FietsActief 8-9 2023 - Inkijkexemplaar
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ROUTE NUTH<br />
E<br />
ven buiten Schimmert rijd ik een bloemenveld<br />
in, het ligt vlak langs de kant van de<br />
weg. Duizenden bloemen in allerlei kleuren.<br />
Al snel staat Ton Kentgens naast mij<br />
en fotograaf David. “Voor duizend euro<br />
hebben we zaad gekocht... veel mensen<br />
stoppen even voor een foto.” Ton woont<br />
nu twee jaar in het voormalige Schuurke van<br />
Schimmert, een herberg en rustplaats voor de<br />
paarden vroeger. Uit 1857 stamt het gebouw, dat<br />
de afgelopen periode flink is verbouwd. Een<br />
gewelfde kelder ligt verborgen onder het huis,<br />
waar Ton goed gebruik van maakt. Hij is wijnimporteur.<br />
Zijn winkel in die speciale kelder<br />
is elke zaterdag geopend van tien tot vier. Ton<br />
haalt zijn wijnen bewust alleen uit Europa; beter<br />
voor het klimaat. Hij werkt ook samen met een<br />
paar Limburgse wijndomeinen. Relatief nieuw<br />
is hij in Schimmert, maar hij voelt zich er thuis.<br />
Hij roemt de hechtheid van de gemeente. Lokale<br />
partijen die de handen ineenslaan, de samenwerkingen<br />
tussen de ondernemers onderling. “Daar<br />
staat Schimmert toch wel bekend om”, zegt Ton.<br />
Hij hoopt over een paar jaar fulltime met zijn<br />
wijnimport aan de slag te kunnen. “Volgens mij<br />
moeten we in Limburg twee dingen doen op het<br />
gebied van wijn”, zegt hij. “Klassieke druivensoorten<br />
verbouwen, zoals Chardonnay, en inzetten<br />
op kwaliteit, echt goede wijnen maken.”<br />
Wanneer we zijn kleine winkel verlaten, staan we<br />
al snel weer tussen de bloemen. Ton: “Van het<br />
weekend stond mijn dochter hier nog bloemen te<br />
verkopen aan voorbijgangers.” Ernstig voegt hij<br />
eraan toe: “Maar er komen ook vaak genoeg<br />
mensen die het veld oplopen en armen vol plukken.<br />
Ik moet er eigenlijk een hek omheen zetten.”<br />
EEN VAN DE LEKKERSTE VLAAIEN<br />
Eerder die ochtend tref ik bij kasteel Wijnandsrade<br />
Maurice, een spraakzame kerel die bezig<br />
is de poort van het kasteel vrij te maken van<br />
spinnenwebben. Hij komt uit het naburige<br />
Hulsberg. We praten een poosje over het kasteel<br />
dat te bezichtigen is, maken een mooie foto van<br />
boven met de drone, die Maurice graag even wil<br />
bekijken. Limburgers onder elkaar zijn we, ook<br />
fotograaf David is van hier. Maurice praat open<br />
en snel. Het kasteel noemt hij zijn ‘rust-oase’.<br />
Een plek waar je de geschiedenis echt even<br />
kunt binnenstappen. Als hij schoonmaakt,<br />
heeft hij tijd om grote en kleine levenszaken<br />
te overdenken.<br />
De binnenplaats van het kasteel is geopend, we<br />
eten een stuk vlaai in de kleine brasserie. Een<br />
‘kruisbes-schuim’, het schuim lijkt een beetje op<br />
merengue. Een van de lekkerste vlaaien die er<br />
zijn, omdat de combinatie zoet en zuur zo goed<br />
werkt. Na de vlaai rijden we door groene velden<br />
en holle wegen, met aan beide kanten een hoge<br />
berm. Bijna overal zijn de wegen autoluw maar<br />
verhard. We volgen de Geleenbeek die voor ons<br />
uit kronkelt. Er zijn boomgaarden vol appels en<br />
peren links en rechts. Even stappen we een veld<br />
HET SCHUIM VAN DE ‘KRUISBES-SCHUIM’ LIJKT<br />
EEN BEETJE OP MERENGUE. HET IS EEN VAN DE<br />
LEKKERSTE VLAAIEN DIE ER ZIJN<br />
op, kijken goed om ons heen en plukken een<br />
peertje. Eigenlijk mag zoiets niet, maar er<br />
hangen er honderden.<br />
DE DAKPAN VAN MARIETJE<br />
In Puth treffen we in de tuin van haar oude<br />
vakwerkhoeve kunstenares Marietje, 85 jaar oud.<br />
Op blote voeten plukt ze blauwe druiven voor<br />
ons. De tuin staat vol kunst van haar over leden<br />
man, er is ook een boomgaard vol rijpe appels en<br />
peren. Een klein paradijs, ooit met eigen handen<br />
verbouwd tot de huidige vorm. Marietje wijst<br />
naar een gebroken pan op het dak. “Die moet ik<br />
vervangen”, zegt ze. 85 jaar, en binnenkort klimt<br />
ze haar dak op... In Sittard eet ik bij de Molen<br />
uiensoep met veel kaas, en een uitsmijter. Glas<br />
bier erbij. Op het terras zitten vooral toeristen,<br />
aan de tongvallen te horen.<br />
We hebben wat haast, we hebben in Nuth een<br />
afspraak staan bij een Thais restaurant, dat door<br />
NRC Handelsblad zeer lovend is besproken. Via<br />
<strong>FietsActief</strong><br />
13