Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hoofdstuk 41 — Verwoesting van de Aarde
We zullen inzien, dat Hij, die oneindig is in wijsheid, geen ander plan voor onze zaligheid
had kunnen beramen dan het offer van Zijn eigen Zoon. De vergoeding voor dit offer is de
vreugde, van de aarde met vrijgekochte, heilige, gelukzalige en onsterfelike wezens te
bevolken. Het gevolg van de strijd van de Heiland met de machten van de duisternis is
blijdschap voor de verlosten, die tot in eeuwigheid Gods heerlikheid zal verhogen. En z—
groot is de waarde van de ziel, dat de Vader genoegen neemt met de betaalde prijs; en Christus
Zelf is voldaan, wanneer Hij de vruchten van Zijn grote offer aanschouwt.
“Haar zonden zijn de een op de andere gevolgd tot de hemel toe, en God is aan haar
ongerechtigheden gedachtig geweest.” “In de drinkbeker, waarin ze geschonken heeft,
schenkt haar dubbel. Zoveel als ze zichzelf verheerlikt heeft, en weelde gehad heeft, zo grote
pijniging en rouw doet haar aan; want ze zegt in haar hart: Ik zit als een koningin, en ben geen
weduwe, en zal geen rouw zien. Daarom zullen haar plagen op één dag komen, namelik dood,
en rouw, en honger, en ze zal met vuur verbrand worden; want sterk is de Heer God, die haar
oordeelt. En de koningen van de aarde, die met haar gehoereerd en weelde gehad hebben,
zullen haar bewenen en rouw over haar bedrijven . . . zeggende: Wee, wee, de grote stad
Babylon, de sterke stad, want uw oordeel is in één ure gekomen.”
“De kooplieden van de aarde,” “die rijk zijn geworden uit de kracht van haar weelde,”
zullen van verre staan uit vreze van haar pijniging, wenende en rouw makende, en zeggende:
“Wee, wee, de grote stad! die bekleed was met fijn lijnwaad en purper, en scharlaken, en
versierd met goud, en met kostelik gesteente en met paarlen, want in één uur is zo grote
rijkdom verwoest.” Dat zijn de oordelen, die over Babylon komen in de dag van de bezoeking
van Gods wraak. Ze heeft de maat van haar ongerechtigheden gevuld; haar tijd is gekomen;
ze is rijp voor de verwoesting.
Wanneer de stem des Heren de gevangenis van Zijn volk wendt, is het een vreselik
ontwaken voor degenen, die alles verloren hebben in de grote strijd van het leven. Ter wijl de
proeftijd nog voortduurde, verblindden hen de bedriegerijen van Satan, en rechtvaardigden ze
hun zondige wandel. De rijken waren er trots op dat ze boven degenen stonden, die minder
begunstigd waren; maar ze hadden hun rijkdommen verkregen door overtreding van de wet
Gods. Ze hadden de hongerigen niet gevoed, de naakten niet gekleed, geen recht gedaan, en
de weldadigheid niet liefgehad. Ze hadden ernaar gestreefd, zichzelven te verheffen, en de eer
van hun medemensen te verwerven. Nu zijn ze ontdaan van alles wat hen groot maakte, en
zijn behoeftig en onbeschut achtergebleven. Ze aanschouwen met verschrikking de
verwoesting van de afgoden, die ze boven hun Maker verkozen hadden. Ze hebben hun zielen
verkocht voor aardse rijkdommen en genietingen, en hebben er niet naar getracht rijk te
worden in God. Het gevolg is, dat hun leven een mislukking is; hun genietingen zijn nu tot
gal geworden, hun schatten tot verderving. De winst van een gehele levenstijd is in een
ogenblik weggevaagd. De rijken bejammeren de verwoesting van hun deftige huizen, de
453