jg 24 jaarboek 4 - Reynaertgenootschap

Tiecelijn 24
En ê Boentekroaie
E boentekroaie up ê kouden winterdag
zat boven up ê sperreboom, en zag spar
beneên, vor’n veinster van Kamielten Maes, venster
– vergeten of verloörn – ê brokke stinkerkoas.
E peisde (‘E’ want’t wos ê kroaievent): mannelijke kraai
‘A’k doaran kuste’roaken ’k woare kontent. kon geraken
’t is winter en ’k hoenger en tut-tut-tut,
’t is dom te loaten legg’n ’t gonne da j’ pakk’n kut.’ hetgeen
En zoenger prakkezeern, êtwoa rond’n noenn, zonder
vloögt’n ol droaien nere – lik of dan de kroaien dat
doen – greëpe dien stinkerkoas, en … were up zyn tak,
peisde’n doa binn’n te speeln up zyn doö gemak.
Mo … ’t wos doar oek ê vossemoere dichtebie vossenvrouwtje
die snoffelde en die’t rook, en in ê sprong of drie
stoeg z’onger ’n sperreboom woa dat’n kroaieboas stond onder een
djuste beguste bytt’n in zyn brokke koas. begon
‘O-la’ ankerde ze, ol vleien mè fatsoen,
‘O-la!, woar hoal j’het gy om nog zo groöt te doen?
Je moe serieus niet vroagen o’ j bie kasse zyt.
Gy, die nog koas ku’kopen bins’n krisistyd.’ kunt
‘Mo-ja! ’t Is wal êtweten, verre en noar bekend geweten
da’n kroaien luzoars zyn, en gie ê leëpen vent! luiaards
M’ ‘ jun plumage meug je preuts zyn lik ê pauw!
Ze zyn wa simpel zwort, mo-ja … ze blinken blauw!
’k wull’n wedden a me mosten voizingn hên up tyd liedje
da-je gie garantie nog maire êkozen zyt! burgemeester
Doabie nog, nie ê veugel kut’r zingen lik gie!
’n Besten chanteur de Paris ê klopt jun doarin nie!’
‘Gauw,’ zei ze, ‘Moat! Doe m’nu êkeë plezier,
en zingt, – je ku’gy dat – van reuzeke kom olhier?
’k Gon horten hier beneën en stille bluven stoan luisteren
en o’ j êdoan hêd uut beleefdheid up myn poöten sloan.’ applaudisseren
De kroaie peisde ‘ joa’k, mo … beit ê litje, wei! wacht een beetje
En oat zeëre zyn koas up, en ton beguste’n dr mei! begon hij ermee
De vossemoere keek verbouwereerd no’t mos,
Omdat ze doa zo fyn neur neuze ésnoten wos. bij de neus genomen
Wuk do-je leërn kut, mênsch’n, uut myn rymelarie? wat kun je
Hort! ’t Is ên oude woarheid in ê woörd-twee-drie:
‘Koeten en klappen, ja doarin is’t vrouwvolk sterk babbelen
mor … o’t up pakken ankomt … dat is mannewerk!
Joris Declercq naar Jean de La Fontaine
~ 138 ~