jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 24
5. Tibeert in de stal van de pastoor;
6. De vos met Belijn en Cuwaert;
7. De galg wordt opgesteld;
8. De vos op weg als bedevaarder.
Op het Begoniafestival in 1961 met als thema ‘Litteraire Rapsodie’ werden
enkele taferelen uit Van den vos Reynaerde uitgebeeld. Verder kwam Reynaert
nog ter sprake te Zaffelare. Op 15 november 1962 bracht voordrachtkunstenaar
Joost Noyden Reinaert de Vos op uitnodiging van de Cultuurvereniging
Sint-Cecilia van Zaffelare in de parochiezaal aldaar. Dit was meteen ook de
enige activiteit van deze vereniging gedurende haar dertigjarig bestaan (1955
tot 1985) die uitdrukkelijk aan de Reynaert was gewijd. Wellicht kan deze lijst
van voordrachten en opvoeringen nog aangevuld worden.
2.3. De Notaxgroep en het eerste Reynaertpad
In de verdere evolutie is gebleken welke grote invloed de discussie over de plaatsnamen
heeft gehad. Tijdens een spreekbeurt in 1953 te Sint-Niklaas had taalkundige
Jozef Goossenaerts als tegenspeler pastoor De Wilde. Het ging om twee
mensen van Sint-Amandsberg, de ene er wonend, de andere er geboren. Goossenaerts
formuleerde die avond de wens dat een Reynaertpad zou worden uitgetekend
van Hulst tot de Sint-Amandsberg (waarvan men toen nog dacht dat het
de Reynaertsberg was.) Ondertussen was in Destelbergen onder kasteel Notax
(waarvan men toen nog dacht dat het Maupertuus was) een middeleeuwse kelder
ontdekt, waarin de eigenaar Felix Saverijs een Reynaertruimte had uitgebouwd,
met brandglasramen van Guido de Graeve (1929-2005) en een open haard. Rond
die wens van Jozef Goossenaerts is een romantische mobilisatie ontstaan, een
soort Reynaertacademie, ook wel de Notaxgroep genaamd. Zij kwamen samen
op Notax bij het knetterende vuur in de kelder van Reynaerts burcht.
Leden van die Notaxgroep waren onder meer Jozef Goossenaerts zelf, Paul
De Keyser van de Gentse universiteit, de Nederlandse professor Wytze Hellinga,
Maurits Gysseling, pastoor Jozef de Wilde, schrijver Filip de Pillecyn
en broeder Aloïs. In samenwerking met de VTB-VAB is het Reynaertpad er
inderdaad gekomen. Het werd ingereden op tweede sinksendag, 30 mei 1955.
Er verscheen een themanummer van De Toerist (VTB-VAB) en van Wetenschappelijke
Tijdingen (van Jozef Goossenaerts). Er werden Reynaertbanken en
~ 86 ~