Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
toorn Gods vallen de aardbewoners,— priesters, overheden, en mensen, rijk en arm, hoog en
laag. “En de verslagenen des Heren zullen te dien dage liggen van het ene einde van de aarde
tot aan het andere einde van de aarde; ze zullen niet beklaagd, noch opgenomen, noch
begraven worden.”
Bij de komst van Christus zullen de bozen van de ganse aardbodem uitgeroeid worden,—
verteerd door de geest van Zijn mond, en verdaan door de glans van Zijn heerlikheid. Christus
brengt Zijn volk naar de stad Gods, en de aarde wordt ontledigd van zijn inwoners. “Ziet de
Heer maakt het land ledig, en Hij maakt het woest; en Hij keert de gestaltenis ervan om, en
Hij verstrooit zijn inwoners.” “Dat land zal gans ledig gemaakt worden, en het zal gans
beroofd worden; want de Heer heeft dit woord gesproken.” “Want ze overtreden de wetten,
ze veranderen de inzettingen, ze vernietigen het eeuwig verbond. Daarom verteert de vloek
het land, en die daarin wonen, zullen verwoest worden; daarom zullen de inwoners van het
land verbrand worden.”
De gehele aarde heeft het voorkomen van een eenzame woestenij. De puinhopen van
steden en dorpen, door de aardbeving verwoest, ontwortelde bomen, ruwe rotsen, door de zee
uitgeworpen, of uit de aarde zelf losgescheurd, liggen over de oppervlakte verspreid, terwijl
grote spelonken de plaats aanwijzen, waar de bergen van hun grondvesten afgerukt zijn. Nu
heeft het voorval plaats, voorafgeschaduwd in de laatste plechtige dienst van de grote
verzoendag. Wanneer de dienst in het heilige der heiligen voltooid was, en de zonden van
Israël uit het heiligdom weggedaan waren door middel van het bloed van het zondoffer, werd
de zondebok levend aan de Heer voorgesteld; en in tegenwoordigheid van de verzamelde
gemeente beleed de hogepriester over hem “al de ongerechtigheden van de kinderen Israëls,
en al hun overtredingen, leggende die op het hoofd van de bok.” Evenzo, als het
verzoeningswerk in het hemelse heiligdom voltooid is, zullen in tegenwoordigheid van God,
de engelen des hemels, en de scharen van de verlosten, de zonden van Gods volk op Satan
worden gelegd; hij zal (Jer. 25:33; Jes. 24:1, 3, 5, 6; Lev. 16:21). schuldig verklaard worden
aan al het kwaad, dat hij hen heeft doen begaan. En evenals de zondebok weggezonden werd
in een onbewoond land, zo zal Satan naar de verwoeste aarde, die dan een onbewoonde en
treurige wildernis zal zijn, verbannen worden.
De Ziener voorspelt de verbanning van Satan, en de toestand van verwarring en
verwoesting, waartoe de aarde gebracht zal worden; en hij verklaart, dat die toestand duizend
jaren lang bestaan zal. Na de tonelen van de wederkomst des Heren en de verderving van de
goddelozen beschreven te hebben, vervolgt de profetie: “Ik zag een engel afkomen uit de
hemel, hebbende de sleutel van de afgrond, en een grote keten in zijn hand; en hij greep de
draak, de oude slang, welke is de duivel en Satanas, en bond hem duizend jaren, en wierp hem
in de afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet
meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geëindigd zijn. En daarna moet hij een
kleine tijd ontbonden worden.”
456