449 Johann Georg Ebeling 1666 2 Wat Gott us gewen ... - De Spieker

527
15.Jhvgeistl.l506
2 Wat wi anstrewt in't Lewen, / kann us nich heel veel gewen, / us Röhmen mutt
vergaahn, / so draa de Dod is kaamen / verweiht ook baald us Naamen, / numst fraagt
mehr, wat wi hier hefft daan.
3 Daar helpt ook kien groot Weeten, / wi weerd doch all henreeten, / vör den Dod
sind wi liek. / Us Huus of Slott un Gaarden, / is't all to eng us wurden? / Denn ward
dat enge Graft to wied.
4 Wat wi in't heele Lewen / hefft wunnen dör us Strewen, / wat wi mit Sweet upboot,
/ dat allens mutt vergaahen, / kann ewig nich bestaahen, / dat starwt för us, wenn
kummt de Dod.
5 So at een Bloom in' Gaarden / unner de Sünn schön wurden, / nu is een Oogenweid,
/ denn aawer kummt de Haagel, / de Bloom mut heel vergaahen, / de Blöder in den
Storm verweiht,
6 So geiht us dat up Eerden, / wenn wi meent groot to weerden, / free von Sorgen un
Leed, / denn kummt all dat Verdarven, / wi mööt kaamen to starwen, / de Dod smitt
över us sin Kleed.
7 Wi tellt us Jaahr un us Daag, / man baald all stellt se de Draag / us all vor Dör un
Huus. / Daar weerd se us ruppleggen / un us to Graft den dreegen: / „Goot Nacht, du
Eerd", heet` denn för us.
8 O du min Hart, doo't faaten, / wi mööt de Eerd verlaaten, / fasthoolen köönt wi nix,
/ wat wi hier wulln geneeten, / dat is all baald vergeten, / de Eerdenfreud vergeiht so
fix.
9 Wat di de Welt kann gewen, / Ehr, Haapen, Gunst un Lewen, / daarum di nich
verlaat. / Sett up Gott Tovertrooen, / up em kannst du fast booen. / Ewigkeit schenkt
bloot use Gott.
10De Minsch hett doch bloot fast boot, / wenn he up Gott, den Herrn, troot, / is ook
dat Lewen swaar, / vör Gott kann he bestaahen, / ward vörwiß nich vergaahen, / wiel
em de Leew dreggt, wunnerbaar.
Text na Andreas Gryphius 1650
510 03.06.2009