Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hoofdstuk 7 — Start van de Revolutie
Als voorman onder degenen, die geroepen waren om de kerk uit de duisternis van het
pausdom tot het licht van een reiner geloof te leiden, stond Martin Luther. Ijverig, vurig, en
toegewijd, geen vrees kennende behalve de vreze Gods, en geen grondslag voor godsdienstige
overtuiging erkennende dan de Heilige Schriften, was Luther de man voor zijn tijd; door hem
wrocht God een groots werk voor de hervorming van de kerk en de verlichting van de wereld.
Gelijk de allereerste herauten van het evangelie werd Luther in armoede geboren. Zijn
vroegste jeugd bracht hij door in de eenvoudige woning van een Duits werkman. Zijn vader
verdiende de middelen, tot zijn opvoeding benodigd, door dagelikse, harde arbeid als
mijnwerker. Hij bestemde hem tot rechtsgeleerde; maar het was Gods plan, dat hij de grote
tempel zou helpen bouwen, die in de loop der eeuwen zo langzaam aan het verrijzen was.
Moeite, ontbering, en strenge tucht waren de school, waarin de Oneindige Wijsheid Luther
voorbereidde op de belangrijke zending van zijn leven.
Luthers vader was een man van een sterke en werkzame geest en grote kracht van karakter,
eerlik, vastberaden, en open. Hij hield zich gestreng aan zijn overtuigingen van plicht, wat de
gevolgen ook zijn mochten. Zijn echt gezond verstand bracht er hem toe, het monnikestelsel
met wantrouwen aan te zien. Hij was hoogst ontevreden toen Luther zich zonder zijn
toestemming in een klooster begaf; het duurde twee jaren, voordat de vader zich met de zoon
verzoende, en zelfs toen bleef zijn mening onveranderd.
Luthers ouders wijdden grote zorg aan de opvoeding en opleiding van hun kinderen. Ze
trachtten hen te onderrichten in de kennis van God en de beoefening van Christelike deugden.
Menigmaal steeg het gebed van de vader ten aanhoren van zijn zoon ten hemel, dat het kind
de naam des Heren mocht gedenken, en eenmaal behulpzaam zijn in de verbreiding van Zijn
waarheid. De ouders namen gretig iedere ge-legenheid tot zedelike of verstandelike
ontwikkeling te baat, welke hun arbeidzaam leven hun gunde. Ze streefden er ernstig en met
volharding naar, om hun kinderen op te leiden tot een godvrezend en nuttig bestaan. Hun
flinkheid en sterk karakter maakte hen somtijds wel wat al te streng; doch de hervormer,
ofschoon zich bewust, dat ze in sommige opzichten gedwaald hadden, vond in hun tucht meer
te prijzen dan af te keuren.
Op school, waar hij zeer jong heen gezonden werd, werd Luther met hardvochtigheid en
zelfs met geweld behandeld. Zijn ouders waren z— arm, dat hij, het ouderlik huis verlatende
om in een andere stad de school te bezoeken, een tijd lang gedwongen was, zijn voedsel op te
halen door langs de deuren te zingen, en dikwels honger leed. De sombere, bijgelovige ideeën
over godsdienst, die toen algemeen waren, vervulden hem met vrees. Hij legde zich ‘s avonds
soms met een treurig hart neder, bevende de donkere toekomst inblikkend, en in voortdurende
angst verkerend bij de gedachte aan God als aan een gestrenge, meedogenloze rechter en
wrede dwingeland, in plaats van een vriendelike hemelse Vader.
78