Wereldwijde Eendracht

Wereweldwijde Eendracht
van koningen — deze ontzaglike verleiding is slechts een herleving in een nieuwe vorm van
de toverij, die van ouds veroordeeld en verboden werd.
Indien er al geen ander bewijs was van het wezenlike karakter van het Spiritualisme,
behoorde het genoeg te zijn voor de Christen, dat de geesten geen verschil maken tussen
gerechtigheid en zonde, tussen de edelste en reinste onder de apostelen van Christus en de
verdorvenste dienstknechten van Satan. Door de laagste mensen voor te stellen als in de hemel
zijnde, en daar hoge plaatsen bekledende, zegt Satan tot de wereld: “Het doet er niets toe, hoe
slecht ge zijt; het komt er niet op aan, of ge in God en de Bijbel gelooft, of niet gelooft.
Leeft zoals het u behaagt; de hemel is uw tehuis.” De Spiritualistiese leraars verklaren in
werkelik- heid: “Al wie Kwaad doet, is goed in de ogen des Heren, en Hij heeft lust aan de
zodanigen; of, Waar is de God van het oordeel?” Gods woord zegt: “Wee aan degenen, die
het kwade goed heten en het goede kwaad; die duisternis tot licht stellen, en licht tot duisternis.”
Men laat de apostelen, door deze leugenachtige geesten verpersoonlikt, tegenspreken, wat ze
door ingeving van de Heilige Geest geschreven hebben, toen ze op aarde waren. Ze ontkennen
de Goddelike oorsprong van de Bijbel, breken aldus het fondament van de hoop van de
Christen aan stukken, en doven het licht uit, dat de weg naar de hemel openbaart. Satan doet
de wereld geloven, dat de Bijbel slechts een verdichtsel is, of altans een boek, dat geschikt
was voor het mensdom in zijn kindsheid, maar dat nu licht geacht, of als verouderd ter zijde
gelegd behoort te worden. En om de plaats van Gods woord in te nemen, schenkt hij
openbaringen van de geesten.
Hier is een kanaal van invloed, dat geheel en al onder zijn macht staat; door dit middel
kan hij de wereld laten geloven, wat hij wil. Het Boek, dat hem en zijn volgelingen zal
veroordelen, stelt hij in de schaduw, juist waar hij het hebben wil; de Heiland van de wereld
maakt hij uit niet meer te zijn dan een gewoon mens. En gelijk de Romeinse wacht, die het
graf van Jezus bewaakte, het leugenachtig gerucht verspreidde, dat de priesters en ouderlingen
hun in de mond hadden gelegd om Zijn opstanding te loochenen, zo trachten zij, die in
openbaringen van geesten geloven, het te doen voorkomen, alsof er niets wonderdadigs was
in de omstandigheden van het leven van onze Heiland. Na op die wijze getracht te hebben,
Jezus op de achtergrond te plaatsen, vestigen ze de aandacht op hun eigen wonderen, en
verklaren, dat die de werken van Christus verre te boven gaan. Het is waar, dat het
Spiritualisme tans zijn vorm aan het veranderen is, en met verberging van enkele van zijn
meer afstotelike karaktertrekken zich onder een Christelike schijn voordoet. Maar zijn
uitspraken van de kansel en uit de dagbladpers heeft het publiek bijna vijftig jaren v——r
zich gehad, en daarin ligt zijn wezenlike karakter geopenbaard. Wat daarin geleerd is, kan
niet ontkend of verborgen worden.
Zelfs in zijn tegenwoordige vorm, verre van meer verdraagzaamheid waardig te zijn dan
vroeger, is het inderdaad gevaarliker, omdat het bedrog fijner is. Terwijl het vroeger Christus
en de Bijbel verwierp, geeft het nu voor, die beide aan te nemen. Maar de Bijbel wordt
386