jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

Artikel / Tiecelijn 24
leiden � Reynaertstad?
LEIDEN – REYNAERTSTAD?
Hans Rijns
HANS RIJNS
Vraag een willekeurige een willekeurige ‘Leijenaar’ of ‘Leijenaar’ hij ooit van Reynaert of hij de ooit vos gehoord van Reynaert heeft en hij zal de je vos gehoord
heeft en hij zal je niet begrijpend aanstaren. In het beste geval krijg je te horen:
‘Reintje de vos, ja daar heb ik vroeger wel eens van gehoord.’ Als je geluk hebt,
weet een enkeling dat de vos iets met de fabels van Jean de La Fontaine te maken
heeft, want dat weet men zich soms nog wel uit de middelbareschooltijd te
herinneren. Ook kunnen enkele stadsgenoten nog vaag de fabel van de raaf met
de kaas in zijn bek en de vleiende vos ophoesten, maar dan heb je het wel zo’n
beetje gehad. Reynaert is onder de bevolking niet echt bekend en leeft niet in
Wel menigmaal zei de melkboer
de stad. Des morgens Een studentenhuis tot haar meid: met de naam Malpertuus op de Hoge Woerd is, als
‘De stoep is weer nat.’ Och, hij wist niet,
ik me niet vergis, het enige dat de stad op Reynaertgebied te bieden heeft. Het
Dat er ‘s nachts op die stoep was geschreid.
is dezelfde straat waar Piet Paaltjens (1835-1894) de stoep nat schreide om zijn
Nu, dat hij en de meid het niet wisten,
onbereikbare geliefde.
Wel menigmaal zei de melkboer
Des morgens tot haar meid:
‘De stoep is weer nat.’ Och, hij wist niet,
Dat er ’s nachts op die stoep was geschreid.
Nu, dat hij en de meid het niet wisten,
Dat was minder; – maar dat zij
Er hoegenaamd niets van vermoedde,
Dat was wel hard voor mij. 1
Er schijnen ook nog een aantal gebrandschilderde glas-in-loodramen met figuren uit de
Reynaert ergens in de stad te vinden te zijn, maar waar, daar kwam ik niet achter. Reynaert en
Leiden hebben niets met elkaar, zoveel is duidelijk. Dat is anders, als men in de boeken duikt.
Leiden is een universiteitsstad die enkele geleerde tot zeer geleerde reynaerdofielen herbergt
of geherbergd heeft. Ook hebben een aantal Leidse uitgevers Reynaertedities, boekjes en
toneelbewerkingen op de markt gebracht. Over deze liefhebbers van de Reynaert en de
uitgeverijen in Leiden die zich met de vos inlieten, gaat deze bijdrage. Het mini-onderzoek
was niet uitputtend en geeft slechts een globale indruk hoe de vos zich in Leiden manifesteert.
Reynaert in Leidse drukwerkjes
versie 19/09
~ 16 ~
Pagina 1 van 8
niet begrijpend aanstaren. In het beste geval krijg je te horen: ‘Reintje de vos, ja daar heb ik
vroeger wel eens van gehoord.’ Als je geluk hebt, weet een enkeling dat de vos iets met de
fabels van Jean de La Fontaine te maken heeft, want dat weet men zich soms nog wel uit de
middelbareschooltijd te herinneren. Ook kunnen enkele stadsgenoten nog vaag de fabel van
de raaf met de kaas in zijn bek en de vleiende vos ophoesten, maar dan heb je het wel zo’n
beetje gehad. Reynaert is onder de bevolking niet echt bekend en leeft niet in de stad. Een
studentenhuis met de naam Malpertuus op de Hoge Woerd is, als ik me niet vergis, het enige
dat de stad op Reynaertgebied te bieden heeft. Het is dezelfde straat waar Piet Paaltjens
(1835-1894) de stoep nat schreide om zijn onbereikbare geliefde.
Dat was minder; – maar dat zij
Er hoegenaamd niets van vermoedde,
Dat was wel hard voor mij. 1