jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 24
43 Circa 1250, Boek IV, hoofdstuk 2-8.
44 Circa 1250, Boek IV, hoofdstuk 114-123.
45 Grubmüller 1977, p. 72 en noot 146. Zie ook Mark Nieuwenhuis, ‘Een spiegel voor
dwazen’, in: Tiecelijn 23, (2010), p. 361-362, eindnoot 10.
46 Gerritsen 1985, p. 18-19.
47 Een distichon is een vers bestaande uit twee regels. Van Gorp, e.a., 1998, p. 123. Het
elegische distichon is een Oud-Griekse strofevorm, die ook in het Latijn gebruikt werd. Het
is een combinatie van de dactylische hexameter en de dactylische pentameter.
48 Grubmüller 1977, p. 61-85.
49 Fabliau: kleine humoristische en gewaagde vertelling of verhalend gedicht uit het dagelijks
leven.
50 Grubmüller 1977, p. 81-82.
51 Österley 1873, p. 2.
52 Österley 1873, p. 2-3. Hecker 1982, p. XI-XV. Kuiper en Resoort 1990, p. 89-90.
Wackers 2007-2008, p. 128-152.
53 De persoonlijke gegevens van Macho zijn onbekend. Zijn naam is alleen bekend via zijn
boeken en uit een bericht in het archief van de orde van de augustijnen in Rome. Volgens
Hecker moet Macho voor 1440 geboren zijn. Hecker 1982, p. XXIII, noot 45.
54 Österley 1873, p. 3. Hecker 1982, p. XV-XVI. Kuiper en Resoort 1990, p. 91-93.
55 Bij zowel Macho als Leeu ontbreken de twee scabreuze zinnen. Kuiper en Resoort nemen
deze ook niet over van de Latijnse tekst van Steinhöwel. ‘Iuvenis nunc quidam longum
pauxillum ac nervosum duobus cum glandulis ad interioris partis extremum pendentibus
meum in uterum misit intro et foras frequentius discurrens, quem ego quidem cum voluptate
eccepi atque sensum sensi meo animo subito infundi.’ (Österley 1873, p. 37).
56 De eerste druk van Macho verscheen bij Nicolas Phillipi en Marc Reinhardi in Lyon in
1480. De eerste herdruk bij Jean Numeister en Mathis Huß, Lyon 1482. Er zijn ten opzichte
van de eerste druk kleine wijzigingen. Het titelblad en de twee laatste fabels van Alfonsus
en de zeven geschiedenissen van Poggio ontbreken. De tweede herdruk van Mathis Huß en
Jehan Schabeller, de versie die Leeu gebruikte, verscheen in 1484, eveneens in Lyon. De onvolledige
druk berust in de Bibliothèque Nationale de Paris. Er ontbreken 29 bladen. Hecker
1982, p. XXXV-XL.
57 Wackers 2007-2008, p. 146.
58 Het was niet Steinhöwel, maar Macho, die zijn editie voorzag van een titelpagina op A1r.
De druk van Steinhöwel bevatte wel de grote houtsnede, maar deze was op A1v afgedrukt,
een gebruik dat stamt uit de beginperiode van de boekdrukkunst. Dit gebruik sloot aan bij de
opmaak van handschriften. Kuiper en Resoort 1990, p. 91.
~ 244 ~