Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
schare,” “als een stem van vele wateren, en als een stem van sterke don-derslagen,” wordt
gehoord, zeggende: “Halleluja; want de Heer, de Almachtige God, heeft als Koning geheerst.”
Terwijl de aarde overgegeven was aan het vernielende vuur, hebben de rechtvaardigen
veilig in de heilige stad gewoond. Over degenen, die deel gehad hebben in de eerste
opstanding, heeft “de tweede dood geen macht.” Terwijl God een verterend vuur is voor de
goddelozen, is Hij voor Zijn volk beide een zon en een schild. “En ik zag een nieuwe hemel
en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde was voorbijgegaan.” Het vuur,
waardoor de goddelozen verteerd worden, zuivert de aarde. Ieder spoor van de vloek wordt
weggevaagd. Geen eeuwig brandende hel zal de vreselike gevolgen van de zonde aan de
verlosten in herinnering brengen.
Er blijft slechts één herinnering over: onze Heiland zal altijd de merken van Zijn kruisiging
blijven dragen. Op Zijn gewond hoofd, in Zijn zijde, Zijn handen en voeten, zijn de enigste
sporen merkbaar van het wrede werk, dat de zonde heeft gewrocht. De profeet zegt, Christus
in Zijn heerlikheid aanschouwende: “Hij had hoornen aan Zijn hand (kanttekening: heldere
stalen uit zijn zijde), en aldaar was Zijn sterkte verborgen.” In die doorstoken zijde, vanwaar
de bloedstroom vloeide, die de mens met God verzoende,— daarin ligt de heerlikheid van de
Heiland, aldaar is “Zijn sterkte verborgen.” “Machtig om te verlossen,” door het offer van de
verlossing, had Hij dientengevolge de kracht om gericht te houden over hen, die Gods genade
hebben veracht. En de tekenen van Zijn vernede-ring zijn Zijn hoogste eer; de eeuwigheid
door zullen de wonden van Golgotha Zijn lof verkondigen, en Zijn macht vertellen.
“Gij, schaapstoren, gij, Ofel van de dochter Zions! tot u zal komen, ja daar zal komen de
vorige herschappij.” De tijd is gekomen, waarnaar de heiligen met verlangen hebben
uitgezien, sinds het vlammend zwaard het eerste paar uit Eden bande,— de tijd voor “de
verkregene verlossing.” De aarde, die oorspronkelik aan de mens tot koninkrijk gegeven was,
en door hem in handen van de Satan verraden, en die zo lang door de machtige vijand beheerst
is geworden, is door het grote verlossingsplan hersteld. Alles, wat door de zonde verloren was,
is nu teruggebracht. “Alzo zegt de Heer . . . die de aarde geformeerd, en die gemaakt heeft;
Hij heeft hem bevestigd; Hij heeft hem niet geschapen, dat hij ledig zou zijn, maar heeft hem
geformeerd, opdat men daarin wonen zou.” Gods oorspronkelik plan met het scheppen van
de aarde is nu vervuld, daar hij tot eeuwige verblijfplaats van de verlosten gemaakt is. “De
rechtvaardigen zullen de aarde er- felik bezitten, en in eeuwigheid daarop wonen.”
De vrees van de toekomstige erfenis te stoffelik te laten schijnen, heeft er velen toe
gebracht, de waarheden te ver- geesteliken, die er ons eigenlik toe moeten leiden, hem als ons
tehuis te beschouwen. Christus verzekerde Zijn discipelen, dat Hij wegging om woningen
voor hen te bereiden in het huis van de Vader. Zij, die de leer van Gods woord aannemen,
zullen niet geheel en al onwetend zijn aangaande de hemelse verblijfplaats. En toch: “Hetgeen
het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart van de mens niet is
opgeklommen, heeft God bereid voor die, die Hem liefhebben.” Mensetaal schiet te kort om
468