449 Johann Georg Ebeling 1666 2 Wat Gott us gewen ... - De Spieker

513
17.Jh.,Königsbarg l885
2 Dat düürt sin Tied, Gott, du hest se tomeeten, / bit de Saat riep, de wi denn
kriegt to äten. / Du wullt se gewen, wi sammelt de Gaawen, / ja, Herr, wi lewt
bloot von din Huld un Gnaaden.
3 Wenn de Herr seggt sin Woort: „Dat schall nu weerden", / denn wasst all baald
sin Gaawen ut de Eerden. / Wenn Gott sick von us wend't, mööt wi vergaahen, /
mööt to Stoff weerden, nich in't Lewen staahen.
4 Wi hört to di, Herr, wi willt dat woll dreegen, / us Arbeit doon mit Sweet, doch
nich aahn Segen, / bliffst du bi us, Herr, köönt wi us Weg gaahen, / hool gesund
us Liev, so köönt wi bestaahen.
5 Us Haapen willt wi bloot to us Gott hegen, / de Armen ook von de Amt geern af
gewen, / weer de Amt nich goot, wi willt dankbaar blieven, / schenkt he us
riekelk Brot, ook nich överdrieven.
6 Us anvertroot sind von Gott all de Gaawen. / Rekenschup gewen mööt wi den
Herrn baaben. / So at Koorn ward meiht, mööt wi Minschen starwen, / is us Tied
denn um, weerd to Graff wi draagen.
7 Kummt denn dat Enn', laat us in din Riek kaamen, / denn roppst du us, Herr
Jesus, mit us Naamen. / De hier mit Traanen utstreet edlen Saamen, / de weerd
mit Freuden bi di arnten. Aamen.
Text na Wilhelm Gortzitza 1858 (Str.l, 2,4 u. 5) Richard Abramowski, 1928
(Str. 3), ut Königsbarg
1884 (Str.7), dat heele Led na een Vörlaag ut Masuren von Bernhard Rostock
1738
497 03.06.2009