jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

~ 75 ~
Tiecelijn 24
onrechte dat Maperteeus een leengoed was, te vereenzelvigen met het leengoed
Notax te Destelbergen.
In 1946 werd de Bibliotheca Wasiana opgericht, en meteen hadden de bestuursleden
grote aandacht voor Reynaert. In 1947 werd al een lezing gehouden
door pastoor Jozef de Wilde (1906-1993), afkomstig van Sint-Amandsberg.
In de loop van bijna vijftig jaar leverde deze priester materiaal in de
discussie en hij verbond Maperteeus met Beervelde. Hij ging het verst in de
gedetailleerde analyse van de Reynaert als een sleutelroman. Hij keerde de
redenering van Isidoor Teirlinck volledig om: volgens hem was het bestaan
van de concrete plaatsnaam Maperteeus te Beervelde niet een sympathieke
herinnering aan het epos, maar een bewijs voor zijn stelling dat men in dit
dierenepos een concrete geschiedenis moest lezen. Het ging volgens hem om
de geschiedenis van Zeger III, burggraaf van Gent. Zijn vader was de Gentse
burcht en zijn voorrechten kwijtgeraakt in 1192. Vader Zeger II trok zich
terug als tempelier, maar zijn zoon, burggraaf van 1200 tot 1227, trachtte de
oude macht te herwinnen. Aanvankelijk woonde hij op Ter Walle te Gent,
mogelijk ook op zijn buitenverblijf te Beervelde. Door zijn huwelijk met
Beatrix van Heusden verwierf hij een burcht te Heusden en vervolgens liet
hij in 1207 een steen bouwen te Sint-Janssteen (Hulst, Zeeuws-Vlaanderen).
Volgens De Wilde klopt daarmee de uitspraak ‘Reynaerd hadde so menich
huus’. De merkwaardigste bijdrage leverde pastoor De Wilde echter met zijn
kavelgeschiedenissen, waarbij hij doorheen de eeuwen nauwkeurig de ontwikkeling
van percelen bestudeerde. Zo wist hij het goed Maperteeus dat vermeld
werd in de akte van 1348 heel precies te situeren tussen de Haanhoutstraat en
de Hoogstraat te Beervelde. Daar deze rente van 1348 nooit werd afgelost en
eeuwenlang betaald werd aan het klooster Ten Briele te Gent, kon de evolutie
ervan gevolgd worden tot op het einde van de achttiende eeuw, toen de Franse
bezetter de kloosters ophief. Daarnaast had pastoor De Wilde nog een tweede
bron van informatie, daar op deze percelen ook cijns werd betaald aan de
Gentse Sint-Pietersabdij, die heer was van de heerlijkheid Destelbergen. 13 Het
gaat heel precies om de percelen te Lochristi, 4de afdeling (Beervelde), sectie
A, 418 tot 460. Als mogelijke plaats voor de burcht van Reynaert opteerde hij
voor de percelen 453, 457/2 en 457, die in de zuidelijke helft een onregelmatige
rechthoek vormen. 14 Deze percelen liggen thans tussen de Haanhoutstraat
(achter de huisnummers 79-91) en de Mestaalbeek (achter de hoeve P. Verschraegen
in de Hoogstraat 11). In 1402 heette het perceel Mabarteus, 15 later
Mabertijs en ten slotte ‘Mageren Thijs’. 16