jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 24
2.7. De eerste Lootse reuzen en het Reinaartlied
Nog vóór het monument in Lochristi-Dorp werd ingehuldigd op 19 september
1965 kreeg Hijfte toch zijn eigen Reynaertviering op zondag 5 september
1965 met de ‘doop’ van de reuzen Reynaert en Hermeline. Initiatiefnemer
was de voorzitter van de plaatselijke VTB-VAB en gemeentesecretaris Leon
Matthijs. Ontwerper van de prachtige figuren was Firmin de Vos. Onder de
toenmalige wilgen aan het ‘Wethuis’ van Hijfte had de doopviering plaats. Peter
en meter van Reynaert waren burgemeester Jean de Schryver en Elisabeth
Vuylsteke-Boon, peter en meter van Hermeline ere-notaris André Block en
Denise van der Sypt-Fevery. Er was ook hier een Reynaertprijskamp.
Kleinkunstzangeres Frida Goethals maakte voor de Reynaertfeesten 1965
zowel de tekst als de muziek van het Reinaartlied. De oorspronkelijke tekst
werd lichtjes aangepast bij de opname van tekst en muziek in het boek Reuzenliederen
in Oost-Vlaanderen (uit 1989, verzameld door Marcel Daem, uitgegeven
door de Koninklijke Bond van Oost-Vlaamse Volkskundigen). 53 Wij
plaatsen de belangrijkste aanpassingen in de eerste strofe naast elkaar:
Mensen uit het land van Waas
waar de Reinaart eens ontsproot
kijkt behoedzaam in het rond
want de Reinaert is niet dood!
Hij leeft, hij leeft nog in de harten
als een sympathiek schavuit
hij moet de andre mensen tarten
want zijn lied is nog niet uit!
En ieder roept, en ieder klaagt
de VOS heeft ons alweer geplaagd!
(19 september 1965)
~ 90 ~
Mensen uit het Vlaamse land
waar de Reinaert eens ontsproot
kijkt behoedzaam in het rond
want de Reinaert is niet dood!
Hij leeft, hij leeft in onze streken
als een sympathiek schavuit
en morgen zullen wij hem smeken
want zijn lied is nog niet uit!
(gewijzigde versie 1989)