat<br />
geraakt, maar de basis was nog oké. De shingels waren echter<br />
zeer slecht, en ook het onderdak was door waterinsijpeling rot.”<br />
<strong>Raak</strong>: Hoe ging dit praktisch in zijn werk?<br />
Medard: “We hebben een paar mensen aangesproken binnen<br />
het bestuur: een dakwerker en schrijnwerker waren bereid om te<br />
helpen. In ons bestuur hebben we alle soorten competenties wat<br />
natuurlijk zeer gemakkelijk is. Dan hebben we samen gekeken<br />
wat er moest gebeuren en welke materialen er moesten worden<br />
aangekocht. Doordat enkel het materiaal betaald moest worden,<br />
kon de herstelling uitgevoerd worden aan een zesde van de prijs,<br />
wat wel binnen het budget van de school lag. Zo konden we in de<br />
krokusvakantie aan de slag en nadat we de vraag hadden gesteld<br />
wie er wilde helpen, hadden we binnen geen tijd een groep van<br />
een tiental mensen. Aan de eerste fase - het ontmantelen - kon<br />
iedereen helpen, zelfs mensen met twee linkerhanden. Er werd<br />
gezorgd voor (non-alcoholische) drank en eten, er werd al eens<br />
een mop verteld … Het was een amusante bedoening, de sfeer<br />
was goed en de werken schoten op. Na een week van toch wel<br />
hard werken was ons kunstwerk klaar en we waren er met zijn<br />
allen zeer fier op. Ook de school was aangenaam verrast toen<br />
ze uit verlof terugkwamen. De nieuwe pergola werd nadien nog<br />
ingezegend met de nodige pintjes en bedankingen.”<br />
<strong>Raak</strong>: Waarom besloten jullie als kwb de handen uit de mouwen<br />
te steken?<br />
Medard: “De Eymard school is een kleuter- en lagere school voor<br />
buitengewoon onderwijs. Als kwb hebben we een zeer goede<br />
band met de school. We hoorden van een paar leerkrachten dat<br />
de staat van de pergola zeer slecht was en dat ze hersteld moest<br />
worden of afgebroken - met als gevolg dat de kinderen geen<br />
onderdak meer zouden hebben op de speelplaats. Er werden<br />
offertes opgevraagd, maar die waren zo hoog dat de school dit<br />
onmogelijk kon betalen. Dan zijn er drie: mogelijkheden, sponsors<br />
of de handen uit de mouwen steken en er zelf aan beginnen. En<br />
dan kom je uit bij de mensen van kwb.”<br />
24