Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
WANDELWIJZER<br />
Bomencirkels<br />
Pikzwarte stammen prikken in de lucht.<br />
Van veraf lijkt het willekeur, maar dat is het<br />
niet. Deze bomencirkels bestaan uit de<br />
stammen van eiken die tot tweeduizend<br />
jaar lang bedolven hebben gelegen onder<br />
het grind in de Maas. Daardoor zijn ze<br />
geconserveerd. Bij de grindwinning kwamen<br />
deze bomen tevoorschijn. Nu vormen<br />
ze een monument ter herinnering aan de<br />
grindwinning en een herkenningspunt in<br />
het gebied.<br />
Twan is alweer afgeleid. Er drijven twee<br />
zwanen gracieus voorbij, gevolgd door een<br />
meerkoet. En even verderop, op een<br />
eilandje in de plas, kijkt een gans over het<br />
gladde water uit. Ondertussen worden we<br />
getrakteerd op een kikkerconcert. Het<br />
gekwaak lijkt van alle kanten af te komen.<br />
Twan knijpt met zijn ogen… “Is dat een<br />
aalscholver?” Maar nog voor ik kans heb<br />
gehad om goed te kijken, spot ik twee reigers.<br />
Eentje spreidt zijn vleugels en lijkt te<br />
genieten van het zonnetje. Ik schuif voorzichtig<br />
dichterbij om hem op de foto te zetten.<br />
Dan komt er een groepje wandelaars<br />
luid kletsend aan en vliegt het koppel<br />
geschrokken weg.<br />
Wij maakten het Rondje Molenplas van bijna 6 kilometer. Er zijn echter genoeg<br />
mogelijkheden om grotere afstanden te wandelen in dit gebied. Alle paden zijn<br />
onverhard. Let op bij hoog water, want dan zijn sommige stukken mogelijk niet<br />
begaanbaar. De routes zijn duidelijk gemarkeerd en wie een rondje om de plas loopt<br />
heeft geen markering nodig, maar volgt de waterrand.<br />
Horeca & parkeren<br />
Hompesche Molen.<br />
Meer weten?<br />
www.natuurmonumenten.nl –<br />
zoek op ‘Molenplas’.<br />
maken van de dieren bij de Molenplas. Dit<br />
is ook goed mogelijk met bijzondere plantensoorten.<br />
Op de eerste plaats staat dan<br />
zeker de kaardebol. Wij Limburgers noemen<br />
het trouwens krets. De stekelige bollen<br />
werden vroeger gebruikt om te poetsen. En<br />
om poep en viezigheid uit het wol van de<br />
pas geschoren schapen te halen. We zijn<br />
nog net te vroeg om te genieten van het wit<br />
van de margriet en het geel van de boterbloem.<br />
De wilde chicorei met zijn paarse<br />
bloem is ook pas later in het jaar te zien. En<br />
zelfs de muurpeper is nergens te vinden.<br />
“Eigenlijk moeten we hier minstens elke<br />
seizoen wandelen om onze lijstjes compleet<br />
te krijgen”, concludeert Twan terecht.<br />
Gekrijs<br />
Hoe verder we wandelen, hoe luider het<br />
gekwetter en gekrijs wordt. “Jammer dat jij<br />
geen ornitholoog bent. Dan hadden we<br />
tenminste geweten wat we horen…”, grapt<br />
Twan. Gelukkig geeft een bord op het uitkijkplatform<br />
uitleg. We hebben zicht op een<br />
eilandje waar verschillende vogels af en aan<br />
vliegen. Horen we ‘pe-piet!’? Dan is het de<br />
scholekster, lezen we. Verder volgt er een<br />
enorme waslijst aan mogelijke vogels, zoals<br />
de visdief, de kleine plevier en de oeverloper.<br />
Meer dan vijf<br />
Wanneer we in een dichtbegroeid stuk<br />
wandelen, zien we eindelijk ook de gallowayrunderen.<br />
Ze hebben de schaduw opgezocht<br />
en er liggen verschillende kalfjes tussen.<br />
Twan pakt zijn lijstje er weer bij<br />
“Check! Konikpaarden en gallowayrunderen<br />
zijn afgevinkt. Maar welke andere dieren<br />
zullen we er nog bij tellen? Als het om<br />
de grootte gaat, dan zet ik de zwaan en de<br />
reiger erbij.” Terwijl hij praat, hupsen er<br />
een aantal hazen tussen de struiken. “Ah!<br />
De haas gaat ook op het lijstje!”<br />
We kunnen niet alleen een ‘grote vijf’<br />
Deze dode eiken waren duizenden jaren lang bedolven.<br />
4-<strong>2022</strong> <strong>Wandelmagazine</strong> 17