Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Wanneer God de mensen zulke gewichtige boodschappen zendt, dat die gezegd worden
verkondigd te worden door heilige engelen, die in het midden van de hemel vliegen, verlangt
Hij van elk een, die gezond verstand ontvangen heeft, dat hij er acht op zal geven. De vreselike
oordelen, die over de dienst van het beest en zijn beeld uitgesproken worden, behoorden er
iedereen toe te leiden, de profetieën ijverig te onderzoeken, ten einde te ontdekken, wat het
merkteken van het beest is, en hoe men het ontvangen ervan kan ontgaan. Maar de grote
menigte van de mensen keert het oor af van de woorden der waarheid, en wendt zich tot
fabelen. De apostel Paulus zegt, ziende op de laatste dagen: “Want er zal een tijd zijn, wanneer
ze de gezonde leer niet zullen verdragen.” Die tijd is nu geheel en al daar. Scharen van mensen
zijn er, die geen bijbelse waarheid wensen, omdat die de begeerten van het zondige hart, dat
de wereld liefheeft, tegengaat, en Satan voorziet hen van de misleidingen, die ze liefhebben.
Maar God wil een volk op aarde hebben, dat de Bijbel, en de Bijbel alleen, zal handhaven
als standaard van alle leerstellingen, en grondslag van alle hervormingen. De meningen van
geleerde mannen, de gevolgtrekkingen van de wetenschap, de geloofsbelijdenissen of
besluiten van geestelike koncilies, even talrijk en evenzeer in tegenspraak met elkander, als
de kerken, welke ze vertegenwoordigen, de stem der meerderheid,— geen van deze zaken
behoort beschouwd te worden als een bewijs v——r of tegen punten van godsdienstige
overtuiging. V——r we een leerstelling of voorschrift aannemen, moeten we een duidelik
“alzo spreekt de Heer” eisen om het te steunen.
Satan tracht onophoudelik de aandacht op de mens in plaats van op God te vestigen. Hij
leidt er de mensen toe om op bisschoppen, predikanten en theologiese professoren te zien als
hun gidsen, in plaats van de Schriften te onderzoeken, om voor zichzelven te leren, wat hun
plicht is. Dan kan hij, door de harten van deze leiders te beheersen, invloed op de menigte
uitoefenen naar zijn wil. Toen Christus kwam om de woorden des levens te spreken, hoorde
het gewone volk Hem gaarne; en velen, zelfs onder de priesters en oversten, geloofden in
Hem. Maar de voor- naamsten onder de priesters en voorgangers van het volk waren vast
besloten om Zijn leer te veroordelen en te verwerpen. Ofschoon al hun pogingen om
beschuldigingen tegen Hem te vinden, verijdeld werden, en ze huns ondanks de invloed
moesten gevoelen van de Goddelike macht en wijsheid, die zich aan Zijn woorden paarde,
bleven ze toch bij hun vooroordeel; ze verwierpen de duidelikste bewijzen dat Hij de Messias
was, om niet gedwongen te worden, Zijn discipelen te zijn. Deze tegenstanders van Jezus
waren mannen, welke het volk van kindsbeen aan geleerd had te eerbiedigen, en voor wier
gezag het gewoon geweest was, zich onvoorwaardelik te buigen. “Hoe komt het,” vroegen ze,
“dat onze overheden en schriftgeleerden niet in Jezus geloven? Zouden deze vrome mannen
Hem niet aannemen, indien Hij de Christus was?” Het was de invloed van zulke leraars, die
er het Joodse volk toe bracht, hun Verlosser te verwerpen.
De geest, die deze priesters en overheden bezielde, openbaart zich nog in velen, die zich
op grote vroomheid laten voorstaan. Ze weigeren om het getuigenis van de Schrift aangaande
de biezondere waarheden voor deze tijd te onderzoeken. Ze wijzen op hun eigen aantal,
413