Wandelmagazine_04_2022

Griekenland
kilometer is er altijd weer dat geweldige
uitzicht op de kraakheldere zee. Voor die
verfrissende duik na een inspannende wandeling
kun je kiezen uit talloze uitnodigende
zand- of keistranden en kleine baaitjes
aan de voet van hoge kliffen. Amoopi
bijvoorbeeld ligt op slechts zeven kilometer
van Pigadia. Hier vind je meerdere strandjes,
van elkaar gescheiden door rotspartijen.
Het witte kerkje Agii Apostoli vormt het
schilderachtige middelpunt. Maar als ik
dan toch een toeristische trekpleister mag
noemen, dan is dat wel het dorp Olympos.
Alleen al voor de ligging is het zijn plekje
op de Werelderfgoedlijst van UNESCO
meer dan waard. Witte huisjes en molentjes
gebouwd op een smalle bergrichel,
omringd door diepe ravijnen. Ooit zelfs
voor piraten een vrijwel onneembare plek,
maar nu over de in 1979 aangelegde weg
makkelijk te bereiken. Nog altijd draagt
men hier de traditionele kleding, die het
uiteraard erg goed doet op de foto. Laat ik
het maar een beetje vergelijken met Volendam
dan.
De hoogte in
Karpathos is ongelooflijk bergachtig. Steile
hellingen en rotsige bergtoppen kenmerken
het smalle, langgerekte noordelijke deel van
het eiland. Daarom vind je de meeste dorpen,
en dus ook de meeste bezoekers, eerder
in het wat vlakkere zuiden. Voor mij
dus tijd om ook eens de hoogte in te gaan,
om te beginnen met de klim naar de boven
op een bergtop gelegen kapel van Profitis
Ilias. Een mooie wandeling die je in de
zomer uiteraard het best in de ochtend
onderneemt.
Zonder te haasten lopen we gestaag over
het rotspad omhoog. Er is tijd genoeg om
te genieten van de lege, ruige omgeving.
Een stevige wind zorgt voor verfrissing; het
is de meltemi, een constante noordelijke
wind in de Egeïsche Zee, die in juli en
augustus maar liefst windkracht 8 of 9 kan
bereiken. Na een uurtje klimmen komen
we aan bij de kapel. Het uitzicht op het
oosten van het eiland is adembenemend. In
de diepte, aan de voet van de steile kliffen
zien we het kleine, aanlokkelijke strand van
Achata.
De volgende dag staat de Lastos-wandeling
op mijn programma. Klimmen en dalen
door een ruig landschap bezaaid met pijnbossen
en stekelige struiken. Onderweg
hebben we de ronde top van de Kali Limni
in beeld, met 1215 meter de allerhoogste
berg van het eiland (ook zeker een beklimming
waard, heb ik mij laten vertellen).
Het ene spectaculaire uitzichtpunt volgt op
het andere. We komen langs vervallen kerkjes
en huizen, en weer zien we een aanlokkelijk
strand, deze keer dat van Kyra Panagia,
diep beneden ons liggen.
Pelgrimsroute
De langste wandeling bewaar ik tot het
laatst: naar Vrougoúnda in het uiterste
noorden van het eiland. Samen met Renate
rij ik eerst in anderhalf uur naar Avlóna
waar we de auto parkeren, om vanuit dit
gehucht te beginnen aan de twee uur
durende afdaling naar zee. Het zijn de pelgrims
die dit stenen pad jaar in jaar uit in
augustus bewandelen. Rode stippen op de
rotsen markeren de weg, maar die kunnen
wij verder wel negeren, Renate kent de
Klimmen naar de op een bergtop gelegen kapel van Profitis Ilias.
40 Wandelmagazine 4-2022