jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

~ 23 ~
Tiecelijn 24
teit van Utrecht). Een jaar later werd Van Oostrom aangesteld als hoogleraar
Nederlandse letterkunde tot de Romantiek aan de Universiteit van Leiden,
een functie die hij tot 2002 zou uitoefenen. Sinds 2002 is hij als universiteitshoogleraar
verbonden aan de Universiteit van Utrecht. Van 2005 tot 2008 was
hij president van de Koninklijke Nederlandse Akademie der Wetenschappen
(KNAW).
Van Oostrom is en was een verwoed publicist. Hij publiceerde onder andere
over de Arturromans, de Reynaert, de Beatrijs en Jacob van Maerlant. Hij
kreeg diverse prijzen, waaronder in 1988 de Dr. Wijnaendts Francken-prijs 15
voor Het woord van eer, literatuur aan het Hollandse hof omstreeks 1400. In 1995
ontving hij de Spinozapremie van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk
Onderzoek (NWO) 16 en in 1996 de AKO literatuurprijs 17 voor
zijn bestseller Maerlants wereld. Alsof dit alles nog niet genoeg was, ontving
hij in Vlaanderen twee eredoctoraten: in 1995 van de Katholieke Universiteit
Brussel en in 2008 van de Universiteit Antwerpen. In 2006 publiceerde
hij Stemmen op schrift, het eerste deel van de door de Nederlandse Taalunie 18
gefinancierde reeks Geschiedenis van de Nederlandse literatuur, waarin hij de
Oudnederlandse en Middelnederlandse literatuur tot 1300 bespreekt. Naar
verwachting verschijnt het vervolg met de voorlopige werktitel Een eeuw van
expansie – dat de periode 1300-1400 zal behandelen – in 2012. Van Oostrom
was ook voorzitter van de Commissie Ontwikkeling Nederlandse Canon. Een
geweldige staat van dienst.
Voor het Reynaertonderzoek is een aantal publicaties van zijn hand van belang.
In 1983 publiceerde hij Reinaert primair, over het geïntendeerde publiek
en de oorspronkelijke functie van Van den vos Reynaerde. Een opzienbarend
artikel over Reynaert en de NSB verscheen een jaar later in het tijdschrift Literatuur.
In Stemmen op schrift besteedt Van Oostrom in het hoofdstuk ‘Willem
en Jacob’ ruim 80 pagina’s aan de beide schrijvers uit de dertiende eeuw. Hierin
is veel interessante informatie over de Reynaert terug te vinden.
Paul Verhuyck
Paul Verhuyck (1940) doet het wat kalmer aan na een druk, werkzaam leven
en woont met zijn vrouw Corine Kisling in het rustige Graauw in Zeeuws-
Vlaanderen. Hij studeerde van 1958 tot 1962 Romaanse filologie aan de Rijksuniversiteit
Gent. Hij werkte onder meer als docent Frans aan de Hogeschool