Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
zachtmoedigheid en nederigheid van Christus, de Meester, en de trots en aanmatiging van de
paus, Zijn zogenaamde dienstknecht. Er ontstond een grote beweging te Praag, en het werd
na een tijd raadzaam voor de vreemdelingen, om voor hun eigen veiligheid te vertrekken.
Maar de les, die ze waren komen leren, werd niet vergeten. De schilderijen maakten een diepe
indruk op Huss, en leidde hem tot uitgebreider studie van de Bijbel en van Wycliffe’s
geschriften. Ofschoon hij zelfs toen nog niet gereed was, al de hervormingen, door Wy- eliffe
voorgestaan, aan te nemen, zag hij duideliker het ware karakter van het pausdom in, en de
verdorvenheid van de priesterschap.
Van Bohemen uit verbreidde zich het licht in Duitschland; want rustverstoringen aan de
universiteit van Praag waren oorzaak, dat honderden Duitse studenten zich terugtrokken.
Velen van hen hadden van Huss hun eerste kennis van de Bijbel ontvangen, en na hun
terugkeer verspreidden ze het evangelie in hun vaderland. Tijdingen van het werk te Praag
werden naar Rome overgebracht, en Huss werd al spoedig opgeroepen om voor de paus te
verschijnen. Te gehoorzamen zou zich aan een gewisse dood blootstellen zijn.
De koning en koningin van Bohemen, de universiteit, de edellieden en regeringsbeambten
verenig- den zich in een verzoek aan de paus, dat het Huss vergund mocht worden te Praag te
blijven, en zich te Rome door een afgevaardigde te verantwoorden. In plaats van aan dit
verzoek gehoor te geven, ging de paus over tot het verhoor en de veroordeling van Huss, en
deed daarna de stad Praag in de ban. In die tijd veroorzaakte dit vonnis, wanneer ook
uitgesproken, algemene ontzetting. De plechtigheden, die ermede gepaard gingen, waren wel
berekend om een volk schrik aan te jagen, dat de paus aanzag voor de vertegenwoordiger van
God zelf, die de sleutels van hemel en hel in handen had, en macht bezat om tijdelike zowel
als geestelike oordelen uit te spreken. Men geloofde, dat de hemelpoorten gesloten waren
voor een streek, die onder de ban lag, en dat de doden buitengesloten waren van de
verblijfplaatsen van de zaligen, totdat de ban was opgeheven. Ten teken van dit vreselike
onheil werd alle godsdienstige eredienst gestaakt. De kerken werden gesloten. Huweliken
werden op de kerkhoven voltrokken. De doden, aan wie ter aarde bestelling in de gewijde
grond ontzegd was, werden zonder begrafenisplechtigheden in sloten of velden begraven. Op
die wijze trachtte Rome door middelen, die op de verbeelding werkten, de gewetens van
mensen in bedwang te houden.
De stad Praag was in rep en roer. Een groot deel van de bevolking beschuldigde Huss als
de oorzaak te zijn van al hun onheil, en eiste, dat hij aan de wraak van Rome zou overgegeven
worden. Om de storm te laten bedaren, trok de hervormer zich voor een tijd terug naar het
dorp van zijn geboorte. Aan vrienden, die hij te Praag achtergelaten had, schrijvende, zei hij:
“Dat ik me uit het midden van u heb teruggetrokken, is geweest om het voorschrift en
voorbeeld van Jezus Christus te volgen, ten einde de slechtgezinden geen eeuwige
veroordeling over zich te laten brengen, en voor de vromen geen oorzaak van moeite en
vervolging te zijn. Ik heb me ook teruggetrokken uit vrees, dat goddeloze priesters langer
zouden voortgaan, de prediking van Gods Woord onder u te ver-bieden; maar ik heb u niet
64