449 Johann Georg Ebeling 1666 2 Wat Gott us gewen ... - De Spieker

512
Halle 1704
2 Herr, up di richt wi us Oogen / to all Tied un to all Stunn, / dat du giffst us Spies
von baaben / un sorgst goot för elkeen Mund. / Herr, du öpenst us din Hannen, /
warst daarbi nich möö un matt, / giffst din Segen up all Lannen, / maakst de
Minschen froh un satt.
3 Herr, du denkst an din Verspreken, / dat du geewst to Noahs Tied, / wullt din
Gnaad nich von us trecken, / Herr, din Huld blifft wied un sied, / disse Eerd schall
woll bestaahen / solang du wullt in din Macht, / Saat un Amt schöölt nich
vergaahen, / Frost un Hitt un Dag un Nacht
4 Över us hest du utgaaten / von din Gnaad een vullet Hoorn, / geewst us allens na
din Maaten, / wassen leetst du Frucht un Koorn. / Schaaden hest du von us
afwehrt, / un ook Unfall un Gefaahr, / all dat Goot steiht nu unversehrt, / riekelk
segend is dat Jaahr.
5 Herr, wi hefft din grooden Gnaaden / wiß un seker nich verdeent, / us Sünd mutt
us ja verklaagen, / Herr, us arm Geweeten weent. / Schenk us, Herr, dat din
Vergewen / an us Hart un Selen röhrt, / maak von Schuld free, Herr, us Lewen, /
to de Reu un Büß us föhr.
6 Disse Eerd laat us bewahren, / de du us hest anvertroot, / us Gebet, Herr, hör in
Gnaaden, / dat wi up din Woort fast boot. / Wat wi doot hier in us Lewen, / dat is
seiht, Herr, in din Schoot, / un du warst de Arnt us gewen / so unendlich riek un
groot.
Text na Heinrich Puchta 1843
496 03.06.2009