Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
Hoofdstuk 36 — De Naderende Strijd
Sedert het begin van de grote strijd in de hemel is het Satans toeleg geweest, de wet Gods
te niet te doen. Om dit ten uitvoer te brengen, stond hij tegen de Schepper op; en ofschoon hij
uit de hemel geworpen werd, heeft hij dezelfde strijd op aarde voortgezet. Mensen te
bedriegen, en hen aldus tot overtreding van Gods wet te brengen, is het doel, waarnaar hij
volhardend heeft gestreefd. Hetzij dit doel bereikt wordt door de wet in zijn geheel op zijde
te zetten, of door een van de voorschriften ervan te niet te doen, de uitkomst zal ten slotte
dezelfde zijn. Wie “in één punt” overtreedt, bewijst daardoor, dat hij de gehele wet veracht;
zijn invloed en voorbeeld zijn aan de zijde van de ongerechtigheid; hij wordt “schuldig aan
alle.”
In zijn zoeken om de Goddelike inzettingen in verachting te brengen heeft Satan de
leerstellingen van de Bijbel ver-draaid, en op die wijze zijn er dwalingen gemengd met het
geloof van duizenden, die de Schrift belijden aan te nemen. Het eind van de grote strijd tussen
waarheid en dwaling is niet anders dan het laatste toneel in de langdurige twist over de wet
Gods. Deze strijd is heden ten dage aan het beginnen — een strijd tussen de wetten van de
mensen en de voorschriften van Jehova, tussen de godsdienst van de Bijbel en die van fabelen
en overleveringen.
De krachten, welke zich in deze strijd zullen verenigen tegen waarheid en gerechtigheid,
zijn reeds ijverig aan het werk. Gods heilig woord, dat in ons bezit is gekomen ten koste van
zoveel lijden en bloed, wordt slechts van weinig waarde geacht. De Bijbel is binnen ieders
bereik, maar er zijn er slechts weinigen, die hem wezenlik aannemen als gids voor het leven.
Er heerst ongeloof tot op een schrikbarende hoogte, en niet alleen in de wereld, maar ook in
de kerk. Velen zijn zo ver gekomen, dat ze leerstellingen ontkennen, die de ware pilaren van
het Christelik geloof vormen. De grote feiten van de schepping, gelijk die door de mannen
Gods onder ingeving aangegeven zijn, de val van de mens, het zoenoffer, en de
onveranderlikheid van de wet Gods, worden inderdaad, hetzij geheel of gedeeltelik, door een
groot deel van de belijdende Christelike wereld verworpen.
Duizenden, die zich op hun wijsheid en onafhankelikheid verheffen, beschouwen het als
een teken van zwak-heid, onvoorwaardelik geloof aan de Bijbel te hechten; ze achten het een
bewijs van groter talent en geleerdheid om aan de Schrift te tornen, en de belangrijkste
waarheden ervan te vergeesteliken en weg te redeneren. Veel predikanten leren hun hoorders,
en veel professoren en onderwijzers hun studenten, dat de wet Gods veranderd of weggedaan
is; en degenen, die denken, dat de vereisten ervan nog geldig zijn, en letterlik gehoorzaamd
moeten worden, worden alleen spot en verachting waardig geacht.
Door de waarheid te verwerpen, verwerpen de mensen Hem, die de waarheid heeft
geopenbaard. Door Gods wet te vertreden, ontkennen ze het gezag van de Wetgever. Het is
even gemakkelik om een afgod te maken van valse leerstellingen en theorieën, als een afgod
404