Wandelmagazine_04_2022

De kuuroorden van Bad Ems.
TEKST & FOTO’S JAN ERIK BURGER
Koblenz met zijn gezellige historische Altstadt ligt
op het punt waar de Moezel in de Rijn uitmondt.
Deutsches Eck, een kunstmatige landtong,
markeert de plek. Op Deutsches Eck
staat een indrukwekkend ruiterstandbeeld van
Wilhelm I, een nationaal monument voor de
Duitse eenheid uit 1892. Daar tegenover ligt niet voor niets de vesting
Ehrenbreitstein, de grootste van Duitsland. De vesting moest
het Moezeldal, de favoriete invalsweg voor de Franse troepen,
beschermen. Onder Lodewijk XIV trokken ze op onder banieren
Brûlez le Palatinate (verbrand de Palts). Bij deze tactiek van de verschroeide
aarde veranderden de meeste kastelen langs Moezel en
Rijn in ruïnes. Na de Franse Revolutie trachtten de Franse revolutionaire
troepen opnieuw de bloeiende Rijnprovincie in te lijven.
Na de Eerste en Tweede Wereldoorlog volgden nieuwe pogingen.
Van 1801 tot 1815 was dit het Département de Rhin-et-Moselle.
Ehrenbreitstein werd onder toezicht van zijn bouwer Ernst von
Alter opgeblazen. Toen de protestantse Pruisen na 1815 de katholieke
provincie als buffer tegen Frankrijk overnamen, kon Von Alter
zelf de vesting kundig herbouwen.
Uitzicht
Vanaf Deutsches Eck voert een kabelbaan met fantastisch uitzicht
naar Ehrenbreitstein. Op het enorme plateau geniet ik eerst van het
prachtige overzicht op Moezel, Rijn, de Altstadt en de andere vestingen
rondom. In de vesting zelf dwaal ik uren rond. Bij tijden
werd er door zes- tot tienduizend man aan gewerkt. Er lagen duizenden
soldaten gelegerd, veelal uit afgelegen delen van Pruisen
zoals Sleeswijk. De Ostbatterie (met terras en restaurant), hoog
boven de Rijn, bood in de goede oude tijd onderdak aan het officierscasino.
Schloss Stolzenfels, acht kilometer van Koblenz, was een ruïneus
geschenk van de stad aan de Pruisische kroonprins met de onuitgesproken
bedoeling dat die het zou restaureren. In 1823 kreeg de
kroonprins, de latere koning Friedrich Wilhelm IV, de prachtig
gelegen ruïne cadeau. Na een gedetailleerd onderzoek besloot hij
om de kasteelruïne om te vormen tot een neogotische zomerresidentie
op basis van plannen van de beroemde Berlijnse architect
Karl Friedrich Schinkel. De wederopbouw van Schloss Stolzenfels
vormde zo een onderdeel van het Pruisische cultuurbeleid
aan de Rijn. In 1842 vormden het voltooide paleis en park een pittoresk
decor voor een festival in historische kostuums. In 1845
logeerde koningin Victoria hier. Met zijn heldere schilderwerk,
fonteinen en ommuurde tuinen straalt het kasteel sereniteit uit.
4-2022 Wandelmagazine 71