Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
edelen ontkenden verenigd de aanspraak van de opperpriester op tijdelik gezag, en weigerden
betaling van de schatting. Op die wijze ontving de pauselike oppermacht in Engeland een
gevoelige slag.
Een ander kwaad, waartegen de hervormer een langdurige en besliste strijd voerde, was
de instelling van de orde van bedelmonniken. Deze monniken kwamen in troepen naar
Engeland, en brachten de grootheid en voorspoed van de natie schade toe. Bedrijvigheid,
opvoeding, zeden, alles gevoelde de nadelige invloed. Het luie bedelaarsleven van de
monniken ledigde niet alleen de zakken van het volk, maar bracht nuttige arbeid in minachting.
De jongelingen gingen zedelik achteruit en werden slecht. Onder de invloed van de monniken
werden er velen toe overgehaald, zich in een klooster te begeven, en zich aan het kloosterleven
te wijden, en dat niet alleen zonder toestemming van hun ouders, maar zelfs zonder hun
voorkennis en tegen hun bevel in. Een van de oude vaders van de Roomse Kerk, de eisen van
het monnikeleven boven de verplichtingen van kinderliefde en kinderplicht stellende, had
verklaard: “Al zou ook uw vader wenend en klagend voor uw deur liggen, en uw moeder u
de schoot tonen, die u gedragen en de borsten, die u gezoogd hebben, zie dat gij hen met
voeten treedt, en begeeft u rechtuit tot Christus. ” Door zulke “monsterachtige
onmenselikheid,” gelijk Luther het later noemde, “die meer van de wolf en de tiran dan van
de Christen en de mens had,” werden de harten van de kinderen tegen hun ouders verhard.
Aldus maakten de pauselike leiders, gelijk de Farizeën van ouds, het gebod Gods te niet door
hun instelling. Op die wijze werden de huisgezinnen verbroken, en de ouders van het
gezelschap van hun zoons en dochters beroofd.
Zelfs de studenten aan de universiteiten werden door de valse voorstellingen van de
monniken misleid, en bewogen, zich bij hun orden te voegen. Velen hadden later berouw van
de genomen stap, ziende dat ze hun eigen leven verwoest, en hun ouders verdriet aangedaan
hadden; maar wanneer ze eenmaal in de val waren, was het hun onmogelik, hun vrijheid terug
te krijgen. Vele ouders weigerden, uit vrees van de invloed van de monniken, om hun zonen
naar de hogescholen te zenden. Er was op de grote middelpunten van geleerdheid een sterke
vermindering van het aantal studenten waar te nemen. De scholen kwijnden, en onkunde nam
de overhand.
De paus had aan deze monniken de macht verleend, om de biecht af te nemen en
vergiffenis van zonden te schenken. Dit werd de bron van zeer groot kwaad. Daar ze er slechts
op uit waren, hun winst te vergroten, waren deze monniken zo zeer gereed, kwijtschelding te
geven, dat boosdoeners van allerlei soort zich tot hen voegden, en als natuurlik gevolg de
ergste schanddaden hand over hand toenamen. De kranken en armen werden aan hun lot
overgelaten; terwijl de giften, die in hun behoeften hadden moeten voorzien, in de zakken van
de monniken vloeiden, die met dreigementen aalmoezen van de mensen eisten, en de
slechtheid veroordeelden van hen, die het zouden wagen, hun orders niet te begiftigen.
Ondanks hun voorgewende armoede, nam de rijkdom van de monniken voortdurend toe, en
bij prachtige gebouwen en rijkbeladen tafels stak de aangroeiende armoede van het volk
52