2021_09_06 SAS VETERANS NEWS 79 1/2021

“Als een monument kon vertellen …”
Vooraf
Toen in 1988 bekend werd dat 1 Para de
traditie van de herdenkingen in Peer en
Meeuwen (SAS Lt. Freddy Limbosch en SAS
Sgt. Jean Melsens) niet kon verderzetten werd
SAS Jaak Daemen door de SAS Senior Club
(SAS Kolonel Eddy Blondeel en zijn
strijdmakkers), gevraagd om de fakkel over te
nemen. Sindsdien werd SAS Jaak Daemen
(hierna Jaak genoemd) de drijvende kracht
achter de coördinatie van beide herdenkingen.
Vanaf 1992 zal zijn goede vriend, Kolonel
SBH b.d. André Wolfs, hem bij zijn taak
bijstaan.
Het verhaal van de monumenten van SAS
Lt. F. Limbosch en SAS Sgt. J. Melsens
Sinds 2003 vergezel ik, Marc Daemen, mijn
vader, steevast als zijn vaste chauffeur, naar
diverse herdenkingen en activiteiten. Ik kreeg
de kans om vele uren met vader te praten over
zijn rijke SAS-verleden. Het intrigeerde me
hoe hij betrokken werd bij de organisatie van
diverse herdenkingen en waarom hij dat zovele
jaren is blijven doen.
1948
Vader trouwde op 25 mei 1948 met zijn
jeugdliefde Lucie Diels. Hij verliet het SASkader
in 1949 en vertrok met zijn gezin, als
militair, voor het ministerie van Koloniën naar
Belgisch-Congo. Hij zou daar helpen bij de
uitbouw van het kader van de ‘Force
Publique’. Na een 20-jarige loopbaan in
Belgisch-Congo en Burundi ging hij met
pensioen.
Eenmaal terug in België bouwde hij een
tweede loopbaan uit. Eerst als
verzekeringsagent en later werkte hij als area
manager voor Sunair op de Canarische
eilanden en het Italiaanse Rimini. In 1979
keerde hij definitief terug naar België en nam
opnieuw contact met zijn SAS-strijdmakkers.
Hij nam deel aan de vele bijeenkomsten en
vergaderingen en herdenkingen.
1979
Hij vertelde mij: “Wat de herdenkingen
betreft… die zijn er altijd al geweest in de een
of andere vorm.” Op de agenda van de SASveteranen,
later SAS Senior club (*), stond in
de jaren 80 elk jaar de herdenking Hotton-Bure
op de agenda, alsook 21 juli in Brussel en de
viering op 11 november. Dat was het. De
herdenking Hotton-Bure gold als het
herdenkingsmoment van alle gesneuvelde
SAS-strijdmakkers. Het was echter een wens
van Kolonel Blondeel om voor elk van zijn
gesneuvelde SAS-mannen een jaarlijkse
herdenking te organiseren op de plek waar
ze sneuvelden. Hij vond dat ze blijvend
recht hadden op een jaarlijkse herdenking
en op ons respect.
(*) SAS Senior Club: dit is altijd een
feitelijke vereniging geweest met als
voorzitter Kolonel Blondeel. Het doel van de
vereniging was om de ‘anciens’ bij elkaar te
brengen, herinneringen te bewaken,
gesneuvelde strijdmakkers te herdenken. Om
de leden te informeren bestond er een
informatieblad: vanaf juli 1946 tot april 1950
is dat Who dares Wins, vervolgens Flash
News, Para 40-45 vanaf 1981 en SAS
Veterans News vanaf januari 1988. Jaak zal
samen met SAS Paul Marquet van SAS
Veterans News de eindredactie verzorgen tot
het laatste nummer in 2008.
Bijlage 1 SAS VETERANS NEWS 1994 Nr. 4 pagina 4
Tijdens diverse vergaderingen groeide dit
plan. Een inventaris werd opgemaakt van SAS
graven en monumenten. Kolonel Blondeel
vroeg onder andere aan Jaak om mee zijn
schouders te zetten bij de organisatie van zulke
herdenkingen. En zo geschiedde want Kolonel
Blondeel kreeg het grootste respect van zijn
mannen.
Bijlage 2 Para 40-45 Nr. 27 2/1987 pagina 38
5