Wandelmagazine_04_2022

Zweden
Xxxx
Skatend langlaufen op de baan tussen de loipes voor het klassieke langlaufen.
Honderden vrijwilligers, zoals bewoners
langs de meren, gepensioneerden, ijsvissers
en schaatsers testen dagelijks het ijs voor
hun deur en delen hun informatie. Zelfs
piloten die schaatsfanaat zijn, sturen vanuit
kleine vliegtuigjes berichten door, zegt hij.
De geveegde baan is tweerichtingsverkeer,
de lus die je voorheen kon schaatsen hebben
ze veiligheidshalve dit jaar niet
gemaakt, vertelt Anders. Een paar jaar geleden
was er een harde knal. Het ijs was in
tweeën gebroken, er was een brede scheur
over de hele lengte van het meer ontstaan.
Net als in 1996 bij ons op het IJsselmeer is
gebeurd.
Anders schaatst bijna iedere dag. “En vrijwel
ieder weekend met vrienden of familie.
Ook al is het hetzelfde parcours, het licht
en het weer zijn telkens anders.” Tussen
november en april is hij aan het schaatsen
verslingerd. “April is het het allermooist
vanwege het snel langer wordende licht.
Dan kun je al om vijf uur ’s ochtends
beginnen.”
Op het eind van de dag kleurt het ijs roze
en de lucht oranjerood. Hoeveel kilometer
we hebben gereden maakt niet uit, er
waren geen stempelposten. Schaatsen is op
de Zweedse meren een unieke winterbelevenis.
Voortdurend ben je in de natuur.
Anders wijst op een sauna aan de rand van
het meer en een ijswak afgedekt met een
plank. “Vergeet niet na de sauna vanavond
een ijsbad te nemen.”
Skatend langlaufen
Wie van schaatsen houdt, kan zich behalve
op het ijs ook in de sneeuw uitleven door
skatend te gaan langlaufen. Behalve de
gangbare loipes voor klassiek langlaufen,
zijn er tegenwoordig ook meer en meer
banen voor skatend langlaufen in Zweden
te vinden. We doen het in Orsa Grönklitt,
een van de langlaufparadijzen in Dalarna.
Voor skatend langlaufen is een brede strook
tussen de loipes geprepareerd. In het begin
vergt skating een forse inspanning en is het
best lastig. Het meeste plezier beleef ik aan
het vrije gevoel in de natuur wat je ook bij
schaatsen hebt. En dat in een landschap
van meren en plassen, die als de kralen van
een ketting aan elkaar geregen zijn…
Sneeuwschoenwandelen in de stilte
Voor de sportieve wandelaar is er sneeuwschoenwandelen.
Met de moderne, lichtgewicht
rackets lopen we door het bultige
sneeuwlandschap buiten Grönklitt, dat
anders onbegaanbaar is. We hoeven geen
spoor of pad te volgen, we banjeren dwars
door alles heen. Onze voetstappen knisperen.
Als het steil omhooggaat, kun je een
soort stijgijzertje uitklappen. De fijne schaduwen
van berkenbomen liggen als rafels
over de glinsterende sneeuw. Af en toe is er
het doffe geluid van sneeuw die uit een
boom valt. Onderweg komen we een
indrukwekkend aantal sporen tegen. Van
een sneeuwhaas. Een vos. Een eekhoorn.
Een marter en een hermelijn. En van elanden.
Bomen en struiken die tot anderhalve
meter hoogte van hun schors gestript zijn,
dat is het werk van elanden. Geen dier te
zien tot we een klein zwart bolletje nerveus
over de sneeuw zien wegschieten: een veld-
82 Wandelmagazine 4-2022