Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Christus’ lijdzaamheid bewaard hebben. Met medelijdende tederheid zijn die engelen
getuigen geweest van hun ellende, en hebben naar hun gebeden geluisterd. Ze wachten op het
woord van hun Gebieder om hen uit het gevaar weg te rukken. Maar ze moeten nog een wijl
verbeiden. Het volk Gods moet de beker drinken, en met de doop gedoopt worden. Het uitstel
zelf, zo pijnlik voor hen, is het beste antwoord op hun beden. Terwijl ze trachten om gelovig
te wachten, totdat de Heer werken zal, worden ze er toe gebracht, geloof, hoop en geduld te
beoefenen, die ze te weinig in beoefening gebracht hebben bij hun godsdienstige ondervinding.
Echter zal ter wille van de uitverkorenen de tijd van benauwdheid worden verkort. “Zal God
dan geen recht doen aan Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen? .... Ik zeg u,
dat Hij hun haastelik recht doen zal.” Het einde zal spoediger komen dan men verwacht. Het
koren zal worden ingezameld en in schoven gebonden voor Gods voorraadschuur, en het
onkruid in bundelen voor het vuur der vernietiging.
De hemelse wachters, aan hun plicht getrouw, houden steeds de wacht. Ofschoon een
algemene afkondiging de tijd vastgesteld heeft, waarop de houders van de geboden ter dood
gebracht mogen worden, zullen hun vijanden in sommige gevallen het gebod vooruitlopen,
en nog v——r de be-stemde tijd trachten, hen van het leven te beroven. Doch niemand kan
door de machtige beschermers heendringen, die rondom iedere getrouwe ziel geschaard staan.
Sommigen worden aangevallen op hun vlucht uit de steden en dorpen; doch de zwaarden, die
tegen hen worden opgeheven, breken, en blijken krachteloos als stro. Anderen worden door
engelen in de gedaante van krijgslieden beschermd.
In alle eeuwen heeft God door middel van heilige engelen tot hulp en verlossing van Zijn
volk gewerkt. Hemelse wezens hebben een werkzaam aandeel genomen aan de zaken van de
mensen. Ze zijn verschenen in klederen, die als de bliksem blonken; ze zijn als mensen
gekomen, in het gewaad van reizigers. Engelen zijn in menselike gedaante aan gods- mannen
verschenen. Ze hebben op de middag onder de eikebomen gerust, alsof ze vermoeid waren.
Ze hebben de gastvrijheid van huisgezinnen aangenomen. Ze hebben zich als gidsen
voorgedaan aan reizigers in het donker. Ze hebben met hun eigen handen het vuur op het
altaar ontstoken. Ze hebben de deur van gevangenissen geopend, en de dienstknechten des
Heren in vrijheid gesteld. Met de gehele wapenrusting des hemels toegerust, kwamen ze de
steen van het graf van de Heiland afwentelen.
Engelen zijn dikwels in menselike gedaante in de vergaderingen van de rechtvaardigen,
en bezoeken evenzeer de bijeenkomsten van de goddelozen, gelijk als toen ze naar Sodom
gingen, om de daden van de inwoners op te tekenen, en te bepalen of ze de grens van Gods
verdraagzaamheid overschreden hadden. De Heer schept behagen in genade; en ter wille van
enige weinigen, die Hem waarlik dienen, houdt Hij onheilen terug, en verlengt de vrede van
menigten. Weinig bevroeden de zondaren tegen God, dat ze hun eigen leven verschuldigd zijn
aan die weinige getrouwen, die ze met zoveel behagen bespotten en verdrukken.
438