Wandelmagazine_04_2022

Richtingaanwijzer voor de berg Boven.
Slavenmuurtjes
In Nederland kennen we mensen die niet
weten waar de toeter in hun auto zit.
Zoiets is ondenkbaar op Statia. Toeteren
doe je daar om te groeten. En op een
eiland waar iedereen elkaar kent en in de
auto rondrijdt, blijf je de hele dag toeteren.
Voor wie rustig met de benen wil wandelen,
zijn er gelukkig verrassend veel gebieden
zonder toeteraars. Zoals de met regenwoud
begroeide vulkaan, de Quill, ook al
bijna twee keer zo hoog als de Vaalserberg.
Maar wij zijn vooral getroffen door het
lege, dorre land in het noorden dat heel
toepasselijk Boven heet. Daar kun je echt
alleen zijn, weg van alles. Met ieder twee
liter water gaan we omhoog met een kaarsrechte
hengelstok, gescoord op de Quill, als
steun in de hand. Meeuwen cirkelen boven
onze hoofden. En dan lopen we vast in
mysterieus struweel waar geen geluid of
beweging is, de takken kaal op wat groene
bladeren aan de uiteinden na. Juist daar
vinden we sporen van menselijke activiteit,
muurtjes van wit bemoste stenen. Slavenmuurtjes
worden ze genoemd. Ongelooflijk
dat in dit van water verstoken gebied een
plantage lag; alleen maar mogelijk door slavenarbeid.
One goat, one vote
Steeds weer komen we ze tegen, de loslopende
geiten van Statia. Vele duizenden
schijnen er rond te lopen, ook hier in
Boven. Mooi wild zijn ze. Als je dichtbij
komt, schieten ze weg tussen de bosjes.
Maar voor wie groente wil verbouwen zijn
die alles verslindende dieren een ramp.
Taro is er helemaal klaar mee. “Weet je, als
je uit wanhoop een geit schiet, komt er een
eigenaar die geld wil vangen. Als je een
schadevergoeding wil voor jouw geruïneerde
tuin, is de geit van niemand!” Het
lukt het gemeentebestuur maar niet om de
geitenplaag in te dammen. “Het is hier one
goat, one vote. Dus er gebeurt niks”, verzucht
Taro als we hem treffen tussen zijn
kassen en tuintjes. Inmiddels is de ondernemende
Taro iets nieuws begonnen. Hij
wijst op een pallet vol zakken tuinaarde.
“Dat handeltje loopt goed.” Er zijn blijkbaar
nog genoeg mensen die niet wijken
voor de geit en het aandurven wat te laten
groeien.
Golden Rock
In het centrum van Oranjestad herinneren
namen als Kerkweg en Synagogepad aan
Nederland. Het is een wonderlijke mix van
prachtig gerestaureerde witte houten huizen
met felgekleurde luiken, meestal een
Tot de komst van de
zeewaterdestilleerderij
was Saba volledig
afhankelijk van
regenwateropvang
1-2022 Wandelmagazine 29